فضیلت روزه ماه رجب (فضایل الاشهر الثلاثه)

أَخْبَرَنَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَیْهِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ إِسْحَاقَ الطَّالَقَانِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْکُوفِیُّ الْهَمْدَانِیُّ مَوْلَى بَنِی هَاشِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع قَالَ:

حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام فرمود:

مَنْ صَامَ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ رَغْبَهً فِی ثَوَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّهُ وَ مَنْ صَامَ یَوْماً فِی وَسَطِهِ شُفِّعَ فِی مِثْلِ رَبِیعَهَ وَ مُضَرَ وَ مَنْ صَامَ فِی آخِرِهِ جَعَلَهُ اللَّهُ مِنْ مُلُوکِ الْجَنَّهِ وَ شَفَّعَهُ فِی أَبِیهِ وَ أُمِّهِ وَ ابْنِهِ وَ ابْنَتِهِ وَ أَخِیهِ وَ عَمِّهِ وَ عَمَّتِهِ وَ خَالِهِ وَ خَالَتِهِ وَ مَعَارِفِهِ وَ جِیرَانِهِ وَ إِنْ کَانَ فِیهِمْ مُسْتَوْجِبٌ لِلنَّارِ

کسی که اولین روز ماه رجب را برای رسیدن به پاداش خداوند روزه بگیرد، بهشت برای او واجب می گردد؛ و کسی که روز نیمۀ ماه رجب را روزه بگیرد به اندازۀ جمعیت قبیلۀ ربیعه و مضر (دو قبیله بزرگ عرب) روز قیامت حق شفاعت پیدا می کند؛ و کسی که روز آخر ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند او را از پادشاهان بهشت قرار می دهد و شفیع پدر و مادر و فرزند و برادر و عمو و عمه و دایی و خاله و آشنایان و همسایگان خود خواهد گردید؛ گرچه آنها بعضاً مستحق آتش باشند.

حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الْبَلْخِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ دُرُسْتَوَیْهِ الْفَارِسِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ أَبِی سُلَیْمَانَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِیَّ ص یَقُولُ

انس بن مالک می گوید: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود:

مَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ رَجَبٍ إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً جَعَلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّارِ سَبْعِینَ‏ خَنْدَقاً عَرْضُ کُلِّ خَنْدَقٍ مَا بَیْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ.

کسی که یک روز از ماه رجب را از روی ایمان و اخلاص روزه بگیرد خداوند بین او و بین دوزخ در قیامت فاصله قرار می دهد که عرض هر خندق به اندازۀ فاصلۀ بین زمین تا آسمان است.

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ السِّنَانِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ النَّخَعِیُّ عَنْ عَمِّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ یَزِیدَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ:

سالم فرزند علی بن ابی حمزۀ بطائنی گوید:

دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فِی رَجَبٍ وَ قَدْ بَقِیَتْ أَیَّامٌ فَلَمَّا نَظَرَ إِلَیَّ قَالَ لِی یَا سَالِمُ هَلْ صُمْتَ فِی هَذَا الشَّهْرِ شَیْئاً قُلْتُ لَا وَ اللَّهِ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ص قَالَ لِی لَقَدْ فَاتَکَ مِنَ الثَّوَابِ مَا لَا یَعْلَمُ مَبْلَغَهُ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ هَذَا الشَّهْرَ قَدْ فَضَّلَهُ اللَّهُ وَ عَظَّمَ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبَ لِلصَّائِمِینَ فِیهِ کَرَامَتَهُ قَالَ قُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَإِنْ صُمْتُ مِمَّا بَقِیَ شَیْئاً هَلْ أَنَالُ فَوْزاً بِبَعْضِ ثَوَابِ الصَّائِمِینَ فِیهِ فَقَالَ یَا سَالِمُ مَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ آخِرِ هَذَا الشَّهْرِ کَانَ ذَلِکَ أَمَاناً لَهُ مِنْ شِدَّهِ سَکَرَاتِ الْمَوْتِ وَ أَمَاناً لَهُ مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ عَذَابِ الْقَبْرِ وَ مَنْ صَامَ یَوْمَیْنِ مِنْ آخِرِ هَذَا الشَّهْرِ کَانَ لَهُ بِذَلِکَ جَوَازٌ عَلَى الصِّرَاطِ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ مِنْ آخِرِ هَذَا الشَّهْرِ أَمِنَ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ مِنْ أَهْوَالِهِ وَ شَدَائِدِهِ وَ أُعْطِیَ‏ بَرَاءَهً مِنَ النَّارِ.

