نفس مطمئنه

نفس مطمئنه

روح و نفس انسان، به تناسب رشد خود نام های مختلفی دارد؛ برای مثال آنجا که نفس، انسان را بر گناه ملامت و سرزنش میکند، نفس لوّامه و ملامتگر نام می گیرد و اگر همین روح و نفس، به درجاتی از قرب الهی برسد که به اطمینان نایل شود، به آننفس مطمئنه می گویند. منظور از نفس مطمئنه، همان روح انسانی است و تعبیر به مطمئنه، اشاره به آرایشی است که در پرتو ایمان، در نفس پیدا و حاصل می شود.در حقیقت نفس مطمئنه، نفسی است که با علاقه مندی و یاد پروردگارش، سکونت یافته و به آنچه او راضی است، رضایت می دهد و در نتیجه، خود را بنده ای میبیند که مالک هیچ خیر و شری و نفع و ضرری، برای خود نیستو از صراط مستقیممنحرف نمی شود، نه به افراط و نه به تفریط.(1)
___________________
1. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج 26، ص 476؛ المیزان، ج 2، ص 668.