فضیلت تعلیم قرآن به فرزندان از دیدگاه روایات
1-قال رسولالله صلّی الله علیه و آله:
أدَّبوا أولادَکُم علی ثَلاثِ خصالٍ: حُبّ نبیّکم، و حُبّ أهلِ بیتهِ، و قراءهِ القرآنِ.
فرزندان خود را بر سه خصلت وادارید: دوستی حب أهل بیته، و قراءه القرآن. (ینابیعالموده/271)
2-قال علیّ علیهالسلام:
حَقُّ الوَلَدِ علی الوالدِ: أن یُحَسّنَ اسمَهُ و یُحَسّنَ أدَبَهُ و یُعَلّمَهُ القرآنَ.
حق فرزند بر پدر آن باشد که: او ار نام نیکو نهد، و بر خلق نیک وادارد، و قرآن بیاموزد. (نهجالبلاغه/546؛ حکمت399)
3-قال الصادق علیهالسلام:
عَلِّمُوا أولادَکم یس؛ فإنها رَیحانهُ القرآنِ.
به فرزندان خود سوره«یس» بیاموزید که«یس» دسته گل بوستان قرآن است. (أمالی الطوسی2/290)
4-قال الصادق علیهالسلام:
مَن قَرَأ القرآنَ وَ هُوَ شابٌ مُؤمنٌ، اختَلَطَ القرآنُ بِلَحمِهِ وَ دَمِهِ.
هر که قرآن بخواند، در حالی که جوان است و با ایمان، قرآن با گوشت و خونش آمیخته گردد. (الکافی2/603؛ و ثوابالأعمال/126، و أعلامالدین/101)