در اواخر ماه رجب که چند روزى از آن مانده بود به خدمت امام صادق علیه السّلام‏ رفتم. چون آن حضرت مرا مشاهده نمود، فرمود: «ای سالم! آیا در این ماه روزه گرفته‏ اى؟» گفتم: «اى فرزند رسول خدا به خدا سوگند نه! . فرمود: «همانا فضایل و برکاتی را از دست داده ای که مقدارش را جز خدا کسى نمی ‏داند.» سپس فرمود: «این ماهى است که خدا آن را بر ماه هاى دیگر فضیلت داده و حرمت آن را بزرگ شمرده و کرامت خویش را بر روزده داران این ماه واجب کرده است.» گفتم: ای فرزند رسول خدا! آیا اگر من در باقیمانده‏ این ماه روزه بدارم آیا به برخی از پاداش روزه‏ داران در این ماه نایل می ‏شوم؟ امام صادق علیه السلام فرمود: «اى سالم! هرکس یک روز از آخر این ماه را روزه بدارد، از شدت جان دادن و وحشت قیامت و عذاب قبر ایمن خواهد بود؛ و هر کس دو روز از آخر این ماه را روزه بدارد، به او جواز عبور از صراط داده خواهد شد؛، و هرکس سه روز از آخر این ماه را روزه بدارد از وحشت بزرگ روز قیامت، و از سختی ها و هول هاى آن روز ایمن می‏ شود، و بیزاری و نجات از آتش دوزخ را به او عطا خواهد کرد.

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِیزِ بْنُ یَحْیَى الْبَصْرِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا الْمُغِیرَهُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا جَابِرُ بْنُ سَلَمَهَ قَالَ حَدَّثَنَا حَسَنُ بْنُ حُسَیْنٍ عَنْ عَامِرٍ السَّرَّاجِ عَنْ سَلَّامٍ الْجُعْفِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ ع قَالَ:

امام باقر علیه السلام فرمود:

مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ یَوْماً وَاحِداً مِنْ أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّهَ وَ جَعَلَهُ مَعَنَا فِی دَرَجَاتِنَا [دَرَجَتِنَا] یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ مَنْ صَامَ یَوْمَیْنِ مِنْ رَجَبٍ قِیلَ لَهُ اسْتَأْنِفْ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ مِنْ رَجَبٍ قِیلَ لَهُ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى وَ مَا بَقِیَ فَاشْفَعْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْ مُذْنِبِی إِخْوَانِکَ وَ أَهْلِ مَعْرِفَتِکَ [مَغْفِرَتِکَ‏] وَ مَنْ صَامَ سَبْعَهَ أَیَّامٍ مِنْ رَجَبٍ أُغْلِقَتْ عَنْهُ أَبْوَابُ النِّیرَانِ السَّبْعَهُ وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِیَهَ أَیَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجِنَانِ الثَّمَانِیَهُ فَیَدْخُلُهَا مِنْ أَیِّهَا شَاءَ.

هر کس روز اول و یا وسط و یا آخر ماه رجب را روزه بگیرد خداوند بهشت را برای او واجب می گرداند و او را در بهشت همنشین ما قرار می دهد؛ و هر کس دو روز از ماه رجب را روزه بگیرد، به او گفته می شود گذشته های تو بخشوده گردید، عمل خود را از سر بگیر؛ و هر کس سه روز از ماه رجب را روزه بگیرد، به او گفته می شود گذشته و آینده تو بخشیده شد، پس برای هر کس می خواهی از برادران و اهل معرفت خود شفاعت کن؛ و هر کس هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرددرهای هفتگانۀ دوزخ به روی او بسته می شود؛ و هر کس هشت روز از ماه رجب را روزه بگیرد، درهای هشتگانۀ بهشت به روز او گشوده گردد و از هر دری از درهای بهشت که بخواهد می تواند وارد شود.

