دعای پیامبر (ص) در شب چهاردهم رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثامن عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الرابعه عشر منه و یومها و فیها عده روایات، دعاء آخر فی هذه اللیله
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب هجدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز چهاردهم ماه و روایاتی که در این شب و روز آمده، که در آن چند روایت، دعاهای مخصوص روز چهاردهم (دعای سوم)، دعای دیگر در این شب:
یَا أَوَّلَ الْأَوَّلِینَ وَ یَا آخِرَ الْآخِرِینَ یَا وَلِیَّ الْأَوْلِیَاءِ وَ یَا جَبَّارَ الْجَبَابِرَهِ وَ یَا إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ
یا أوّل الأوّلین، و یا آخر الآخرین]، یا ولىّ الأولیاء، و [یا]جبّار الجبابره [و [اى اوّل اولین و آخر آخرین]، اى سرپرست دوستان و اى شکوهمند چیره بر سرکشان [و اى معبود اولین و آخرین]،
أَنْتَ خَلَقْتَنِی وَ لَمْ أَکُ شَیْئاً وَ أَنْتَ أَمَرْتَنِی بِالطَّاعَهِ فَأَطَعْتُ سَیِّدِی جُهْدِی
مرا آفریدى درحالى‌که چیزى نبودم و به طاعت خود فرمان دادى. اى آقاى من و من با تمام توان اطاعتت کردم.
فَإِنْ کُنْتُ تَوَانَیْتُ أَوْ أَخْطَأْتُ أَوْ نَسِیتُ فَتَفَضَّلْ عَلَیَّ سَیِّدِی وَ لَا تَقْطَعْ رَجَائِی
بنابراین، اگر سستى ورزیدم یا خطا کردم یا فراموش نمودم اى آقاى من، بر من تفضّل کن و امیدم را قطع مکن
وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِالْجَنَّهِ [بِالرَّحْمَهِ] وَ اجْمَعْ بَیْنِی وَ بَیْنَ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ
و بهشت [رحمت]خود را بر من ارزانى دار و میان من و پیامبر رحمت، حضرت محمّد عبد اللّه
صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِی (إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیم)[1]
-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-در یکجا گردآور و مرا بیامرز، به راستى که تو توبه‌پذیر و مهربانى.
[1]) سوره البقره، آیه 128
دعای پیامبر (ص) در شب چهاردهم رمضان (بلدالامین)
وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَهِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ
در کتاب های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:
أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَهِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اَللَّیْلَهِ اَلرَّابِعَهَ عَشْرَهَ
پیامبر صلی الله علیه و آله به این دعاها را در شب های ماه رمضان می خواندند. شب چهاردهم:
یَا أَوَّلَ اَلْأَوَّلِینَ وَ آخِرَ اَلْآخِرِینَ وَ یَا جَبَّارَ اَلْجَبَابِرَهِ وَ یَا إِلَهَ اَلْأَوَّلِینَ وَ اَلْآخِرِینَ
أَنْتَ خَلَقْتَنِی وَ لَمْ أَکُنْ شَیْئاً مَذْکُوراً وَ أَنْتَ أَمَرْتَنِی بِالطَّاعَهِ فَأَطَعْتُ سَیِّدِی جُهْدِی
وَ إِنْ کُنْتُ تَوَانَیْتُ أَوْ أَخْطَأْتُ أَوْ نَسِیتُ فَتَفَضَّلْ عَلَیَّ یَا سَیِّدِی وَ لاَ تَقْطَعْ رَجَائِی
وَ اُمْنُنْ عَلَیَّ بِالْجَنَّهِ وَ اِجْمَعْ بَیْنِی وَ بَیْنَ نَبِیِّ اَلرَّحْمَهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ
صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اِغْفِرْ لِی إِنَّکَ أَنْتَ اَلتَّوّٰابُ اَلرَّحِیمُ