آیا فرد نیکوکار می تواند درخواست شفاعت دیگران را کند؟

آیا کسى که به عنوانِ نیکو کار در بهشت است، می تواند درخواست کند که فرزندان یا نزدیکانش را نیز وارد بهشت کنند؟

شفاعت مقام والایى است که خداوند منان علاوه بر انبیا و معصومین، به برخى از علما، شهدا و مؤمنانى که به مراحل عالى تکامل رسیده باشند، نیز عطا می کند و آنان می توانند دست ضعیفانى را که ایمان داشته، ولى داراى برخى لغزش هاى عملى بوده اند، گرفته و آنها را از قهر الهى نجات دهند.
چنان که پیامبر(ص) فرمود: هنگامی که کسى وارد بهشت می شود، سراغ والدین و فرزندان خود را می گیرد. به او می گویند آنها از نظر درجه «ایمان» و عمل به تو نمی رسند. او می گوید: پروردگارا! من در دنیا به خاطر خودم و آنها انجام وظیفه می کردم. فرمان می رسد که آنها را نیز به او ملحق سازید.[35] خداوند در آیه 21 سوره طور می فرماید: (وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیتُهُم بِإِیمَـن أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیتَهُمْ وَ مَآ أَلَتْنَـهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَىْء)؛ کسانى که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را [در بهشت]به آنان ملحق می کنیم و از [پاداش]عملشان چیزى نمی کاهیم. در آیه 71 سوره زخرف می فرماید: (وَ فِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الاَْنفُس)؛ و در آن [بهشت]آن چه دل هاى می خواهد، موجود است.
براساس این آیه، اگر بهشتیان دوست داشته باشند نزدیکانِ خود را ببینید، یقیناً خواهند دید، البته این دیدار همان طور که از آیه اوّل پیداست، شرایطى دارد؛ از جمله آن که فرزندانشان نیز اهل ایمان باشند.
ممکن است گفته شود: اگر فرزندانشان مؤمن باشند، خود به بهشت خواهند رفت و دیگر نیازى به خواهشِ آنان ندارند.
علامه طباطبائى می فرماید: معناى آیه آن است که اگر فرزندان مؤمنان در ایمان آوردن از پدرانِ مؤمنشان پیروى کنند، هر چند از نظر درجه ایمان به پاى پدرانِ خود نرسند، خداوند آنان را به پدرانشان خواهد پیوست.
—————
[35] ر.ک: ناصر مکارم شیرازى و همکاران، پیام قرآن، ج 6، ص 505 ـ 544؛ تفسیر نمونه، ج 22، ص 430.