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِیزِ بْنُ یَحْیَى قَالَ حَدَّثَنَا الْمُغِیرَهُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِی جَابِرُ بْنُ سَلَمَهَ قَالَ حَدَّثَنِی الْحُسَیْنُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ عَامِرٍ السَّرَّاجِ عَنْ سَلَّامٍ النَّخَعِیِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ ع

امام باقر علیه السلام فرمود:

مَنْ صَامَ سَبْعَهَ أَیَّامٍ مِنْ رَجَبٍ أَجَازَهُ اللَّهُ عَلَى الصِّرَاطِ وَ أجازه [أَجَارَهُ‏] مِنَ النَّارِ وَ أَوْجَبَ لَهُ غُرُفَاتِ الْجِنَانِ .

هر کس هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند او را به سلامت از صراط عبور می دهد و از آتش دوزخ نجاتش خواهد داد و بهشت را برای او واجب و در غرفه های آن اسکانش خواهد داد.

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَبْدِ الْعَزِیزِ الْمُهْتَدِی عَنْ سَیْفِ [بْنِ‏] الْمُبَارَکِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ:

حضرت زین العابدین (امام سجاد) علیه السلام فرمود:

رَجَبٌ نَهَرٌ فِی الْجَنَّهِ أَشَدُّ بَیَاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَ أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ مَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ رَجَبٍ سَقَاهُ اللَّهُ مِنْ ذَلِکَ النَّهَرِ.

رجب نهری است در بهشت، سفیدتر از شیر و شیرین تر از عسل، هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند از آن نهر او را سیراب خواهد نمود.

وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ ع

و به همین سندها، فرمود:

رَجَبٌ شَهْرٌ عَظِیمٌ یُضَاعِفُ اللَّهُ فِیهِ الْحَسَنَاتِ وَ یَمْحُو فِیهِ السَّیِّئَاتِ وَ مَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ رَجَبٍ تَبَاعَدَتْ عَنْهُ النَّارُ مَسِیرَهَ سَنَهٍ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّهُ.

ماه رجب، ماه بزرگی است و خداوند پاداش اعمال نیک را در آن چند برابر می دهد و گناهان در آن ماه بخشوده می گردد؛ و هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیردف آتش دوزخ به اندازۀ مسافت یک سال از او دور می شود؛ و هر کس سه روز از آن را روزه بگیرد، بهشت برای او واجب می گردد.

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ بْنِ أَحْمَدَ اللَّیْثِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ الْأَزْدِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْمُقْرِی قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ الْمَرْوَزِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ یَحْیَى بْنِ عَبَّاسٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ عَاصِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو هَارُونَ الْعَبْدِیُّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص

ابو سعید خدری گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

أَلَا إِنَّ رَجَبَ شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُّ وَ هُوَ شَهْرٌ عَظِیمٌ وَ إِنَّمَا سُمِّیَ الْأَصَمَّ لِأَنَّهُ لَا یُقَارِنُهُ شَهْرٌ مِنَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حُرْمَهً وَ فَضْلًا وَ کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّهِ یُعَظِّمُونَهُ فِی جَاهِلِیَّتِهَا فَلَمَّا جَاءَ الْإِسْلَامُ لَمْ یَزْدَدْ إِلَّا تَعْظِیماً وَ فَضْلًا أَلَا

آگاه باشید همانا ماه رجب ماه پر برکت خداوند است و آن ماه بزرگی است و آن را ماه أصمّ می گویند؛ چرا که ماه های دیگر به فضیلت و حرمت آن نمی رسد (و قتال در آن حرام است و ماه اصب نیز به آن می گویند چون رحمت خداوند در آن فراوان سرازیر می شود).

وَ إِنَّ رَجَبَ شَهْرُ اللَّهِ وَ شَعْبَانَ شَهْرِی وَ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِی أَلَا وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ یَوْماً إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً اسْتَوْجَبَ رِضْوَانَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ وَ أَطْفَى صَوْمُهُ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ غَضَبَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَغْلَقَ عَنْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ النَّارِ وَ لَوْ أُعْطِیَ مِلْ‏ءَ الْأَرْضِ ذَهَباً مَا کَانَ بِأَفْضَلَ مِنْ صَوْمِهِ وَ لَا یَسْتَکْمِلُ أَجْرَهُ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الدُّنْیَا دُونَ الْحَسَنَاتِ إِذَا أَخْلَصَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ

سپس فرمود: آگاه باشید که ماه رجب ماه خداست و ماه شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است؛ و هر کس یک روز از ماه رجب را از روی خلوص و ایمان روزه بگیرد مستحق رضوان و خشنودی بزرگ خداوند می شود و غضب و خشم خداوند بر او خاموش و دری از درهای آتش به روی او بسته می گردد و اگر زمین پر از طلا باشد و در راه خدا بدهد به پاداش و فضیلت آن نمی رسد و چیزی از دنیا نمی تواند معادل آن باشد مگر حسنات و اعمال نیک؛ اگر برای خدا انجام گرفته باشد.

