دعای بعد از نماز صبح در روز عید فطر (مفاتیح الجنان)
اعمال روز اول شوال- روز عید فطر است و اعمال آن چند چیز است: دوم- بخوانى بعد از نماز صبح دعایى را که سید روایت کرده
اللَّهُمَّ إِنِّی تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ إِمَامِی
الی آخر و شیخ این دعا را بعد از نماز عید ذکر فرمود.
دعای بعد از نماز صبح در روز عید فطر (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السابع و الثلاثون فیما نذکره من وظائف یوم عید الفطر؛ فصل فیما نذکره من صلاه الفجر یوم العید و ما یختص تعقیبها فی الیوم المذکور
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و ششم- اعمال و وظایف مخصوص روز عید فطر؛ فصل دوم، نماز صبح روز عید و تعقیبات مخصوص آن:
و یدعو أیضا فیقول
و نیز بعد از آن (تکبیرات بعد از نماز)، دعایى که
مَا رَوَاهُ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی قُرَّهَ فِی کِتَابِهِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى أَبِی عَمْرٍو مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ نَصْرٍ السُّکَّرِیِّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ
«محمّد بن ابى قرّه» -رحمه اللّه-در کتاب خود نقل کرده است، خوانده شود. او با سند خود از «ابو عمرو محمّد بن محمّد بن نصر سکونى» -رضى اللّه عنه-نقل می‌کند که
سَأَلْتُ أَبَا بَکْرٍ أَحْمَدَ بْنَ مُحَمَّدِ بْنِ عُثْمَانَ الْبَغْدَادِیَّ رَحِمَهُ اللَّهُ أَنْ یُخْرِجَ إِلَیَّ دُعَاءَ شَهْرِ رَمَضَانَ الَّذِی کَانَ عَمُّهُ الشَّیْخُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ بْنِ سَعِیدٍ الْعَمْرِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَ أَرْضَاهُ
از «ابو بکر احمد بن محمّد بن عثمان بغدادى» -رحمه اللّه-درخواست نمودم دعاهاى ماه رمضان را که عمویش شیخ «ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعید عمرى» -خداوند از او خشنود گردد و خشنودش گرداند! -می‌خواند، به من ارایه دهد.
یَدْعُو بِهِ فَأَخْرَجَ إِلَیَّ دَفْتَراً مُجَلَّداً بِأَحْمَرَ فِیهِ أَدْعِیَهُ شَهْرِ رَمَضَانَ مِنْ جُمْلَتِهَا الدُّعَاءُ بَعْدَ صَلَاهِ الْفَجْرِ یَوْمَ الْفِطْرِ
او دفترى را-که جلدش سرخ بود و دعاهاى ماه رمضان در آن وجود داشت-به من ارایه داد. یکى از دعاهاى آن، دعایى بود که بعد از نماز صبح روز فطر خوانده می‌شود، به این صورت:
اللَّهُمَّ إِنِّی تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ أَمَامِی وَ عَلِیٍّ مِنْ خَلْفِی وَ عَنْ یَمِینِی وَ أَئِمَّتِی عَنْ یَسَارِی
خداوندا، حضرت محمّد-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-را از پیشاروى و علىّ را از پشت و دست راست و دیگر امامان را از سمت چپ خود، وسیله قرار داده و به تو توجه می‌کنم
أَسْتَتِرُ بِهِمْ مِنْ عَذَابِکَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ زُلْفَى لَا أَجِدُ أَحَداً أَقْرَبَ إِلَیْکَ مِنْهُمْ
و خود را به واسطه‌ى آنان از عذاب تو می‌پوشانم و به نحو شایسته به درگاه تو نزدیکى می‌جویم و کسى نزدیک‌تر از آنان به درگاهت نمی‌یابم
فَهُمْ أَئِمَّتِی فَآمِنْ بِهِمْ خَوْفِی مِنْ عِقَابِکَ وَ سَخَطِکَ وَ أَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِکَ فِی عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ
و آنان امامان من هستند، پس بیم من از کیفر و خشم خود را به‌وسیله‌ى آنان ایمنى بخش و به رحمت خود در میان بندگان شایسته‌ات وارد نما.
أَصْبَحْتُ بِاللَّهِ مُؤْمِناً [مُوقِناً] مُخْلِصاً عَلَى دِینِ مُحَمَّدٍ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى دِینِ عَلِیٍّ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى دِینِ الْأَوْصِیَاءِ وَ سُنَّتِهِمْ
صبح کردم درحالى‌که به خدا ایمان دارم و به او اخلاص می‌ورزم براساس دین و روش حضرت محمّد و آیین و روش على و جانشینان دیگرش،
آمَنْتُ بِسِرِّهِمْ وَ عَلَانِیَتِهِمْ وَ أَرْغَبُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى فِیمَا رَغِبَ فِیهِ إِلَیْهِ مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ وَ الْأَوْصِیَاءُ
به نهان و آشکار آنان ایمان آوردم و آنچه را که حضرت محمّد و على و اوصیاى دیگر از خداوند متعال خواسته‌اند، می‌خواهم
وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعَاذُوا مِنْهُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ وَ لَا عِزَّهَ وَ لَا مَنَعَهَ وَ لَا سُلْطَانَ إِلَّا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ الْعَزِیزِ الْجَبَّارِ
[و از شرّ آنچه آنان از آن به خدا پناه بردند، به خدا پناه می‌برم]و هیچ دگرگونى و نیرویى جز به خدا به‌وجود نمی‌آید و هیچ سربلندى و بازدارندگى و تسلّط نیست جز براى خداوند یگانه، چیره، سرافراز و باشکوه [و متکبّر].
الْمُتَکَبِّرِ (تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ)[1] (وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ)[2]
بر خدا توکل نمودم و هرکس بر خدا توکل کند، خدا او را کافى است. به راستى که خدا کار خود را [به آخر]می‌رساند.
اللَّهُمَّ إِنِّی أُرِیدُکَ فَأَرِدْنِی وَ أَطْلُبُ مَا عِنْدَکَ فَیَسِّرْهُ لِی وَ اقْضِ لِی حَوَائِجِی
خداوندا، من خواهان توام پس تو نیز مرا بخواه و آنچه را که نزد تو است می‌طلبم، پس آن را براى من آسان و فراهم کن و خواسته‌هایم را برآور،
فَإِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتَابِکَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُ (شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ)[3]
زیرا تو خود در کتابت فرموده‌اى و سخن تو حق است که: «ماه رمضان، که قرآن در آن براى هدایت مردم و به عنوان نشانه‌هاى روشن از هدایت و جداسازى [حق از باطل]فروفرستاده شده است.»
فَعَظَّمْتَ حُرْمَهَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ بِتَصْیِیرِکَ فِیهِ لَیْلَهَ الْقَدْرِ
و بدین ترتیب، ارزش ماه رمضان را با فروفرستادن قرآن در آن بزرگ داشتى و با قرار دادن شب قدر در آن، آن را ویژه گردانیده و به آن عظمت دادى
فَقُلْتَ( لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ)[4]
و فرمودى: «شب قدر از هزار ماه برتر است، فرشتگان و روح براى [تقدیر]همه‌ى امور به اذن پروردگارشان فرود می‌آیند و آن شب تا طلوع سپیده‌دم مایه‌ى ایمنى است.»
اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَیَالِیهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ قَدْ صِرْتُ مِنْهُ
خداوندا، این روزهاى ماه رمضان است که به پایان آمد و شب‌هاى آنکه سپرى گردید
یَا إِلَهِی إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ [بِعَدَدِهِ] مِنْ عَدَدِی
و من-اى معبود من-در رابطه با آن به جایى رسیده‌ام که تو از من آگاه‌تر و شمارنده‌ترى.
فَأَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی بِمَا سَأَلَکَ بِهِ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ
پس اى معبود من، از تو به آنچه بندگان شایسته‌ات درخواست نموده‌اند، می‌خواهم که بر حضرت محمّد و اهل بیت او درود فرستى
وَ أَنْ تَتَقَبَّلَ [تَقْبَلَ] مِنِّی کُلَّمَا [مَا] تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیْکَ وَ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِتَضْعِیفِ عَمَلِی وَ قَبُولِ تَقَرُّبِی وَ قُرُبَاتِی وَ اسْتِجَابَهِ دُعَائِی
و [تمام]آنچه را که به‌وسیله‌ى آن به درگاهت تقرب جستم، بپذیرى و تفضّل نموده و عملم را دوچندان گردانیده و اعمال و عباداتى را که با آنها به تو نزدیکى جستم بپذیرى و دعایم را مستجاب گردانى
وَ هَبْ لِی مِنْکَ عِتْقَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ مُنَّ عَلَیَّ بِالْفَوْزِ بِالْجَنَّهِ وَ الْأَمْنِ یَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ کُلِّ فَزَعٍ وَ مِنْ کُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِیَوْمِ الْقِیَامَهِ
و آزادى از آتش جهنّم را به من ارزانى دار و نیز کامیابى به بهشت در روز بیم و ایمنى از همه‌ى هراس‌ها و گرفتارى‌ها را که براى روز قیامت آماده کرده‌اى، به من ارزانى دار.
أَعُوذُ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ بِحُرْمَهِ نَبِیِّکَ وَ حُرْمَهِ الصَّالِحِینَ أَنْ یَنْصَرِمَ هَذَا الْیَوْمُ
به احترام روى [اسما و صفات، یا ذات]گرامی و حرمت پیامبرت و احترام شایستگان، به تو پناه می‌برم از این‌که این روز به‌سر آید
وَ لَکَ قِبَلِی تَبِعَهٌ تُرِیدُ أَنْ تُؤَاخِذَنِی بِهَا أَوْ ذَنْبٌ تُرِیدُ أَنْ تُقَایِسَنِی بِهِ وَ تُشْقِیَنِی وَ تَفْضَحَنِی بِهِ
و تو در نزد من پیامد بدى داشته باشى که بخواهى مرا به واسطه‌ى آن کیفر نمایى
أَوْ خَطِیئَهٌ تُرِیدُ أَنْ تُقَایِسَنِی بِهَا وَ تَقْتَصَّهَا مِنِّی لَمْ تَغْفِرْهَا لِی
یا گناهى که نیامرزیده باشى و بخواهى عذابت را به من بچشانى و بدبخت و رسوایم کنى و از من قصاص بکشى
وَ أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ الْفَعَّالِ لِمَا یُرِیدُ الَّذِی یَقُولُ لِلشَّیْءِ کُنْ فَیَکُونُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ
و به حرمت روى گرامی تو که هرچه را بخواهى می‌کنى و به هر چیز بگویى موجود شو، موجود می‌شود و معبودى جز تو نیست، از تو می‌خواهم.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ إِنْ کُنْتَ رَضِیتَ عَنِّی فِی هَذَا الشَّهْرِ أَنْ تَزِیدَنِی فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی رِضًا
خدایا، از تو به حقّ این‌که معبودى جز تو نیست می‌خواهم [که اگر در این ماه از من خرسند گشته‌اى، در مقدار باقى‌مانده از عمرم به خشنودى خود بیفزایى
فَإِنْ [وَ إِنْ] کُنْتَ لَمْ تَرْضَ عَنِّی فِی هَذَا الشَّهْرِ فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّی السَّاعَهَ السَّاعَهَ السَّاعَهَ
و اگر]در این ماه از ما خشنود نگردیده‌اى، از هم‌اکنون و همین لحظه و همین لحظه و مین لحظه از من خرسند شو
وَ اجْعَلْنِی فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی هَذَا الْمَجْلِسِ مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ
و در این لحظه و در این مجلس مرا از آزادشدگان
وَ طُلَقَائِکَ مِنْ جَهَنَّمَ وَ سُعَدَاءِ خَلْقِکَ بِمَغْفِرَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و رهاشدگان از آتش جهنّم و مردمان نیکبخت قرار ده. به آمرزش و رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ تَجْعَلَ شَهْرِی هَذَا خَیْرَ شَهْرِ رَمَضَانٍ عَبَدْتُکَ فِیهِ
خدایا، به حرمت روى با کرامتت از تو می‌خواهم که این ماه رمضان ما را بهترین ماه رمضانى که تو را در آن پرستیده‌ایم
وَ صُمْتُهُ لَکَ وَ تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیْکَ مُنْذُ أَسْکَنْتَنِی فِیهِ
و براى تو روزه داشته‌ایم و به درگاه تو نزدیکى جسته‌ایم، از زمانى که ما را در این جهان ساکن گردانیده‌اى
أَعْظَمَهُ أَجْراً وَ أَتَمَّهُ نِعْمَهً وَ أَعَمَّهُ عَافِیَهً وَ أَوْسَعَهُ رِزْقاً وَ أَفْضَلَهُ عِتْقَا مِنَ النَّارِ
و بزرگ‌ترین ماه رمضان از لحاظ پاداش و پرنعمت‌ترین و فراگیرترین از نظر عافیت و گسترده‌ترین از جهت روزى و برترین ماه رمضان از لحاظ آزادى از آتش جهنّم
وَ أَوْجَبَهُ رَحْمَهً وَ أَعْظَمَهُ مَغْفِرَهً وَ أَکْمَلَهُ رِضْوَاناً وَ أَقْرَبَهُ إِلَى مَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى
و پررحمت‌ترین و پرآمرزش‌ترین و کامل‌ترین ماه رمضان از نظر خشنودى و نزدیک‌ترین آنها به آنچه دوست دارى و می‌پسندى، بگردان.
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ شَهْرِ رَمَضَانٍ صُمْتُهُ لَکَ وَ ارْزُقْنِی الْعَوْدَ ثُمَّ الْعَوْدَ حَتَّى تَرْضَى وَ بَعْدَ الرِّضَا
خدایا، این ماه رمضان را آخرین ماه رمضانى که براى تو روزه داشتم مگردان و بازگشت مکرّر به آن را روزى‌ام کن تا این‌که خشنود گردى و حتى بعد از خشنودى‌ات
وَ حَتَّى تُخْرِجَنِی مِنَ الدُّنْیَا سَالِماً وَ أَنْتَ عَنِّی رَاضٍ وَ أَنَا لَکَ مَرْضِیٌّ
و نیز تا این‌که مرا به‌صورت سالم از دنیا بیرون برى، درحالى‌که تو از من خشنودى گردى و من مورد پسند توام.
اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ الَّذِی لَا یُرَدُّ وَ لَا یُبَدَّلُ
خداوندا، جزو امور قطعى که هیچ تغییر و تبدیلى در آن راه ندارد، به‌صورت سرنوشت حتمی مقرّر و مقدّر بدار
أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ تُثِیبُ [تنبت] وَ تُسَمِّی وَ تَقْضِی لَهُ وَ تَزِیدُ وَ تُحِبُّ لَهُ وَ تَرْضَى
که [مرا از کسانى قرار ده که پاداش می‌دهى [استوار می‌دارى]و به نام، مشخّص می‌کنى و حاجت آنان را برآورده و افزون می‌کنى و دوست می‌دارى و می‌پسندى
وَ أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی هَذَا الْعَامِ وَ فِی کُلِّ عَامٍ
و]در این سال و همه‌ى سال‌ها، نام مرا جزو حاجیان خانه‌ى محترمت بنویسى،
الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُتَقَبَّلِ عَنْهُمْ مَنَاسِکُهُمُ الْمُعَافَیْنَ [المعانین] عَلَى أَسْفَارِهِمُ
حاجیانى که حجّشان نیک و کوشش و عملشان ستوده و گناهانشان آمرزیده و عباداتشان پذیرفته است و در سفرها آسیبى نمی‌بینند [یارى می‌شوند]و بر عبادت‌هایشان روى آورده‌اند
الْمُقْبِلِینَ عَلَى نُسُکِهِمُ الْمَحْفُوظِینَ فِی أَنْفُسِهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ وَ ذَرَارِیهِمْ وَ کُلِّ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیْهِمْ
و در رابطه با جان و مال و فرزندان خود و تمام آنچه بر آنان ارزانى داشته‌اى، محفوظ می‌دارى.
