تسبیحات ده گانه هر روز ماه رمضان (مفاتیح الجنان)
اعمال مشترکه ماه رمضان: قسم چهارم در اعمال روزهای ماه رمضان است؛ دوم فرموده اند می خوانى این تسبیحات را در هر روز ماه رمضان از اول تا به آخر و آن ده جزء است هر جزء آن مشتمل بر ده سبحان الله:
1- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
منزه است خداى آفریننده بندگان منزه است خداى صورت آفرین منزه است خداى که همه موجودات را جفت آفرید
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
منزه است خداى که نور و ظلمت را براى نظم جهان قرار داد منزه است خداى که دانه و بذرها در زمین بر شکافت منزه است خداى که آفریننده تمام موجودات است
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ
منزه است خداى که آنچه بچشم دیده شود و آنچه دیده نشود همه را او آفریده است منزه است خداى بمقدار کلمات نامنتهاى او
سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ سُبْحَانَ اللَّهِ السَّمِیعِ الَّذِی لَیْسَ شَیْءٌ أَسْمَعَ مِنْهُ یَسْمَعُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مَا تَحْتَ سَبْعِ أَرَضِینَ
منزه است خداى پروردگار جهان و جهانیان منزه است خداى شنوایى که شنواتر از او نیست از بالاى عرش تا زیر هفتم زمین می شنود
وَ یَسْمَعُ مَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ یَسْمَعُ الْأَنِینَ وَ الشَّکْوَى وَ یَسْمَعُ السِّرَّ وَ أَخْفَى
و در تاریکى بیابان و دریا می شنود و ناله و زارى خلق را می شنود راز و پنهان ترین سخن خلق را
وَ یَسْمَعُ وَسَاوِسَ الصُّدُورِ وَ یَعْلَمُ خَائِنَهَ الْأَعْیُنِ وَ مَا تُخْفِی الصُّدُورُ وَ لاَ یُصِمُّ سَمْعَهُ صَوْتٌ
و وسوسه درون دلها را می شنود و هیچ صوتى از شنوایى او فوت نخواهد شد
2- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
منزه است خداى آفریننده بندگان منزه است خداى صورت آفرین منزه است خدایى که همه موجودات را جفت آفرید
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
منزه است خدایى که نور و ظلمت را براى نظم عالم مقرر فرمود منزه است خدایى که شکافنده بذر و دانه هاست در زمین منزه است خداى که آفریننده تمام موجودات است
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
منزه است خداى که آنچه به چشم دیده شود و آنچه دیده نشود همه را او آفریده است منزه است خداى به مقدار کلمات نامنتهاى او منزه است خداى پروردگار عالمیان
سُبْحَانَ اللَّهِ الْبَصِیرِ الَّذِی لَیْسَ شَیْءٌ أَبْصَرَ مِنْهُ
منزه است خداى بینایى که هیچ بیناتر از او نیست
یُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مَا تَحْتَ سَبْعِ أَرَضِینَ وَ یُبْصِرُ مَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ
و هر چیز را از بالاى عرش گرفته تا زیر هفتم زمین می بیند و هر چه در تاریکى بیابان و دریاست می بیند
لاَ تُدْرِکُهُ الْأَبْصَارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْأَبْصَارَ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ
و دیده ها او را نخواهد دید و او همه را می بیند و او بسى لطیف و نا پیداست و به همه امور عالم و آگاه است
(وَ) لاَ تُغْشِی (تُغَشِّی) بَصَرَهُ الظُّلْمَهُ وَ لاَ یُسْتَتَرُ مِنْهُ بِسِتْرٍ
نه تاریکى مانع بینایى او شود و نه پرده
وَ لاَ یُوَارِی مِنْهُ جِدَارٌ وَ لاَ یَغِیبُ عَنْهُ بَرٌّ وَ لاَ بَحْرٌ
و نه دیوارى حجاب بصیرتش گردد و نه هیچ چیز از بیابان و دریا
وَ لاَ یُکِنُّ (یَکِنُّ) مِنْهُ جَبَلٌ مَا فِی أَصْلِهِ وَ لاَ قَلْبٌ مَا فِیهِ
و آنچه در این کوه ها (از جواهر و معادن) و نه اسرار دلها
وَ لاَ جَنْبٌ مَا فِی قَلْبِهِ وَ لاَ یَسْتَتِرُ مِنْهُ صَغِیرٌ وَ لاَ کَبِیرٌ
و اندیشه درونها بر او پنهان است و نه هیچ بزرگ و کوچک
وَ لاَ یَسْتَخْفِی مِنْهُ صَغِیرٌ لِصِغَرِهِ وَ لاَ یَخْفَى عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لاَ فِی السَّمَاءِ
و نه خردى چیزى بر او موجب خفا است و نه چیزى در آسمان و زمین بر او پنهان است
هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاءُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
اوست خدایى که شما را در رحم مادران هر گونه بخواهد می نگارد و هیچ خدایى جز آن ذات با اقتدار و عزت و حکمت نخواهد بود
3- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
منزه است خداى آفریننده بندگان منزه است خداى صورت آفرین منزه است خدایى که همه موجودات را جفت آفرید منزه است خدایى که نور و ظلمت را براى نظم عالم مقرر فرمود
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى
منزه است خدایى که شکافنده بذر و دانه ها است در زمین منزه است خداى که آفریننده تمام موجودات است منزه است خداى که هر چه بچشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است
سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی یُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ
منزه است خداى بمقدار کلمات نامنتهاى او منزه است خداى پروردگار عالمیان منزه خدایى که ابرهاى سنگین بار را ایجاد کرد
وَ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلاَئِکَهُ مِنْ خِیفَتِهِ
و غرش رعد تسبیح و ستایش اوست و فرشتگان از او ترسان و هراسانند
وَ یُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَیُصِیبُ بِهَا مَنْ یَشَاءُ وَ یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ
و برق و صاعقه را همی فرستد یا به هر که خواهد اصابت کند و بادها را براى بشارت پیشاپیش رحمت باز فرستد
وَ یُنَزِّلُ الْمَاءَ مِنَ السَّمَاءِ بِکَلِمَتِهِ وَ یُنْبِتُ النَّبَاتَ بِقُدْرَتِهِ وَ یَسْقُطُ الْوَرَقُ (یُسْقِطُ الْوَرَقَ) بِعِلْمِهِ
و باران را از آسمان به امر نافذ خود فرو بارد و به قدرت کامله گیاه و درختان را از زمین برویاند و باز به علم و قدرت او برگ درختان را فرو ریزد
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی لاَ یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّهٍ فِی الْأَرْضِ وَ لاَ فِی السَّمَاءِ
منزه است خدایى که در زمین و آسمان هیچ ذره از ذرات موجودات از حیطه تصرفش بیرون نیست
وَ لاَ أَصْغَرُ مِنْ ذَلِکَ وَ لاَ أَکْبَرُ إِلاَّ فِی کِتَابٍ مُبِینٍ
و هر چه از ذره کوچکتر یا بزرگتر همه در دفتر علم و حکمتش ضبط است
4- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
منزه است خداى آفریننده بندگان منزه است خداى صورت آفرین منزه است خدایى که همه موجودات را جفت آفرید
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
منزه است خدایى که نور و ظلمت برقرار فرمود منزه است خدایى که بذر و دانه ها را در زمین بر شکافت منزه است خداى که آفریننده تمام موجودات است
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
منزه است خداى که هر چه بچشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است منزه است خداى بمقدار کلمات نامنتهاى او منزه است خداى پروردگار عالمیان منزه است
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی یَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثَى وَ مَا تَغِیضُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَزْدَادُ وَ کُلُّ شَیْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدَارٍ
خدایى که می داند بار حمل آبستنان عالم جنسیت در رحمها چه نقصان و چه زیادت خواهد یافت و مقدار هر چیز در علم ازلى او معین است
عَالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَهِ الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ سَوَاءٌ مِنْکُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ
و او به غیب و شهود عالم دانا است و بزرگتر از حد ادراک و برتر از هر وصف و اندیشه است در پیشگاه ازلى او اینکه شما سخن به راز گویید یا آشکار
وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ وَ سَارِبٌ بِالنَّهَارِ لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ
در ظلمت شب یا روشنى روز همه یکسان است براى هر چیز پاسبانها از پیش رو و پشت سر برگماشته که به امر خدا او را نگهبانى کنند
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی یُمِیتُ الْأَحْیَاءَ وَ یُحْیِی الْمَوْتَى
منزه است خدایى که زندگانى را می میراند و مردگان را باز زنده می گرداند
وَ یَعْلَمُ مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَ یُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ إِلَى أَجْلٍ مُسَمًّى
و آنچه زمین از آنها می کاهد یا در رحمها به خواست او قرار می یابد با وقت معین همه را می داند
5- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
منزه است خدایى که آفریننده بندگان است و منزه است خدایى که صورت آفرین است منزه است خدایى که همه چیز را جفت آفرید منزه است خدایى که نور و ظلمت را براى نظم عالم مقرر فرمود
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
منزه است خدایى که بذر و دانه ها را در زمین بر شکافت منزه است خداى که آفریننده تمام موجودات است
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
منزه است خداى که هر چه به چشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است منزه است خداى بمقدار کلمات نامنتهاى او منزه است خداى پروردگار عالمیان
سُبْحَانَ اللَّهِ مَالِکِ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشَاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشَاءُ
