چرا امام حسین(ع) خانواده خود را به کربلا برد؟
پاسخ: اینکه امام حسین(ع) خانواده خود را همراه خویش بردند، دارای چندین نکته مهم است:
الف) هدف اصلی خود از بیعت نکردن با یزید و عدم سازش با حکومت او، اصلاح دین اسلام و اجرای امر به معروف و نهی از منکر بود و با بردن زنان و کودکان این پیام را به بشریت در طول تاریخ رساندند که غرضشان جنگ طلبی و خون ریزی نیست بلکه تنها برای امر به معروف و نهی از منکر و هدایت نمودن مردم و جلوگیری از تحریف اسلام ناب محمدی(ص)، از بیعت با یزید سر باز می‌زنند. خطبه‌های متعدد و مشفقانه‌ی آن حضرت در روز عاشورا در مقابل سپاه دشمن نیز نشانگر این مطلب است.
ب) همراه بردن چنان کاروانی بیانگر این مسأله بود که امام حسین(ع) تردیدی در حقانیت خود و ضلالت یزید نداشت، زیرا کسی که زن و فرزند خویش و همه‌ی هستی خود در دنیا را به صحنه‌ی کارزار عقیده‌ی خود می آورد، مسلماً هیچ گونه شکی در حق بودن اقدام خود ندارد. این مطلب علاوه بر اینکه نوعی تبلیغ نسبت به عقیده امام محسوب می‌شد، روحیه‌ی دشمن را نیز تضعیف می‌کرد و در دل‌های آن‌ها نسبت به اقدامشان ایجاد تردید می‌کرد (مانند قضیه‌ی مباهله رسول خدا(ص) با نصارای نجران).
ج) دشمن تبلیغات وسیعی می‌نمود که طرف مقابل (یعنی سپاه امام حسین(ع)) مسلمان نیستند. امام حسین(ع) با به نمایش گذاشتننماز و اخلاق اسلامی، تبلیغات آن‌ها را خنثی می‌کرد، به طوری که می دیدند حتی بچه‌های کوچک این کاروان نماز می‌خوانند.
د) خانواده‌ی آن حضرت مهم‌ترین مبلغان و پیام‌رسانان قیام خونین ایشان بوده و وجود آنان برای اطلاع‌رسانی تا پایتخت و کاخ یزید اقدامی فوق العاده مؤثر و حکیمانه بوده است و بدون آن نهضت آن حضرت تحریف و خنثی می‌شد.
پی‌نوشت‌ها
منبع: ره توشه راهیان نور/مرکز آموزش‌های تخصصی باقرالعلوم(ع)/قم/بوستان کتاب قم(انتشازات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه‌ی علمیه‌ی قم)/چاپ اول ۱۳۸۳/ص ۲۷۵ تا ۲۷۶.