اللَّهُمَّ اقْلِبْنِی مِنْ مَجْلِسِی هَذَا فِی شَهْرِی هَذَا فِی یَوْمِی هَذَا فِی سَاعَتِی هَذِهِ مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجَاباً لِی مَغْفُوراً ذَنْبِی
خدایا، مرا از این مجلس و در این ماه و در این روز و در این لحظه به حالى برگردان که کامیاب و رستگار گردید و دعایم مستجاب و گناهم آمرزیده شود
مُعَافاً مِنَ النَّارِ وَ مُعْتَقاً مِنْهَا عِتْقاً لَا رِقَّ بَعْدَهُ أَبَداً وَ لَا رَهْبَهَ یَا رَبَّ الْأَرْبَابِ
و از گزند آتش جهنّم ایمن و از آن آزاد گردم، آزادیى که بعد از آن هرگز بردگى و بیمی نیست، اى پروردگارپروردگاران.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَجْعَلَ فِیمَا شِئْتَ وَ أَرَدْتَ وَ قَضَیْتَ وَ قَدَّرْتَ وَ حَتَمْتَ وَ أَنْفَذْتَ أَنْ تُطِیلَ عُمُرِی
خدایا، از تو می‌خواهم که جزو مشیّت و اراده و قضا و قدر و سرنوشت حتمی و قطعى خود، عمر مرا طولانى قرار داده
وَ أَنْ تَنْسَأَنِی فِی أَجَلِی وَ أَنْ تُقَوِّیَ ضَعْفِی وَ أَنْ تُغْنِیَ فَقْرِی
و سرآمد عمرم را به تأخیر بیندازى و ناتوانى‌ام را نیرو بخشى و نیازمندى‌ام را به بى‌نیازى مبدّل کنى
وَ أَنْ تَجْبُرَ فَاقَتِی وَ أَنْ تَرْحَمَ مَسْکَنَتِی وَ أَنْ تُعِزَّ ذُلِّی وَ أَنْ تَرْفَعَ ضَعَتِی
و نادارى‌ام را جبران کنى و بر بیچارگى‌ام رحم آورى و خوارى‌ام را عزّت بخشى و فرومایگى را به سربلندى
وَ أَنْ تُغْنِیَ عَائِلَتِی وَ أَنْ تُؤْنِسَ وَحْشَتِی وَ أَنْ تُکْثِرَ قِلَّتِی وَ أَنْ تُدِرَّ رِزْقِی فِی عَافِیَهٍ وَ یُسْرٍ وَ خَفْضٍ
و نادارى‌ام را به بى‌نیازى و وحشتم را به انس و اندکى‌ام را به بسیارى مبدل کن و روزى‌ام را با عافیت و آسانى و فراخى و آرامش، فراوان کن
وَ أَنْ تَکْفِیَنِی مَا أَهَمَّنِی مِنْ أَمْرِ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی وَ لَا تَکِلَنِی إِلَى نَفْسِی فَأَعْجِزَ عَنْهَا وَ لَا إِلَى النَّاسِ فَیَرْفُضُونِی
و در رابطه با امور دنیا و آخرت که مورد اهتمام من است کفایتم کن و مرا به خویشتن وامگذار تا مبادا از [تدبیر]آن دربمانم و نیز به مردم وامگذار تا مبادا مرا رها کنند
وَ أَنْ تُعَافِیَنِی فِی دِینِی وَ بَدَنِی وَ جَسَدِی وَ رُوحِی وَ وُلْدِی وَ أَهْلِی وَ أَهْلِ مَوَدَّتِی وَ إِخْوَانِی
و در رابطه دین و تن و جسد و روح و فرزندان و خانواده و دوستان و برادران و همسایگانم-اعمّ از مردان و زنان مؤمن
وَ جِیرَانِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ
و مردان و زنان مسلمان و زندگان و مردگان-عافیت بخش
وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَیَّ بِالْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ مَا أَبْقَیْتَنِی
و ایمنى و ایمان را تا زمانى که پاینده‌ام داشته‌اى، به من ارزانى دارى؛
فَإِنَّکَ وَلِیِّی وَ مَوْلَایَ وَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ مَعْدِنُ مَسْأَلَتِی وَ مَوْضِعُ شَکْوَایَ وَ مُنْتَهَى رَغْبَتِی
زیرا تو سرپرست و مولى و مورد اعتماد و امید و معدن درخواست و جایگاه گله و منتهاى خواهش من هستى،
فَلَا تُخَیِّبْنِی فِی رَجَائِی یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ وَ لَا تُبْطِلْ طَمَعِی وَ رَجَائِی
پس اى سرور و مولاى من، مرا در رابطه با امیدم نومید مکن و آزمندى و امیدم را برآور؛
فَقَدْ تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَدَّمْتُهُمْ إِلَیْکَ أَمَامِی وَ أَمَامَ حَاجَتِی وَ طَلِبَتِی وَ تَضَرُّعِی وَ مَسْأَلَتِی
زیرا من به‌وسیله‌ى محمّد و آل محمّد به تو روى آورده‌ام و آنان را پیشاپیش خود و حاجت و خواسته و تضرّع و درخواستم مقدم داشته‌ام
وَ اجْعَلْنِی [فَاجْعَلْنِی] بِهِمْ (وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ)[5] فَإِنَّکَ مَنَنْتَ عَلَیَّ بِمَعْرِفَتِهِمْ
و [پس]مرا به واسطه‌ى آنان در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان درگاهت قرار ده. که تو [شناخت]آنان را به من ارزانى داشته‌اى،
[بِهِمْ] فَاخْتِمْ لِی بِهِمُ السَّعَادَهَ [بِالسَّعَادَهِ] إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
پس به واسطه‌ى آنان پایان کار مرا نیز به نیکبختى ختم کن، به راستى که تو بر هر چیز توانایى.
زِیَادَهٌ فِیهِ
ادامه‌ى دعاى فوق براساس روایت دیگر:
مَنَنْتَ عَلَیَّ بِهِمْ فَاخْتِمْ لِی بِالسَّعَادَهِ وَ الْأَمْنِ وَ السَّلَامَهِ وَ الْإِیمَانِ وَ الْمَغْفِرَهِ وَ الرِّضْوَانِ وَ السَّعَادَهِ وَ الْحِفْظِ
تو که آنان را به من ارزانى داشته‌اى، پایان کار مرا به نیکبختى و ایمنى و سلامت و ایمان و آمرزش و خشنودى و فرخندگى و نگاه‌دارى خود، ختم کن.
