با توجه به آیه 15 سوره مبارکه محمّد، مراد از «خمر» در بهشت چیست؟ آیا همین خمر دنیایى است یا چیز دیگر است؟
الف) ممکن است مراد از «خمر» در آیه فوق، اشاره به صفت نشاط آورى آن باشد. روشن است که خمر و شراب بهشتى هیچ گونه مشابهتى با خمر و شراب دنیا ندارد، زیرا در آیه اى دیگر در وصف آن چنین آمده است: (لاَ فِیهَا غَوْلٌ وَ لاَ هُمْ عَنْهَا ینزَفُونَ)[86]؛ آن خمر و شراب نه مایه فساد عقل است و نه موجب مستى می شود.
بنابراین در شراب بهشتى چیزى جز هوشیارى، نشاط و لذت روحانى نیست.
ب) این آیات درباره صفات مؤمنینى است که از حق پیروى می کنند. مؤمنان پاکدل و صالح از انواع مواهب مادى و معنوى در بهشت برخوردارند.[87]
—————
[86] صافات، آیه 47.
[87] ر.ک: المیزان، ج 18، ص 233؛ تفسیر نمونه، ج 21، ص 443.