منظور از «وجوه» و «نظایر» چیست؟
«وجوه» لفظ مشترکى را می گویند که در چند معنا به کار می رود؛ مانند: لفظ «امّت» که به سه معنا آمده: ملت411، طریقت412و مدّت413.
«نظایر»، الفاظى را گویند که با یک دیگر هم آهنگ و هم تا باشند؛ مانند الفاظ مترادف که معانى آنها یک سان یا نزدیک به هم است؛ مانند: قلب و فؤاد که هر دو به معناى دل اند و مقصود از آنها شخصیت واقعى و باطنى انسان است414.
شناخت وجوه و نظایر از ابزار ضرورى یک مفسّر است415.
—————
411. بقره، آیه 143.
412. زخرف، آیه 23.
413. یوسف، آیه 45.
414. شعراء، آیه 194 ـ 195؛ فرقان، آیه 32.
415. براى آگاهى بیشتر ر.ک: محمدهادى معرفت، علوم قرآنى، ص 318 ـ 341؛ سیوطى، نوع 39.