مَکْظُومٌ

ترجمه مَکْظُومٌ: نفس گرفته شده – نفس بند آمده (کلمه کاظمین اسم فاعل از کظم است و کظم به معنای شدت اندوه است از طرفی کظم به معنای بیرون آمدن نفس است ، وقتی می‏گویند کظم خود را گرفت ، یعنی جلو نفس خود را گرفت ، و کظوم به معنای حبس کردن نفس است ، که خود کنایه از سکوت است ، همچنانکه در هنگام توصیف و مبالغه در باره سکوت می‏گویند : فلانی نفسش بیرون نمی‏آید ، و دم نمی‏زند یعنی بسیار کم حرف است و کظم فلان یعنی نفس فلانی حبس شد ، و از این باب است جمله اذ نادی و هو مکظوم یعنی ندا کرد در حالی که نفسش گرفته شده بود (با دلی مالامال از اندوه)، و همچنین کظم غیظ ، حبس آنست و جمله و الکاظمین الغیظ بهمین معنا است )