فُجِّرَتْ

ترجمه فُجِّرَتْ : شکافته شوند – آبشان آنقدر بالا بیاید که سد و موانع پیش رویش را بشکند (کلمه تفجیر به معنای آن است که آب آنقدر زیاد شود که سد و مانع جلو خود را بشکند لذا عبارت “وَإِذَا ﭐلْبِحَارُ فُجِّرَتْ ” را مفسرین این گونه ترجمه کرده اند که “وقتی که دریاها به هم متصل گردند “، و گناه را هم اگر فجور می‏گویند ، برای این است که گناهکار ، پرده حیا را پاره می‏کند ، و از صراط مستقیم خارج گشته ، به بسیاری از گناهان مبتلا می‏شود ، و اگر صبح را فجر می‏گویند ، باز برای این است که روشنی پرده ظلمت را پاره کرده به همه جا منتشر می‏شود . )