یسع (ع)

یسع علیه السلام

مفسران معتقدند یسع بن اخطوب، پسر عم حضرت الیاس علیه السلام است که خلیفه آن حضرت در بنی اسرائیل بود. قرآن به جزئیات زندگی او هیچ اشارهای نکرده و فقط به ذکر نام او در کنار نام دیگر پیامبران بسنده کرده است، اما در روایات آمده است که یسع نیز مانند عیسی علیه السلام بر روی آب راه می ‏رفت، مرده زنده می‏ کرد و کور مادرزاد و مبتلای به جذام را شفا می‏ داد. همچنین در روایات آمده است الیاس پیغمبر وقتی به زنی از زنان بنی اسرائیل که فرزندی به نام یسع بن خطوب داشت، وارد شد؛ زن وی را منزل داده و ورودش را از دشمنانش مخفی داشت. الیاس به پاس این خدمت در حق فرزندش یسع که به مرضی دچار بود، دعا کرد و او عافیت یافت. یسع چون این معجزه را دید، به الیاس ایمان آورد و او را در ادعای نبوتش تصدیق نمود و ملازمتش را اختیار کرد. از آن به بعد هر جا که الیاس می ‏رفت، یسع نیز همراهش می ‏رفت. خداوند به فضل خود یسع را به نبوت و رسالت به سوی بنی اسرائیل مبعوث نمود. به وی وحی فرستاد و او را به همان نحوی که بنده خود الیاس را تأیید می ‏کرد، تأیید فرمود و در نتیجه بنی اسرائیل به وی ایمان آورده و او را تعظیم نموده، در هر پیشامدی رأی و امر او را متابعت می‏کردند و بدین منوال تا یسع در میان بنی اسرائیل زنده بود، حکم خدای تعالی در بین آنان نافذ و مجری بود.(1)
________________
1. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج 5، ص 327، ج 19، ص 311؛ ثعلبی، قصص القرآن، ص 229.