یَا اللَّهُ أَنْتَ لِکُلِّ حَاجَهٍ لَنَا فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَافِنَا
اى خدا، تو عهده‌دار همه‌ى خواسته‌هاى مایى، پس بر محمّد و خاندان او درود فرست و ما را عافیت بخش
وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَیْنَا أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ لَا طَاقَهَ لَنَا بِهِ وَ اکْفِنَا کُلَّ أَمْرٍ مِنْ أَمْرِ [أُمُورِ] الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ
و هیچ‌یک از آفریده‌هایت را که توانایى تسلّط او بر خود را نداریم، بر ما مسلّط مکن و در تمام امور دنیا و آخرت ما را کفایت کن، اى شکوهمند و بزرگوار،
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَحَّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلِّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
بر محمّد و آل محمّد درود فرست و بر محمّد و آل محمّد رحمت ورز و بر محمّد و آل محمّد سلام فرست،
کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ رَحِمْتَ [وَ تَرَحَّمْتَ] وَ سَلَّمْتَ وَ تَحَنَّنْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِید
همانند برترین درود و برکت و رحمت و سلام و مهربانى که بر حضرت ابراهیم و خاندان او فرستادى، به راستى که تو ستوده و بلندپایه‌اى.
[1]) سوره هود، آیه 56
[2]) سوره الطلاق، آیه 3
[3]) سوره البقره، آیه 185
[4]) سوره القدر، آیات 2-5
[5]) سوره آل عمران، آیه 45
دعای بعد از نماز صبح در روز عید فطر (بلدالامین)
یوم الاول من شهر شوال؛ وَ ادْعُ بَعْدَهَا بِهَذَا الدُّعَاءِ
روز اول ماه شوال؛ این دعا را بعد از نماز عید بخوان:
اللَّهُمَّ إِنِّی تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَمَامِی
وَ عَلِیٍّ مِنْ خَلْفِی وَ أَئِمَّتِی عَنْ یَمِینِی وَ شِمَالِی أَسْتَتِرُ بِهِمْ مِنْ عَذَابِکَ
وَ سَخَطِکَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ زُلْفَى لَا أَجِدُ أَحَداً أَقْرَبَ إِلَیْکَ مِنْهُمْ فَهُمْ أَئِمَّتِی فَآمِنْ بِهِمْ خَوْفِی مِنْ عَذَابِکَ وَ سَخَطِکَ
وَ أَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِکَ الْجَنَّهَ فِی عِبادِکَ الصَّالِحِینَ أَصْبَحْتُ بِاللَّهِ مُؤْمِناً مُوقِناً مُخْلِصاً عَلَى دِینِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سُنَّتِهِ
وَ عَلَى دِینِ عَلِیٍّ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى دِینِ الْأَوْصِیَاءِ وَ سُنَّتِهِمْ آمَنْتُ بِسِرِّهِمْ وَ عَلَانِیَتِهِمْ وَ أَرْغَبُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى
فِیمَا رَغِبُوا فِیهِ وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعَاذُوا مِنْهُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ وَ لَا مَنَعَهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ حَسْبِیَ اللَّهُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ اللَّهُمَّ إِنِّی أُرِیدُکَ فَأَرِدْنِی وَ أَطْلُبُ مَا عِنْدَکَ فَیَسِّرْهُ لِی
اللَّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی مُحْکَمِ کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ وَ وَعْدُکَ الصِّدْقُ
(شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ) [1]
فَعَظَّمْتَ شَهْرَ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ الْکَرِیمِ-
وَ خَصَصْتَهُ بِأَنْ جَعَلْتَ فِیهِ لَیْلَهَ الْقَدْرِ اللَّهُمَّ وَ قَدِ انْقَضَتْ أَیَّامُهُ وَ لَیَالِیهِ وَ قَدْ صِرْتُ مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی
فَأَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی بِمَا سَأَلَکَ بِهِ مَلَائِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِیَاؤُکَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْبَلَ مِنِّی کُلَّمَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیْکَ فِیهِ وَ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِتَضْعِیفِ عَمَلِی
وَ قَبُولِ تَقَرُّبِی وَ قُرْبَانِی [قُرُبَاتِی] وَ اسْتِجَابَهِ دُعَائِی وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً وَ أَعْتِقْ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ
وَ آمِنِّی یَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ کُلِّ الْفَزَعِ وَ مِنْ کُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِیَوْمِ الْقِیَامَهِ أَعُوذُ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ
وَ بِحُرْمَهِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ بِحُرْمَهِ الْأَوْصِیَاءِ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ أَنْ یَتَصَرَّمَ هَذَا الْیَوْمُ وَ لَکَ قِبَلِی تَبِعَهٌ تُرِیدُ
أَنْ تُؤَاخِذَنِی بِهَا أَوْ خَطِیئَهٌ تُرِیدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّی لَمْ تَغْفِرْهَا لِی أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ یَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
أَنْ تَرْضَى عَنِّی وَ إِنْ کُنْتَ رَضِیتَ عَنِّی فَزِدْ فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی رِضًى
وَ إِنْ کُنْتَ لَمْ تَرْضَ عَنِّی فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّی
یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ السَّاعَهَ السَّاعَهَ السَّاعَهَ وَ اجْعَلْنِی فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی هَذَا الْیَوْمِ
وَ فِی هَذَا الْمَجْلِسِ مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ عِتْقاً لَا رِقَّ بَعْدَهُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ
أَنْ تَجْعَلَ یَوْمِی هَذَا خَیْرَ یَوْمٍ عَبَدْتُکَ فِیهِ مُنْذُ أَسْکَنْتَنِی الْأَرْضَ أَعْظَمَهُ أَجْراً وَ أَعَمَّهُ نِعْمَهً وَ عَافِیَهً
وَ أَوْسَعَهُ رِزْقاً وَ أَبْتَلَهُ عِتْقاً مِنَ النَّارِ وَ أَوْجَبَهُ مَغْفِرَهً وَ أَکْمَلَهُ رِضْوَاناً وَ أَقْرَبَهُ إِلَى مَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ شَهْرِ رَمَضَانَ صُمْتُهُ لَکَ وَ ارْزُقْنِی الْعَوْدَ فِیهِ ثُمَّ الْعَوْدَ فِیهِ حَتَّى تَرْضَى
وَ یَرْضَى کُلُّ مَنْ لَهُ قِبَلِی تَبِعَهٌ وَ لَا تُخْرِجْنِی مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا وَ أَنْتَ عَنِّی رَاضٍ
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی هَذَا الْعَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ
ذَنْبُهُمُ الْمُسْتَجَابِ دُعَاؤُهُمُ الْمَحْفُوظِینَ فِی أَنْفُسِهِمْ وَ أَدْیَانِهِمْ وَ ذَرَارِیِّهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ
وَ جَمِیعِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیْهِمْ اللَّهُمَّ اقْلِبْنِی مِنْ مَجْلِسِی هَذَا وَ فِی یَوْمِی هَذَا
وَ فِی سَاعَتِی هَذِهِ مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجَاباً دُعَائِی مَرْحُوماً صَوْتِی مَغْفُوراً ذَنْبِی
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْ فِیمَا شِئْتَ وَ أَرَدْتَ وَ قَضَیْتَ وَ حَتَمْتَ أَنْ تُطِیلَ عُمُرِی
وَ أَنْ تُقَوِّیَ ضَعْفِی وَ تَجْبُرَ فَاقَتِی وَ أَنْ تُعِزَّ ذُلِّی وَ تُؤْنِسَ وَحْشَتِی
وَ أَنْ تُکَثِّرَ قِلَّتِی وَ أَنْ تُدِرَّ رِزْقِی فِی عَافِیَهٍ وَ رِزْقٍ وَ یُسْرٍ وَ خَفْضِ عَیْشٍ وَ تَکْفِیَنِی کُلَّ مَا أَهَمَّنِی مِنْ أَمْرِ آخِرَتِی
وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی فَأَعْجِزَ عَنْهَا وَ لَا إِلَى النَّاسِ فَیَرْفُضُونِی وَ عَافِنِی فِی بَدَنِی
وَ أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ أَهْلِ مَوَدَّتِی وَ جِیرَانِی وَ إِخْوَانِی وَ ذُرِّیَّتِی وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَیَّ بِالْأَمْنِ
أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ قَدَّمْتُهُمْ
إِلَیْکَ أَمَامِی وَ أَمَامَ حَاجَتِی وَ طَلِبَتِی وَ تَضَرُّعِی وَ مَسْأَلَتِی فَاجْعَلْنِی بِهِمْ عِنْدَکَ وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ
فَإِنَّکَ مَنَنْتَ عَلَیَّ بِمَعْرِفَتِهِمْ فَاخْتِمْ لِی بِهَا السَّعَادَهَ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
فَإِنَّکَ وَلِیِّی وَ مَوْلَایَ وَ سَیِّدِی وَ رَبِّی وَ إِلَهِی وَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ مَعْدِنُ مَسْأَلَتِی وَ مَوْضِعُ شَکْوَایَ
وَ مُنْتَهَى رَغْبَتِی وَ مُنَایَ فَلَا تُخَیِّبَنَّ عَلَیْکَ دُعَائِی یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ اللَّهُمَّ فَلَا تُبْطِلَنَّ عَمَلِی وَ طَمَعِی وَ رَجَائِی
یَا إِلَهِی وَ مَسْأَلَتِی وَ اخْتِمْ لِی بِالسَّعَادَهِ وَ السَّلَامَهِ
وَ الْإِسْلَامِ وَ الْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ الْمَغْفِرَهِ وَ الرِّضْوَانِ وَ الشَّهَادَهِ وَ الْحِفْظِ یَا مَنْزُولًا بِهِ کُلُّ حَاجَهٍ
یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ أَنْتَ لِکُلِّ حَاجَهٍ فَتَوَلَّ عَاقِبَتَهَا وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَیْنَا أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ
بِشَیْءٍ لَا طَاقَهَ لَنَا بِهِ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ فَرِّغْنَا لِأَمْرِ الْآخِرَهِ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَارِکْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلِّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ وَ سَلَّمْتَ وَ تَحَنَّنْتَ وَ مَنَنْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِید
[1] ) سوره البقره، آیه 185.
