ترجمه غَاوُونَ : گمراهان (کلمه غاوون جمع اسم فاعل است و مفرد آن غاوی و مصدرش غی است و غی معنایش خلاف معنای رشد است و رشد به معنای رسیدن به واقع است و رشید کسی را گویند که اهتمام نمیورزد مگر به آنچه که حق و واقع باشد و در نتیجه غوی کسی است که راه باطل را برود و از راه حق منحرف باشد و این غوایت از مختصات صناعت شعر است ، که اساسش بر تخیل و تصویر غیر حق و غیر واقع است به صورت حق و واقع .
و به همین جهت کسی به شعر و شاعری اهتمام میورزد که غوی باشد و با تزیینات خیالی وتصویرهای موهومی سرخوش بوده و از اینکه از حق به غیر حق منحرف شوند و از رشد به سوی غوایت برگردند خوشحال شوند و از این شعراء هم کسانی خوششان میآید و ایشان را پیروی میکنند که خود نیز غاوی و گمراه باشند و جمله و الشعراء یتبعهم الغاوون همین معنا را میرساند البته بلافاصله آنان که اشعار سازنده می سرایند را استثناء می کند )