الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثانی عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثامنه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم الثامن منه من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم الثامن من شهر رمضان:
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب دوازدهم اعمال و دعاهای مخصوص شب و روز هشتم ماه رمضان و ما بعضی از روایات را بیان می کنیم، فصل اول اعمالی که مختص به روز هشتم ماه می باشد، (اولین) دعای این روز:
اللَّهُمَّ إِنِّی لَا أَجِدُ مِنْ أَعْمَالِی عَمَلًا أَعْتَمِدُ عَلَیْهِ وَ أَتَقَرَّبُ بِهِ إِلَیْکَ أَفْضَلَ مِنْ وَلَایَتِکَ
خداوندا، از اعمال خود، عملى که بر آن اعتماد کنم و به وسیله‌ى آن به درگاه تو نزدیکى بجویم، برتر از ولایت تو
وَ وَلَایَهِ رَسُولِکَ وَ آلِ رَسُولِکَ الطَّیِّبِینَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ
و ولایت پیامبر و خاندان پاک پیامبرت-درودهاى خداوند بر او و بر همه‌ى آنان- نمی‌یابم.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَتَوَجَّهُ بِهِمْ إِلَیْکَ
خدایا، به‌وسیله‌ى محمّد و آل محمّد به درگاه تو نزدیکى جسته و توجه می‌کنم.
فَاجْعَلْنِی عِنْدَکَ یَا إِلَهِی بِکَ وَ بِهِمْ (وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ)[1] فَإِنِّی قَدْ رَضِیتُ بِذَلِکَ مِنْکَ تُحْفَهً وَ کَرَامَهً
اى معبود من، پس مرا به خاطر خودت و آنان در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان [درگاهت]قرار ده، که من به عنوان هدیه و کرامت به این‌ها خرسند هستم،
فَإِنَّهُ لَا تُحْفَهَ وَ لَا کَرَامَهَ أَفْضَلُ مِنْ رِضْوَانِکَ وَ التَّنَعُّمِ فِی دَارِکَ مَعَ أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ طَاعَتِکَ
زیرا هیچ هدیه و کرامتى برتر از خشنودى تو و برخوردارى از نعمت در سراى تو همراه با دوستان و اهل طاعتت نیست.
اللَّهُمَّ أَکْرِمْنِی بِوَلَایَتِکَ وَ احْشُرْنِی فِی زُمْرَهِ أَهْلِ وَلَایَتِکَ
خداوندا، به ولایت خود مرا گرامی دار و جزو اهل ولایتت محشور کن.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی وَدَائِعِکَ الَّتِی لَا تَضِیعُ وَ لَا تَرُدَّنِی خَائِباً بِحَقِّکَ وَ حَقِّ مَنْ أَوْجَبْتَ حَقَّهُ عَلَیْکَ
خدایا، مرا در سپرده‌هاى خود که هرگز ضایع نمی‌گردد قرار ده و محروم برمگردان، به حق خود و حق هرکس که حق او را بر خود واجب نموده‌اى.
وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تُعَجِّلَ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ فَرَجِی مَعَهُمْ وَ فَرَجَ کُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَهٍ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و از تو مسألت دارم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و در گشایش کار خاندان محمّد و فرج ما همراه با آنان و کار گشایش همه‌ى مردان و زنان مؤمن تعجیل فرمایى، به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان.
[1]) سوره آل عمران، آیه 45