می خوانى ما بین نماز مغرب و عشا نماز غفیله را و آن دو رکعت است
در رکعت اول بعد از حمد می خوانى
(وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
و یاد آر حال یونساز هنگامی که از میان قوم خود غضبناک بیرون رفت و چنین پنداشت که ما او را هرگز در مضیقه نمی افکنیم فریاد کرد که الها خدایى بجز ذات یکتاى تو نیست
سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ)[1]
تو از شرک منزهى و من از ستمکاران بر نفس خودم به حالم ترحم فرما پس ما دعاى او را مستجاب کردیم و او را از گرداب غم نجات دادیم و ما اهل ایمان را اینگونه نجات می دهیم.
و در رکعت دوم بعد از حمد می خوانى
(وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لاَ یَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَ یَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ
و نزد خداست کلیدهاى گشایش پنهانى که کسى جز او بر آنها آگاه نیست و او هر چه در بیابان و دریاست همه را می داند
وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهٍ إِلاَّ یَعْلَمُهَا وَ لاَ حَبَّهٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لاَ رَطْبٍ وَ لاَ یَابِسٍ إِلاَّ فِی کِتَابٍ مُبِینٍ)[2]
و برگى از درخت نمی افتد جز آنکه می داند و نیست دانهاى در تاریکیهاى زمین و نیست هیچ تر و خشکى مگر آنکه در کتاب روشن علم خدا (یعنى قرآن) موجود است.
پس دستها را به قنوت برمی دارى و می گویى
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِی لاَ یَعْلَمُهَا إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا
اى خدا از تو درخواست می کنم به حق اسرار پنهانى که جز تو کسى داناى آن اسرار نیست که درود بر محمد (ص) و آل او فرستى و حاجتهاى من چنین و چنان را بر آورى (بجاى چنین و چنان حاجتش را ذکر کند)
بجاى این کلمه حاجت ذکر می کنى
پس می گویى
اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَى طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی
خدایا تو ولى نعمت من هستى و قادر بر انجام مقصود من، حاجتم را می دانى
فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی
پس در خواستم از تو این است که قسم به حق محمد و آل او علیهم السلام که حاجتم را بر آورى.
و حاجت خود را می طلبى
که روایت شده که هر که این نماز را بجا آورد و حاجت خود را بخواهد حق تعالى به او عطا فرماید آنچه را که خواهد
[1] ) سوره الانبیاء، آیات 87-88.
[2] ) سوره الانعام، آیه 59.
نماز غفیله (مصباح المتهجد)
و یستحب التنفل بین المغرب و العشاء الآخره بما یتمکن من الصلاه و هی التی تسمی ساعه الغفله فمما روی من الصلوات فی هذا الوقت
و مستحب است که بین نماز مغرب و عشا، آنچه که امکان دارد نماز بخوانید و این زمان به زمان غفلت معروف است پس آنچه که روایت شده از نمازها در این زمان عبارت است از:
مَا رَوَاهُ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ ع قَالَ:
آنچه که هشام بن سالم روایت روایت کرده است از امام صادق علیه السلام که فرمودند:
مَنْ صَلَّى بَیْنَ اَلْعِشَاءَیْنِ رَکْعَتَیْنِ قَرَأَ فِی اَلْأُولَى اَلْحَمْدَ[1] وَ قَوْلَهُ (وَ ذَا اَلنُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغٰاضِباً إِلَى قَوْلِهِ وَ کَذٰلِکَ نُنْجِی اَلْمُؤْمِنِینَ)[2]
هر کس بین نماز مغرب و عشا دو رکعت نماز بخواند در رکعت اول بعد از سوره حمد، آیه «وَ ذَا اَلنُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغٰاضِباً»
وَ فِی اَلثَّانِیَهِ اَلْحَمْدَ وَ قَوْلَهُ (وَ عِنْدَهُ مَفٰاتِحُ اَلْغَیْبِ لاٰ یَعْلَمُهٰا)[3] إِلَى آخِرِ اَلْآیَهِ فَإِذَا فَرَغَ مِنَ اَلْقِرَاءَهِ رَفَعَ یَدَیْهِ وَ قَالَ
و در رکعت دوم بعد از سوره حمد، آیه «وَ عِنْدَهُ مَفٰاتِحُ اَلْغَیْبِ لاٰ یَعْلَمُهٰا» تا آخر آیه را تلاوت کند، پس از تمام شدن آیه دستهایش را برای قنوت به سوی آسمان بلند کند و بگوید:
اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ اَلْغَیْبِ اَلَّتِی لاَ یَعْلَمُهَا إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا
وَ تَقُولُ
(به جای «بِی کَذَا وَ کَذَا» حاجات خود را بگوید) و سپس بگوید
اَللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ اَلْقَادِرُ عَلَى طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ اَلسَّلاَمُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی
وَ سَأَلَ اَللَّهَ حَاجَتَهُ أَعْطَاهُ اَللَّهُ مَا سَأَلَ.
و حاجاتش را از خدا بخواهد که خداوند به او آنچچه را خواسته اعطا خواهد کرد
[1]) سوره حمد(الفاتحه)
[2]) سوره الانبیاء، آیات 87-88.
[3]) سوره الانعام، آیه 59.
نماز غفیله (بلدالامین)
ذکر جمله من النوافل و صلوات الحوائج و الاستخارات؛ و من صلوات الحوائج فی غیر یوم الجمعه رکعتی الغفله بین العشاءین
تعدادی از نمازهای نافله، حاجت و استخاره را بیان می کنیم؛ از نمازهای حاجت که در غیر از روزجمعه خوانده می شود، دو رکعت نماز غفیله بین نماز مغرب و عشاء می باشد:
رَوَاهَا هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنِ الصَّادِقِ ع
هشام بن سالم روایت روایت کرده است از امام صادق علیه السلام که فرمودند:
یَقْرَأُ فِی الْأُولَى بَعْدَ الْحَمْدِ[1] وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً الْآیَهَ[2] وَ فِی الثَّانِیَهِ بَعْدَ الْحَمْدِ وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ الْآیَهَ[3] ثُمَّ یَرْفَعُ یَدَیْهِ فَیَقُولُ
در رکعت اول بعد از حمد، آیه «وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً» تا آخر و در رکعت دوم بعد از حمد آیه «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ» تا آخر را می خوانی سپس دستانت را به قنوت بلند می کنی و می گویی:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِی لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا
اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَى طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی
وَ یَسْأَلُ حَاجَتَهُ فَإِنَّهُ یُعْطَى مَا سَأَلَ
و حاجت خود را می طلبى بدرستی که حق تعالى به او عطا فرماید آنچه را که خواهد.
[1]) سوره حمد(الفاتحه)
[2]) سوره الانبیاء، آیات 87-88.
[3]) سوره الانعام، آیه 59.