دعای بعد از نماز صبح در روز عید فطر (مصباح المتهجد)
فیما یستحب فعله یوم الفطر؛ الدعاء بعد صلاه العید
اعمالی که مستحب است در روز عید فطر انجام شود؛ دعا بعد از نماز عید:
اللَّهُمَّ إِنِّی تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ أَمَامِی وَ عَلِیٍّ مِنْ خَلْفِی وَ أَئِمَّتِی عَنْ یَمِینِی وَ شِمَالِی أَسْتَتِرُ بِهِمْ مِنْ عَذَابِکَ
وَ سَخَطِکَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ زُلْفَى لَا أَجِدُ أَحَداً أَقْرَبَ إِلَیْکَ مِنْهُمْ فَهُمْ أَئِمَّتِی فَآمِنْ بِهِمْ خَوْفِی مِنْ عَذَابِکَ وَ سَخَطِکَ-
وَ أَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِکَ الْجَنَّهَ فِی عِبادِکَ الصَّالِحِینَ أَصْبَحْتُ بِاللَّهِ مُؤْمِناً مُوقِناً مُخْلِصاً عَلَى دِینِ مُحَمَّدٍ وَ سُنَّتِهِ
وَ عَلَى دِینِ عَلِیٍّ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى دِینِ الْأَوْصِیَاءِ وَ سُنَّتِهِمْ آمَنْتُ بِسِرِّهِمْ وَ عَلَانِیَتِهِمْ وَ أَرْغَبُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى
فِیمَا رَغِبُوا فِیهِ وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شَرِّ مَا اسْتَعَاذُوا مِنْهُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ وَ لَا مَنَعَهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ-
تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ حَسْبِیَ اللَّهُ- وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ اللَّهُمَّ إِنِّی أُرِیدُکَ فَأَرِدْنِی وَ أَطْلُبُ مَا عِنْدَکَ فَیَسِّرْهُ لِی
اللَّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی مُحْکَمِ کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ وَ وَعْدُکَ الصِّدْقُ-
(شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ) [1] وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ
فَعَظَّمْتَ شَهْرَ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ الْکَرِیمِ وَ خَصَصْتَهُ بِأَنْ جَعَلْتَ فِیهِ لَیْلَهَ الْقَدْرِ
اللَّهُمَّ وَ قَدِ انْقَضَتْ أَیَّامُهُ وَ لَیَالِیهِ وَ قَدْ صِرْتُ مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی
وَ أَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی بِمَا سَأَلَکَ بِهِ مَلَائِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِیَاؤُکَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْبَلَ مِنِّی کُلَّ مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیْکَ فِیهِ وَ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِتَضْعِیفِ عَمَلِی
وَ قَبُولِ تَقَرُّبِی وَ قُرُبَاتِی وَ اسْتِجَابَهِ دُعَائِی وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً وَ أَعْتِقْ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ
وَ آمِنِّی یَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ کُلِّ الْفَزَعِ وَ مِنْ کُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِیَوْمِ الْقِیَامَهِ أَعُوذُ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ
وَ بِحُرْمَهِ نَبِیِّکَ وَ بِحُرْمَهِ الْأَوْصِیَاءِ أَنْ یَتَصَرَّمَ هَذَا الْیَوْمُ وَ لَکَ قِبَلِی تَبِعَهٌ تُرِیدُ أَنْ تُؤَاخِذَنِی بِهَا أَوْ خَطِیئَهٌ تُرِیدُ
أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّی لَمْ تَغْفِرْهَا لِی أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ یَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
أَنْ تَرْضَى عَنِّی وَ إِنْ کُنْتَ قَدْ رَضِیتَ عَنِّی فَزِدْ فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی رِضًى
وَ إِنْ کُنْتَ لَمْ تَرْضَ عَنِّی فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّی
یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ السَّاعَهَ السَّاعَهَ السَّاعَهَ وَ اجْعَلْنِی فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی هَذَا الْیَوْمِ
وَ فِی هَذَا الْمَجْلِسِ مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ عِتْقاً لَا رِقَّ بَعْدَهُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ
أَنْ تَجْعَلَ یَوْمِی هَذَا خَیْرَ یَوْمٍ عَبَدْتُکَ فِیهِ مُنْذُ أَسْکَنْتَنِی الْأَرْضَ أَعْظَمَهُ أَجْراً وَ أَعَمَّهُ نِعْمَهً وَ عَافِیَهً
وَ أَوْسَعَهُ رِزْقاً وَ أَبْتَلَهُ عِتْقاً مِنَ النَّارِ وَ أَوْجَبَهُ مَغْفِرَهً وَ أَکْمَلَهُ رِضْوَاناً وَ أَقْرَبَهُ إِلَى مَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ شَهْرِ رَمَضَانٍ صُمْتُهُ لَکَ وَ ارْزُقْنِی الْعَوْدَ فِیهِ ثُمَّ الْعَوْدَ فِیهِ حَتَّى تَرْضَى
وَ تُرْضِیَ کُلَّ مَنْ لَهُ قِبَلِی تَبِعَهٌ وَ لَا تُخْرِجْنِی مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا وَ أَنْتَ عَنِّی رَاضٍ
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی هَذَا الْعَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ
ذَنْبُهُمُ الْمُسْتَجَابِ دُعَاؤُهُمُ الْمَحْفُوظِینَ فِی أَنْفُسِهِمْ وَ أَدْیَانِهِمْ وَ ذَرَارِیِّهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ
وَ جَمِیعِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیْهِمُ- اللَّهُمَّ اقْلِبْنِی مِنْ مَجْلِسِی هَذَا وَ فِی یَوْمِی هَذَا
وَ فِی سَاعَتِی هَذِهِ مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجَاباً دُعَائِی مَرْحُوماً صَوْتِی مَغْفُوراً ذَنْبِیَ
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْ فِیمَا شِئْتَ وَ أَرَدْتَ وَ قَضَیْتَ وَ حَتَمْتَ وَ أَنْفَذْتَ أَنْ تُطِیلَ عُمُرِی