پاک و منزهى اى خدا که مالک الملک وجودى و به هر که خواهى ملک و سلطنت می بخشى و از هر که خواهى باز می گیرى
وَ تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِیَدِکَ (بِیَدِهِ) الْخَیْرُ
و هر که را خواهى عزت و اقتدار می دهى و هر که را خواهى ذلیل و خوار می گردانى و هر خیر و سعادت به دست توست
إِنَّکَ (وَ هُوَ) عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَ تُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ
و تو را بر همه چیز کمال قدرت و توانایى است تویى که شب تار را در روز روشن و روز روشن را در شب تار بقدرت کامله داخل میگردانى
تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ
و انسان زنده را از نطفه مرده و جسد مرده را باز از انسان زنده بیرون میآورى و هر که بخواهى بى حساب روزى عطا می کنى
6- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
منزه است خداى آفریننده بندگان منزه است خداى صورت آفرین منزه است خدایى که همه موجودات را جفت آفرید
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
منزه است خداى که نور و ظلمت را بر نظم عالم مقرر فرمود منزه است خداى که بذر و دانه ها را در زمین بر شکافت منزه است خدایى که آفریننده همه موجودات است
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
منزه است خدایى که هر چه بچشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است منزه است خدا به قدر کلمات نامنتهاى او منزه است خداى پروردگار عالم و عالمیان
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَ یَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَ یَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ
منزه است خدایى که کلید عالم غیب نزد اوست و غیر او کسى بر آن آگاه نیست و هر چه در بر و بحر عالم است همه را می داند
وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهٍ إِلاَّ یَعْلَمُهَا وَ لاَ حَبَّهٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لاَ رَطْبٍ وَ لاَ یَابِسٍ إِلاَّ فِی کِتَابٍ مُبِینٍ
و برگى از درخت آفرینش نیفتد مگر به علم و مشیت او و به یک دانه در اعماق زمین آگاه است و هیچ تر و خشکى نیست جز اندر دفتر علم او ضبط است
7- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
منزه است خداى آفریننده بندگان منزه است خداى صورت آفرین منزه است خدایى که همه موجودات عالم را جفت آفریدمنزه است خدایى که نور و ظلمت را بر نظم عالم مقرر فرمود
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
منزه است خدایى که بذر و دانه ها را در زمین بر شکافت منزه است خدایى که آفریننده همه موجودات است
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
منزه است خداى که هر چه بچشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است منزه است خدا به قدر کلمات نامنتهاى او منزه است خدا پروردگار عالمیان
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی لاَ یُحْصِی مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَ لاَ یَجْزِی بِآلاَئِهِ الشَّاکِرُونَ الْعَابِدُونَ
منزه است خداى که سخن گویان فصیح به کمترین پایه توصیف او نرسند و عابدان و سپاسگزاران عالم هرگز اداى شکر و سپاس نعمتهایش نتوانند کرد
وَ هُوَ کَمَا قَالَ وَ فَوْقَ مَا نَقُولُ (یَقُولُ الْقَائِلُونَ) وَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ کَمَا أَثْنَى عَلَى نَفْسِهِ
و او چنان است که خود وصف کند و برتر از آنچه ما توصیف کنیم ذات پاک خداى سبحانه چنان است که خود ثنا و ستایش خود تواند کرد
«وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاءَ
و هیچکس احاطه به چیزى از علمش نتواند کرد جز آنچه او خواهد
وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لاَ یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ»[1]
کرسى عزت و تخت سلطنتش آسمانها و زمین را فرا گرفته و نگهبانى آسمانها و زمین او را خسته نسازد و او خداى بلند مرتبه بزرگ است
8- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
منزه است خدایى که آفریننده بندگان است منزه است خداى صورت آفرین منزه است خدایى که همه چیز را جفت آفرید منزه است خدایى که نور و ظلمت را براى نظم جهان مقرر فرموده
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
منزه است خدایى که بذر و دانه را در جوف زمین برشکافت منزه است خدایى که آفریننده همه موجودات است
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
منزه است خدایى که هر چه به چشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است منزه است خدا به قدر کلمات نامنتهاى او منزه است خداى پروردگار عالم و عالمیان
