ترجمه مَقَامِی: مقام من – اقامت طولانی من (کلمه مقام در اصل ،اسم مکان ( مکانی است در آن جسمی از اجسام بایستد)یا اسم زمان(زمان ایستادن) ویا مصدر میمی (ایستادن) ، ولی در موارد بسیاری ، صفات و احوال چیزی نوعی ایستادن در یک محل و قرارگاه تشبیه می شود ، و به آن صفات و احوال ، مقام و منزلت اطلاق میشود ، مثل آن آیهای که در مورد شهادت میفرماید : فاخران یقومان مقامهما ، و قول نوح که به حکایت قرآن به قوم خود گفت : ان کان کبر علیکم مقامی و تذکیری بایات الله ، و قول ملائکه که گفتند : و ما منا الا له مقام معلوم )