وَ أَنْ تُقَوِّیَ ضَعْفِی وَ أَنْ تَجْبُرَ فَاقَتِی وَ أَنْ تَرْحَمَ مَسْکَنَتِی وَ أَنْ تُعِزَّ ذُلِّی وَ تُونِسَ وَحْشَتِی
وَ أَنْ تُکْثِرَ قِلَّتِی وَ أَنْ تُدِرَّ رِزْقِی فِی عَافِیَهٍ وَ یُسْرٍ وَ خَفْضِ عَیْشٍ وَ تَکْفِیَنِی کُلَّ مَا أَهَمَّنِی مِنْ أَمْرِ آخِرَتِی
وَ دُنْیَایَ وَ لَا تَکِلَنِی إِلَى نَفْسِی فَأَعْجِزَ عَنْهَا وَ لَا إِلَى النَّاسِ فَیَرْفُضُونِی وَ عَافِنِی فِی بَدَنِی
وَ أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ أَهْلِ مَوَدَّتِی وَ جِیرَانِی وَ إِخْوَانِی وَ ذُرِّیَّتِی وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَیَّ بِالْأَمْنِ
أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
وَ قَدَّمْتُهُمْ إِلَیْکَ أَمَامِی وَ أَمَامَ حَاجَتِی وَ طَلِبَتِی وَ تَضَرُّعِی وَ مَسْأَلَتِی فَاجْعَلْنِی بِهِمْ وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ
وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ فَإِنَّکَ مَنَنْتَ عَلَیَّ بِمَعْرِفَتِهِمْ فَاخْتِمْ لِی بِهَا السَّعَادَهَ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
فَإِنَّکَ وَلِیِّی وَ مَوْلَایَ وَ سَیِّدِی وَ رَبِّی وَ إِلَهِی وَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ مَعْدِنُ مَسْأَلَتِی وَ مَوْضِعُ شَکْوَایَ
وَ مُنْتَهَى رَغْبَتِی فَلَا یَخِیبَنَّ عَلَیْکَ دُعَائِی یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ وَ لَا یَبْطُلَنَّ طَمَعِی وَ رَجَائِی لَدَیْکَ فَقَدْ تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ
بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ قَدَّمْتُهُمْ إِلَیْکَ أَمَامِی وَ أَمَامَ حَاجَتِی وَ طَلِبَتِی وَ تَضَرُّعِی
وَ مَسْأَلَتِی وَ اجْعَلْنِی بِهِمْ وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیْکَ
فَإِنَّکَ مَنَنْتَ عَلَیَّ بِمَعْرِفَتِهِمْ فَاخْتِمْ لِی بِهَا السَّعَادَهَ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
اللَّهُمَّ وَ لَا تُبْطِلْ عَمَلِی وَ رَجَائِی یَا إِلَهِی وَ مَسْأَلَتِی وَ اخْتِمْ لِی بِالسَّعَادَهِ وَ السَّلَامَهِ
وَ الْإِسْلَامِ وَ الْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ الْمَغْفِرَهِ وَ الرِّضْوَانِ وَ الشَّهَادَهِ وَ الْحِفْظِ یَا مَنْزُولًا بِهِ کُلُّ حَاجَهٍ
یَا اللَّهُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ أَنْتَ لِکُلِّ حَاجَهٍ فَتَوَلَّ عَاقِبَتَهَا وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَیْنَا أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ
بِشَیْءٍ لَا طَاقَهَ لَنَا بِهِ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ فَرِّغْنَا لِأَمْرِ الْآخِرَهِ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَارِکْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَحَنَّنْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ وَ سَلَّمْتَ وَ تَحَنَّنْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِید
[1] ) سوره البقره، آیه 185.
دعای بعد از نماز صبح در روز عید فطر (زاد المعاد)
اعمال روز اول ماه شوال؛ در حدیث معتبر از حضرت صاحب الامر منقول است که بعد از نماز صبح روز فطر این دعا را بخواند:
اللَّهُمَّ إِنِّی تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ أَمَامِی وَ عَلِیٍّ مِنْ خَلْفِی عَنْ یَمِینِی وَ أَئِمَّتِی عَنْ یَسَارِی،
بار خدایا به سوى تو روى می‌آورم به محمد پیشرویم و على از پشت سرم و از سمت راستم و امامانم از سمت چپم
أَسْتَتِرُ بِهِمْ مِنْ عَذَابِکَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ زُلْفَى، لَا أَجِدُ أَحَداً أَقْرَبَ إِلَیْکَ مِنْهُمْ،
خود را می‌پوشانم با ایشان از عذاب و به سوى تو تقرب می‌جویم نزدیکى‌اى که هیچ کس را نمی‌یابم که نزدیک‌تر باشد به سوى تو از آنها،
فَهُمْ أَئِمَّتِی فَآمِنْ بِهِمْ خَوْفِی مِنْ عِقَابِکَ وَ سَخَطِکَ وَ أَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِکَ فِی عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ.
پس آنها امامان من هستند، به حقّ آنها ترسم را از عذابت و خشمت ایمن ساز و به حق رحمت خودت مرا در بندگان صالحت داخل گردان.
أَصْبَحْتُ بِاللَّهِ مُؤْمِناً مُخْلِصاً عَلَى دِینِ مُحَمَّدٍ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى دِینِ عَلِیٍّ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى دِینِ الْأَوْصِیَاءِ وَ سُنَّتِهِمْ
صبح کردم، مؤمن به خدا و مخلص بر دین محمد و سنت او و بر دین على و سنتش و بر دین اوصیاى وى و سنت آنها،
آمَنْتُ بِسِرِّهِمْ وَ عَلَانِیَتِهِمْ وَ أَرْغَبُ إِلَى اللَّهِ تعالى فِیمَا رَغِبَ فِیهِ إِلَیْهِ مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ وَ الْأَوْصِیَاءُ
به پنهانى و آشکارشان ایمان آورده‌ام و به سوى خدا شوق دارم در آنچه محمد و على و جانشینانش به سوى او شوق دارد
وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ وَ لَا عِزَّهَ وَ لَا مَنْعَهَ وَ لَا سُلْطَانَ إِلَّا بِللَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ الْعَزِیزِ الْجَبَّارِ
و جنبش و نیرویى نیست جز به مدد خداى والاى بزرگ و عزت و نه بازدارنده و پادشاه نیست مگر از براى خداى یکتاى قهار ارجمند جبار.
تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ، إِن اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ.
بر خدا توکل می‌کنم. هرکه بر خدا توکل کند پس او بس است، قطعا خدا رساننده است امرش را.