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ مَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَ مَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا یَعْرُجُ فِیهَا
منزه است خدایى که هر چه درون زمین فرو شود و هر چه از زمین بیرون آید و آنچه از آسمان فرود آید و آنچه بر آسمان بالا رود همه را می داند
وَ لاَ یَشْغَلُهُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ مَا یَخْرُجُ مِنْهَا عَمَّا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا یَعْرُجُ فِیهَا
و او را حساب آنچه به زمین فرو شود و آنچه از زمین برآید غافل نسازد از حساب آنچه از آسمان فرود آید و به آسمان بالا رود
وَ لاَ یَشْغَلُهُ مَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا یَعْرُجُ فِیهَا عَمَّا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ مَا یَخْرُجُ مِنْهَا
و نیز آنچه از آسمان نازل و به آسمان عروج کند او را غافل نسازد از آنچه به زمین فرو شود و از آن برآید
وَ لاَ یَشْغَلُهُ عِلْمُ شَیْءٍ عَنْ عِلْمِ شَیْءٍ وَ لاَ یَشْغَلُهُ خَلْقُ شَیْءٍ عَنْ خَلْقِ شَیْءٍ
و ابدا علم به چیزى از علم به چیز دیگر بر او مشتبه نشود و نه هرگز آفریدن چیزى از آفریدن چیز دیگر او را باز دارد
وَ لاَ حِفْظُ شَیْءٍ عَنْ حِفْظِ شَیْءٍ وَ لاَ یُسَاوِیهِ شَیْءٌ وَ لاَ یَعْدِلُهُ شَیْءٌ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ
و نه نگهبانى چیزى از نگهبانى دیگر چیز وى را مانع گردد و نه چیزى با او مساوى و مشابه و عدیل و نظیر تواند بود و نه چیزى مثل و مانند اوست و او شنوا و بیناست
9- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
منزه است خدایى که آفریننده بندگان است منزه است خدایى که صورت آفرین است منزه است خدایى که همه چیز را جفت آفرید منزه است خدایى که نور و ظلمت را براى نظم جهان مقرر فرمود
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى
منزه است خدایى که بذر و دانه را در جوف زمین بر شکافت منزه است خدایى که آفریننده همه موجودات است منزه است خدایى که هر چه به چشم دیده شود و دیده نشود همه را او آفریده است
سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ سُبْحَانَ اللَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
منزه است خداى بقدر کلمات نامنتهاى او منزه است خداى پروردگار جهان و جهانیان منزه است خدایى که پدید آرنده آسمانها و زمین است
جَاعِلِ الْمَلاَئِکَهِ رُسُلاً أُولِی أَجْنِحَهٍ مَثْنَى وَ ثُلاَثَ وَ رُبَاعَ یَزِیدَ فِی الْخَلْقِ مَا یَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و ملایک را فرستادگان خود و داراى دو بال و سه بال و چهار بال قرار داد و هر چه در آفرینش بخواهد به قدرت کامل می افزاید و او بر هر چیز توانا است
مَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَهٍ فَلاَ مُمْسِکَ لَهَا وَ مَا یُمْسِکْ فَلاَ مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
درى که او از رحمت به روى خلق بگشاید کس نتواند بست و درى که او ببندد جز او کسش نتواند گشود و او خداى با اقتدار و عزت و حکمت است
10- سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
منزه است خدایى که آفریننده بندگان است منزه است خداى صورت آفرین منزه است خدایى که همه چیز را جفت آفرید منزه است خدایى که نور و ظلمت را براى نظم عالم مقرر فرمود
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
منزه است خدایى که بذر و دانه را در جوف زمین بر شکافت منزه است خدایى که آفریننده همه موجودات است
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لاَ یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
منزه است خدایى که هر چه به چشم دیده شود و نشود همه را او آفریده است منزه است خدا به قدر کلمات نامنتهاى او منزه است خدا پروردگار جهان و جهانیان
سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِی یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ
منزه است خدایى که هر چه در زمین و آسمانها است همه را می داند
مَا یَکُونُ مِنْ نَجْوَى ثَلاَثَهٍ إِلاَّ هُوَ رَابِعُهُمْ وَ لاَ خَمْسَهٍ إِلاَّ هُوَ سَادِسُهُمْ وَ لاَ أَدْنَى مِنْ ذَلِکَ وَ لاَ أَکْثَرَ إِلاَّ هُوَ مَعَهُمْ
هیچ رازى سه کس با هم نگویند جز آنکه خدا چهارم آنها و پنج کس جز آنکه خدا ششم آنها و نه کمتر از آن و نه بیشتر جز آنکه خدا هر جا باشند با آنهاست
أَیْنَمَا کَانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا یَوْمَ الْقِیَامَهِ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ
آنگاه همه را روز قیامت به نتیجه نیک و بد اعمالشان آگاه خواهد ساخت که خدا بر کلیه امور دانا است
[1]) سوره البقره، آیه 255.