هدایت قرآن

هدایت قرآن از دیدگاه روایات

1-اِنَّ هذا القرآنَ یَهدیِ لِلَّتی هِیَ اَقوَمُ
همانا این قرآن به استوارترین راه هدایت می‏کند. (الإسراء/9)

2-قال رسول‏الله صلّی ‏الله علیه و آله:
إذَا التَبَسَت عَلیکُمُ الفِتَنُ، کقِطَعِ اللیلِ المُظلِمِ فَعَلَیکُم بِالقرآنِ.
هنگامی که فتنه‏ها، همچون پاره‏های شب تاریک، شما را در خود فرو گرفت، بر شماست که ملازم قرآن شوید. (الکافی2/599؛ و تفسیر العیاشی1/2)

3-قال رسول‏الله صلّی ‏الله علیه و آله:
لَیسَ القرآنُ بِالتّلاوهِ وَ لاالعِلمُ بالرِّوایَهِ وَلکنَّ القرآنَ بالهِدایهِ وَ العِلمَ بالدّرایَهِ.
نه قرآن به تلاوت باشد و نه دانش به روایت ولیکن قرآن به هدایت باشد و دانش به درایت. (کنزالعمّال1/550)

4-قال رسول‏الله صلّی ‏الله علیه و آله:
ما عَدَلَ أحدٌ عن القرآنِ إلّا إلی‏النّارِ.
کسی از قرآن روی گردان نشد، مگر آنکه به سوی آتش روانه گشت. (الکافی2/600)

5-قال أمیرالمؤمنین علیه السلام:
واعلَموا أنّ هذا القرآنَ هو الناصحُ الذی لایَغُشُّ، و الهادی الّذی لایُضِلُّ، والمُحَدّثُ الّذی لایَکذِبُ.
بدانید این قرآن پندآموز خالصی است که خیانت نمی‏کند؛ و راهنمایی است که گمراه نمی‏کند؛ و سخنگویی است که دروغ نمی‏گوید. (نهج‏البلاغه/252، خطبه176)

6-قال علیّ علیه‏السلام:
ما جالَسَ هذالقرآنَ أحدٌ، إلّا قام عنه بِزیادهِ أو نُقصانٍ:زیادهِ فی هُدیً أو نُقصانٍ من عَمیٍ.
کسی با این قرآن همنشین نشد، مگر آنکه چون از نزد آن برخاست با زیادی و کاستی همراه بود:زیادی در هدایت، و کاستی از کوردلی. (نهج‏البلاغه/252، خطبه176)

7-قال علیّ علیه‏السلام:
مَنِ اتَّخَذَ قَولَ اللهِ دلیلاً، هُدِیَ إلی الَّتی هی أقوَمُ.
هر که قول خدا را رهنمای خود گیرد، به استوارترین راه هدایت شود. (شرح غررالحکم5/374؛ و نهج‏البلاغه/205 خطبه147)

8-قال الرّضا علیه‏السلام:
لا تَطلُبُوا الهُدی فی غَیرِ القرآنِ، فَتَضِلُّوا.
هدایت را در غیر قرآن مجویید که در آن صورت گمراه خواهید شد. (العیون2/56؛ والتوحید/224؛ و أمالی‏ الصدوق/438)