اللَّهُمَّ إِنِّی أُرِیدُکَ فَأَرِدْنِی وَ أَطْلُبُ مَا عِنْدَکَ فَیَسِّرْهُ لِی وَ اقْضِ لِی حَوَائِجِی ،
بار خدایا! من تو را اراده کرده‌ام، تو مرا اراده کن و آنچه در نزد توست می‌طلبم پس برایم آسان گردان، حاجت‌هایم را برآور،
فَإِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتَابِکَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُ (شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ) [1]
قطعا تو در کتاب خودت گفته‌اى و گفتار تو حق است «ماه رمضانى که در آن قرآن نازل شده است براى هدایت مردم و نشانه‌هایى از هدایت و جدا کننده‌ى حق و باطل»
فَعَظَّمْتَ حُرْمَهَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ بِتَصْیِیرِکَ فِیهِ لَیْلَهَ الْقَدْرِ
پس حرمت ماه رمضان را به سبب نزول قرآن در آن ماه بزرگ شمرده‌اى و آن را به سبب قرار دادن شب قدرت در آن مخصوص ساخته و با عظمت نموده‌اى
فَقُلْتَ (لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ)[2]
پس گفته‌اى «شب قدر بهتر از هزار ماه است که ملائکه‌ها و روح در آن به اذن پروردگارشان از هرامر فروفرستاده می‌شوند سلامتى در این شب تا طلوع صبح است» .
اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَیَالِیهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ قَدْ صِرْتُ مِنْهُ
بار خدایا! این روزهاى ماه رمضان گذشت و شب‌هایش به پایان رسید و اى خدایا! من به سوى آنچه تو می‌دانى گرویده‌ام و به تحقیق که من تا این‌جا رسیده‌ام که می‌دانى.
یَا إِلَهِی إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنْ عَدَدِی.
اى خدایا! به سوى آنچه تو داناترى به آن از ما و به شمارشش از ما داناترى گرویده‌ام،
فَأَسْأَلُک یَا إِلَهِی بِمَا سَأَلَکَ بِهِ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ
پس از تو می‌خواهم، اى خدا، به آنچه بندگان صالحت از تو خواسته‌اند، این‌که درود فرستى بر محمد و آل محمد
وَ أَنْ تَتَقَبَّلَ مِنِّی مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیْکَ وَ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِتَضْعِیفِ عَمَلِی وَ قَبُولِ تَقَرُّبِی وَ قُرُبَاتِی وَ اسْتِجَابَهِ دُعَائِی
و آنچه به واسطه‌ى او به سوى تو تقرب جسته‌ام از من قبول کنى و با چند برابر ساختن عملم و پذیرفتن نزدیکى و قربانى من و اجابت دعایم، بر من تفضل فرمایى
وَ هَبْ لِی مِنْکَ عِتْقَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ مُنَّ عَلَیَّ بِالْفَوْزِ بِالْجَنَّهِ وَ الْأَمْنِ یَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ کُلِّ فَزَعٍ وَ مِنْ کُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِیَوْمِ الْقِیَامَهِ
و آزادى از آتش دوزخ را به من ببخشى و رسیدن به بهشت و امنیت روز ترس از همۀ هول‌ها و از همۀ ترس‌هایى که براى روز قیامت آماده ساخته‌اى به من عطا فرمایى،
أَعُوذُ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ حُرْمَهِ نَبِیِّکَ وَ حُرْمَهِ الصَّالِحِینَ أَنْ یَنْصَرِمَ هَذَا الْیَوْمُ
به حرمت ذات بزرگوارت و حرمت پیغمبرت و حرمت بندگان نیکوکارت پناه می‌برم از این‌که امروز را به آخر برسانى
وَ لَکَ قِبَلِی تَبِعَهٌ تُرِیدُ أَنْ تُؤَاخِذَنِی بِهَا أَوْ ذَنْبٌ تُرِیدُ أَنْ تُقَایِسَنِی بِهِ وَ تَشْقِیَنِی وَ تَفْضَحَنِی بِهِ
و پیشت از من گناهى باشد که بخواهى با آن مرا مؤاخذه کنى یا گناهى که به آن مقایسه‌ام کنى و بدبختم گردانى و رسوایم سازى
أَوْ خَطِیئَهٌ تُرِیدُ أَنْ تُقَایِسَنِی بِهَا وَ تَقْتَصَّهَا مِنِّی لَمْ تَغْفِرْهَا لِی
یا خطاهایى که مرا با آن قصاص کنى یا با آن مقایسه‌ام کنى که آن را برایم نبخشیده باشى
وَ أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ الْفَعَّالِ لِمَا تُرِیدُ، الَّذِی تَقُولُ لِلشَّیْءِ کُنْ فَیَکُونُ، لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ.
و از تو می‌خواهم به حرمت ذات کریم، انجام‌دهنده‌ى آنچه می‌خواهى، که براى هرچیزى می‌گویى باش، پس به وجود می‌آید، نیست خدایى جز او.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ إِنْ کُنْتَ رَضِیتَ عَنِّی فِی هَذَا الشَّهْرِ أَنْ تَزِیدَ فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِی رِضًى
بار خدایا! من از تو می‌خواهم به حق لا اله الا انت اگر در این ماه از من راضى شدى باقى عمرم را با خوشنودى‌ات زیاد کنى
وَ إِنْ کُنْتَ لَمْ تَرْضَ عَنِّی فِی هَذَا الشَّهْرِ فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّی،
و اگر در این ماه از من راضى نگشته‌اى پس از حالا از من راضى باش،
السَّاعَهَ السَّاعَهَ السَّاعَهَ وَ اجْعَلْنِی فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی هَذَا الْمَجْلِسِ مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ
این ساعت، این ساعت، این ساعت، و مرا در این ساعت و در این مجلس از آزاد شدگان آتش
وَ طُلَقَائِکَ مِنْ جَهَنَّمَ وَ سُعَدَاءِ خَلْقِکَ بِمَغْفِرَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین.
و آزادشدگان جهنم و از سعادتمندان خلقت به سبب بخشش و رحمتت قرار دهى، اى مهربان‌ترین مهربانان!
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ تَجْعَلَ شَهْرِی هَذَا خَیْرَ شَهْرِ رَمَضَانَ عَبَدْتُکَ فِیهِ
بار خدایا! از تو می‌خواهم به حرمت ذات کریمت این‌که این ماه رمضان را بهترین ماه رمضانى که تو را در آن عبادت کرده‌ام
وَ صُمْتُهُ لَکَ وَ تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیْکَ مُنْذُ أَسْکَنْتَنِی فِیهِ،
و برایت روزه‌ات گرفته‌ام و به سوى تو تقرب جسته‌ام از زمانى که مرا در آن ساکن کرده‌اى؛
أَعْظَمَهُ أَجْراً وَ أَتَمَّهُ نِعْمَهً وَ أَعَمَّهُ مَغْفِرَهً وَ أَکْمَلَهُ رِضْوَاناً وَ أَقْرَبَهُ إِلَى مَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى.
بزرگ‌ترین اجر و تمام‌ترین نعمت و عام‌ترین آمرزش و کامل‌ترین خوشنودى و نزدیک‌ترین آنچه دوست دارى و از آن خوشنودى برایم قرار ده.
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ شَهْرِ رَمَضَانَ صُمْتُهُ لَکَ
خداوندا! این ماه رمضان را آخرین ماه رمضانى که برایت روزه گرفته‌ام قرار مده
وَ ارْزُقْنِی الْعَوْدَ فِیهِ ثُمَّ الْعَوْدَ حَتَّى تَرْضَى وَ بَعْدَ الرِّضَا
و بازگشتن آن و سپس بازگشت آن را روزى‌ام کن تا خودت راضى شوى و بعد از راضى شدن
وَ حَتَّى تُخْرِجَنِی مِنَ الدُّنْیَا سَالِماً وَ أَنْتَ عَنِّی رَاضٍ وَ أَنَا لَکَ مَرْضِیٌّ.
و تا مرا از دنیا به سلامت ببرى، در حالى که تو از من راضى هستى و من مورد رضایت تو هستم.
اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ الَّذِی لَا یُرَدُّ وَ لَا یُبَدَّلُ
بار خدایا! قرار ده در آنچه حکم حتمی کرده‌اى و از کارهاى حتمی مقدر ساختى از کارهایى که تغییر و تبدیل در آن راه ندارد
أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی هَذَا الْعَامِ وَ فِی کُلِّ عَامٍ،
که بنویسى مرا از جملۀ حاجیان بیت الحرامت در این سال و در همۀ سال‌ها،
الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ، الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ، الْمُتَقَبِّلِ مَنَاسِکُهُمْ، الْمُعَافَیْنَ عَلَى أَسْفَارِهِمْ،
آنهایى که حجشان پسندیده و کوششان قدردانى و گناهانشان بخشیده و عبادت‌هاى آنها قبول شده و در سفرهاشان عافیت داشتند
الْمُقْبِلِینَ عَلَى نُسُکِهِمْ، الْمَحْفُوظِینَ فِی أَنْفُسِهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ وَ ذَرَارِیِّهِمْ وَ کُلِّ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیْهِمْ.
و به عبادت‌هایشان رو آوردند که مال و جان‌هایشان و بچه‌هایشان و هرآنچه بر آنها نعمت داده‌اى محافظت گشته‌اند.
اللَّهُمَّ اقْلِبْنِی مِنْ مَجْلِسِی هَذَا فِی شَهْرِی هَذَا فِی یَوْمِی هَذَا فِی سَاعَتِی هَذِهِ مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجَاباً لِی مَغْفُوراً ذَنْبِی
بار خدایا! این مجلسم را در این ماه، در این روز، در این ساعت برایم رستگارى، نجات، دعاى مستجاب، گناه بخشیده شده،
مُعَافًا مِنَ النَّارِ وَ مُعْتَقاً مِنْهَا عِتْقاً لَا رِقَّ بَعْدَهُ أَبَداً وَ لَا رَهْبَهَ یَا رَبَّ الْأَرْبَابِ.
معاف گشتۀ از آتش و آزادشدۀ از آن، آزادى‌اى که بعد از آن هرگز بندگى و نه ترسى نباشد قرار ده. اى پروردگار پروردگاران!
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَجْعَلَ فِیمَا شِئْتَ وَ أَرَدْتَ وَ قَضَیْتَ وَ قَدَّرْتَ وَ حَتَمْتَ وَ أَنْفَذْتَ أَنْ تُطِیلَ عُمُرِی
بار خدایا! از تو می‌خواهم که قرار دهى در آنچه می‌خواهى و اراده دارى و حکم نموده‌اى و قدرت دارى و حتمی ساخته‌اى و نافذ نموده‌اى که عمرم را دراز سازى
وَ أن تُنْسِئَ فِی أَجَلِی وَ أَنْ تُقَوِّیَ ضَعْفِی وَ أَنْ تُغْنِیَ فَقْرِی
و مرگم را به تأخیر اندازى و ناتوانى‌ام را قوى گردانى و درویشى‌ام را بى‌نیاز سازى
وَ أَنْ تَجْبُرَ فَاقَتِی وَ أَنْ تَرْحَمَ مَسْکَنَتِی وَ أَنْ تُعِزَّ ذُلِّی وَ أَنْ تَرْفَعَ ضَعَتِی
و بیچارگى‌ام را درست نمایى و مسکنتم را رحم کنى و خوارى‌ام را عزیز سازى و کارهایم را بلند نمایى
وَ أَنْ تُغْنِیَ عَائِلَتِی وَ أَنْ تُؤْنِسَ وَحْشَتِی وَ أَنْ تُکْثِرَ قِلَّتِی وَ أَنْ تُدِرَّ رِزْقِی فِی عَافِیَهٍ وَ یُسْرٍ وَ خَفْضٍ
و عیالم را غنى گردانى و تنهایى‌ام را مونس باشى و کمی‌ام را زیاد سازى و این‌که روزى مرا در عافیت و آسانى و پستى دوام دار نمایى
وَ أَنْ تَکْفِیَنِی مَا أَهَمَّنِی مِنْ أَمْرِ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی فَأَعْجِزَ عَنْهَا وَ لَا إِلَى النَّاسِ فَیَرْفُضُونِی
و غم کار دنیا و آخرتم را کفایت کنى و مرا به خودم وا مگذارى که از آن عاجز شوم و مرا به سوى مردم وانگذارى که آنها مرا برانند
وَ أَنْ تُعَافِیَنِی فِی دِینِی وَ بَدَنِی وَ جَسَدِی وَ رُوحِی وَ وُلْدِی وَ أَهْلِی وَ أَهْلِ مَوَدَّتِی وَ إِخْوَانِی
و در عافیت در دین و جسد و روح و فرزندان و خانواده و دوستان و برادران
وَ جِیرَانِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ
و همسایه‌هایم از مردان و زنان مؤمن و مردان و زنان مسلمان زنده‌هایشان و مردگانشان عطا فرمایى
وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَیَّ بِالْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ مَا أَبْقَیْتَنِی
و با امنیت و ایمان تا وقتى که زنده‌ام بر من منت گذارى.
فَإِنَّکَ وَلِیِّی وَ مَوْلَایَ وَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ مَعْدِنُ مَسْأَلَتِی وَ مَوْضِعُ شَکْوَایَ وَ مُنْتَهَى رَغْبَتِی،
قطعا تو دوست و آقاى من و مورد اعتماد من و امید من و جایگاه سؤال من و موضع شکایت من و انتهاى شوقم هستى،
فَلَا تُخَیِّبْنِی فِی رَجَائِی یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ وَ لَا تُبْطِلْ طَمَعِی وَ رَجَائِی.
پس مرا ناامید مگردان اى آقا و اى مولاى من و طمع و امیدم را باطل مساز.
فَقَدْ تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَدَّمْتُهُمْ إِلَیْکَ أَمَامِی وَ أَمَامَ حَاجَتِی وَ طَلِبَتِی وَ تَضَرُّعِی وَ مَسْأَلَتِی،
پس به تحقیق به سوى تو روى آوردم به حقّ محمد و آل محمد و آنان را پیش روى خودم به سویت و جلو حاجت‌ها و مطالبات و تضرّع و سؤال‌هایم قرار دادم
فَاجْعَلْنِی بِهِمْ وَجِیهاً فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ فَإِنَّکَ مَنَنْتَ عَلَیَّ بِهِمْ بِمَعْرِفَتِهِمْ
مرا به واسطۀ آنها آبرومند دنیا و آخرت و از مقربین درگاهت قرار ده.
فَاخْتِمْ لِی بِالسَّعَادَهِ وَ الْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ الْمَغْفِرَهِ وَ الرِّضْوَانِ وَ السَّعَادَهِ وَ الْحِفْظِ.
آخر کارم را با سعادت و سلامت و امنیت و ایمان و آمرزش و خشنودى و سعادت و محافظت ختم به خیر گردان.
یَا اللَّهُ أَنْتَ لِکُلِّ حَاجَهٍ لَنَا فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَافِنَا
اى خدا! تو براى همۀ حاجت ما هستى، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و عافیتم ده
وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَیْنَا أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ لَا طَاقَهَ لَنَا بِهِ وَ اکْفِنَا کُلَّ أَمْرٍ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَام
و احدى از مخلوقاتت را که طاقتش را ندارم بر من مسلط مگردان و تمام کارهاى دنیا و آخرتم را، اى صاحب بزرگوارى و کرامت، کفایت فرما.
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَحَّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلِّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
بر محمد و آل محمد درود فرست و بر محمد و آل محمد رحم کن و بر محمد و آل محمد سلام بفرست
کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ تَرَحَّمْتَ وَ سَلَّمتَ وَ تَحَنَّنْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ. [3]
چنان‌که افضل‌ترین درود و برکت و ترحم و سلام و تهنیت را بر ابراهیم و آل ابراهیم فرستادى. قطعا تو ستوده و بزرگوارى.
[1] ) بقره/185
[2] ) قدر/3-5.