بلد المیت
زمینی که گیاهی در آن نمی روید. زمین مرده در فصل زمستان که در بهار زنده می شود و این مثالی برای معاد است. خداوند این مثال را برای منکرین معاد آورده است که احیای زمین در فصل بهار را به چشم خود می بینند، ناگزیرند معاد را هم قبول کنند و نمی توانند بین این دو فرق بگذارند و بگویند احیای زمین، بیدار کردن درختان و گیاهان خفته است و معاد اعاده معدوم؛ زیرا انسان مرده هم به تمام معدوم نشده است تا زنده کردنش اعاده معدوم باشد؛ بلکه جانش زنده است و تنها اجزای بدن است که از هم پاشیده می شود، نه اینکه معدوم شده باشد؛ بلکه در روی زمین به صورت ذراتی پراکنده باقی است؛ هم چنان که اجزای نبات در فصل پاییز و زمستان پوسیده و متلاشی می شود، اما روح نباتیش در ریشه آن باقی می ماند و در فصل بهار دوباره همان زندگی فعال خود را از سر می گیرد.(1)
___________________
1. طباطبایی، المیزان، ج8، ص 200؛ قرائتی، تفسیر نور، ج۹، ص۴۷۹.
.