ثمود
ثَمود، نام قومی از اعراب باستان یا «اعراب بائده» که با انکار دعوت پیامبر خود، حضرت صالح علیه السلام، به عذاب الٰهی گرفتار آمدند. بر اساس آیات قرآن کریم قوم ثمود شرک می ورزیدند و به پرستش بت ها مشغول بودند(1) تا آنکه خداوند از میان ایشان پیامبر خود، صالح علیه السلام را برای هدایت آن ها برگزید.(2) افراد قوم که قصدی برای خروج از آیین خود نداشتند، ضمن یاد آوری هم قوم بودن، از صالح آیتی برای حقانیت سخنانش طلب کردند. پس صالح علیه السلام به خواست خدا از شتری خبر داد که با نوزادش از سنگ برون آید. با بروز این معجزۀ الٰهی، صالح قوم را امر کرد تا آن حیوان را آزاری نرسانند که چون جز آن کنند، به عذاب پروردگار گرفتار خواهند گشت. با دو دسته شدن قوم به موافق و مخالف، مخالفان برای از میان بردن صالح نبی علیه السلام مکری اندیشیدند، اما به توفیق نرسیدند؛ پس شتر را که معجزۀ الٰهی بود، کشتند و خدا آن ها را به عذاب گرفتار کرد.(3)
____________________
1. هود: 68.
2. اعراف: 73.
3. تاریخ طبری،ج1، ص 138؛ ثعلبی، قصص الانبیاء، 58.