لغتنامه قرآن

مَسِیحُ

ترجمه مَسِیحُ : لقب حضرت عیسی بن مریم علی نبینا و علیه السلام (مسیح به معنای ممسوح (مسح شده)است و اگر آن جناب را به این نام نامیدند ، به این مناسبت بوده که آن جناب ممسوح به یمن و برکت و یاممسوح به تطهیر از گناهان بوده و یا با روغن زیتون تبرک شده ممسوح گشته ، چون انبیاء روغن زیتون به خود می‏مالیدند و یا بدین جهت است که جبرئیل بال خود را در هنگام ولادت آن جناب بر بدن او مالیده تا از شر شیطان محفوظ باشد و یا برای این بوده که آن جناب همواره دست بر سر ایتام می‏کشیده و یا که دست بر چشم اشخاص نابینا می‏کشیده و آنان را بینا می‏کرده و یا بدین جهت مسیحش خواندند که دست بر بدن هیچ بیماری نمی‏کشیده مگر آنکه شفا می‏یافته ، اما معتبرترین قول ، مبارک و پادشاه می باشد چون بنا به روایت قرآن کریم، آن جناب پیش از ولادت مسیح نامیده شده قبل از آنکه کوریا بیماری را شفا دهد ( ان الله یبشرک بکلمه منه اسمه المسیح عیسی بن مریم ) کلمه مسیح عربی کلمه مشیحا ی عبری است. رسم بنی اسرائیل چنین بوده که هر پادشاهی تاجگذاری می‏کرده ، از جمله مراسم تاجگذاری این بوده که کاهنان او را با روغن مقدس مسح می‏کردند تا سلطنتش مبارک شود و بدین مناسبت پادشاه را مشیحا می‏گفتند ، که یا به معنای خود شاه است و یا به معنای مبارک )

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا