دعای اللهم ان هذا شهر رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الرابع فیما نذکره مما یختص بأول لیله من شهر رمضان؛ فصل فیما نذکره من الأدعیه عند دخول شهر رمضان؛ دعاء آخر
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب چهارم از اعمالی که مختص شب اول ماه رمضان است؛ فصل سیزدهم: فصل دعاها هنگام ورود ماه رمضان؛ دعای دیگر(سومین دعا):
وَجَدْنَاهُ فِی کِتَابٍ ذُکِرَ أَنَّهُ خَطُّ الرَّضِیِّ الْمُوسَوِیِّ رَحِمَهُ اللَّهُ فِیهِ أَدْعِیَهٌ یَقُولُ فِیهِ
این دعا را در کتابى یافته ایم که گفته شده است به خطّ «سید رضى موسوى» -رحمه اللّه-است و در آن کتاب دعاهاى متعدّد وجود دارد،
وَ یَقُولُ عِنْدَ دُخُولِ شَهْرِ رَمَضَانَ
از جمله می گوید: هنگام ورود ماه رمضان بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ (هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ)[1]
خداوندا، این همان ماه رمضانى است که قرآن را در آن براى هدایت مردم و به عنوان نشانه هاى روشن از هدایت و جداسازى [حق از باطل] فروفرستاده اى
قَدْ حَضَرَ یَا رَبِّ أَعُوذُ بِکَ فِیهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ
و اینک فرارسید. اى پروردگار من، به تو پناه می برم از شیطان رانده شده
وَ مِنْ مَکْرِهِ وَ حِیَلِهِ وَ خِدَاعِهِ وَ حَبَائِلِهِ وَ جُنُودِهِ وَ خَیْلِهِ وَ رَجِلِهِ وَ حِیلَتِهِ وَ وَسَاوِسِهِ
و از فریب و حیله ها و نیرنگ ها و تورها و لشکریان و سواره نظام و لشکریان پیاده و از وسوسه ها [و حیله] او
وَ مِنَ الضَّلَالِ بَعْدَ الْهُدَى وَ مِنَ الْکُفْرِ بَعْدَ الْإِیمَانِ وَ مِنَ النِّفَاقِ وَ الرِّیَاءِ وَ الْجِنَایَاتِ
و نیز از گمراهى بعد از هدایت و از کفر بعد از ایمان و از دورویى و ریا و گناهان
وَ (مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّهِ وَ النَّاسِ)[2]
و از شرّ وسوسه گر نهانى که در دل هاى مردم وسوسه می کند، خواه از جنّ باشد و یا از انس، پناه می برم.
اللَّهُمَّ وَ ارْزُقْنِی صِیَامَهُ وَ قِیَامَهُ وَ الْعَمَلَ فِیهِ بِطَاعَتِکَ وَ طَاعَهِ رَسُولِکَ وَ أُولِی الْأَمْرِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ
خدایا، و نیز در این ماه روزه دارى و شب خیزى و عمل به طاعات تو و اطاعت از پیامبرت و صاحبان امر-سلام بر او و آنان-
وَ مَا قَرَّبَ مِنْکَ وَ جَنِّبْنِی مَعَاصِیَکَ وَ ارْزُقْنِی فِیهِ التَّوْبَهَ وَ الْإِنَابَهَ وَ الْإِجَابَهَ
و عمل به هرچه که مرا به تو نزدیک سازد، روزى ام کن و از گناهان دور دار و توبه و بازگشت و اجابت [دعاهایم]را در این ماه روزى ام کن،
وَ أَعِذْنِی فِیهِ مِنَ الْغِیبَهِ وَ الْکَسَلِ وَ الْفَشَلِ وَ اسْتَجِبْ لِی فِیهِ الدُّعَاءَ وَ أَصِحَّ لِی فِیهِ جِسْمِی وَ عَقْدِی [وَ عَقْلِی]
و نیز در این ماه از غیبت و تنبلى و ترس، در پناه خود در آور و دعایم را اجابت کن و تن و عقل [پیمان] مرا در آن سالم بدار
وَ فَرِّغْنِی فِیهِ لِطَاعَتِکَ وَ مَا قَرَّبَ مِنْکَ یَا کَرِیمُ یَا جَوَادُ یَا کَرِیمُ
و براى عبادتت و هر عملى که مرا به تو نزدیک کند، [از دیگر چیزها]آسوده ساز. اى کریم اى بخشنده اى بزرگوار،
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ وَ کَذَلِکَ فَافْعَلْ بِنَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
بر حضرت محمّد و اهل بیت او-سلام بر او و آنان-درود فرست و این خواسته ها را در حقّ ما مستجاب فرما، اى مهربان ترین مهربانان
[1]) سوره البقره، آیه 185
[2]) سوره الناس، آیات 4-6