وَ لَهُ إِذَا أَمْسَى دَعَوَاتٌ مُسْتَجَابَاتٌ إِنْ دَعَا شَیْئاً فِی عَاجِلِ الدُّنْیَا أَعْطَاهُ اللَّهُ وَ إِلَّا ادَّخَرَ لَهُ مِنَ الْخَیْرِ أَفْضَلَ مَا دَعَا بِهِ دَاعٍ مِنْ أَوْلِیَائِهِ وَ أَحِبَّائِهِ وَ أَصْفِیَائِهِ

و برای روزه دار در ماه رجب دعاهای مستجاب (ده دعای مستجاب) می باشد که اگر برای دنیای خود خواستار شود مستجاب می گردد و گرنه همانند بهترین دعای اولیا و دوستان و برگزیدگان خدا برای او ذخیره می گردد.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ یَوْمَیْنِ لَمْ یَصِفِ الْوَاصِفُونَ مِنْ‏ أَهْلِ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الثَّوَابِ وَ الْکَرَامَهِ وَ کُتِبَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أُجُورِ عَشَرَهٍ مِنَ الصَّادِقِینَ فِی عُمُرِهِمْ بَالِغَهً أَعْمَارُهُمْ مَا بَلَغَتْ وَ یُشَفَّعُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ فِی مِثْلِ مَا یَشْفَعُونَ فِیهِ وَ یَحْشُرُهُمْ فِی زُمْرَتِهِمْ حَتَّى یَدْخُلَ الْجَنَّهَ وَ یَکُونَ مِنْ رُفَقَائِهِمْ

هرکس دو  روز از ماه رجب را روزه بدارد، اهل آسمان و زمین نمی‌تواند پاداش او را در نزد خداوند بیان کنند و پاداش ده نفر از افراد صادق (یعنی ائمه معصومین علیهم السلام) که در طول عمر خود اعمال خیر و عبادت خدا را انجام داده باشند براى او نوشته می‌شود و در روز قیامت نیز به اندازه آنان حق شفاعت خواهد داشت، و خدوند او را با آنان محشور خواهد نمود، تا این‌که وارد بهشت شده و با آنان همنشین شود.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ جَعَلَ اللَّهُ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّارِ خَنْدَقاً أَوْ حِجَاباً طُولُهُ مَسِیرَهُ سَبْعِینَ عَاماً وَ یَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ عِنْدَ إِفْطَارِهِ لَقَدْ وَجَبَ حَقُّکَ عَلَیَّ وَ وَجَبَتْ لَکَ مَحَبَّتِی وَ وَلَایَتِی أُشْهِدُکُمْ یَا مَلَائِکَتِی أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ

هرکس سه روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند بین او و بین دوزخ خندق و یا حجابی قرار می‌دهد که طول آن به اندازه‌ى 70 سال مسافت دارد و خداوند-عزّ و جلّ-در وقت افطار به او می فرماید: «حقّ تو بر من واجب شد و محبت و ولایت من بر تو لازم گردید» سپس به ملائکه خود می فرماید: «اى فرشتگان ، شما گواه باشید که من گناهان گذشته و آینده‌ى او را آمرزیدم.»

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَهَ أَیَّامٍ عُوفِیَ مِنَ الْبَلَایَا کُلِّهَا مِنَ الْجُنُونِ وَ الْجُذَامِ وَ الْبَرَصِ وَ فِتْنَهِ الدَّجَّالِ وَ أُجِیرَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَ کُتِبَ لَهُ أُجُورُ أُولِی الْأَلْبَابِ وَ التَّوَّابِینَ الْأَوَّابِینَ وَ أُعْطِیَ کِتَابَهُ یَمِینَهُ فِی أَوَائِلِ الْعَابِدِینَ

«هرکس چهار روز از ماه رجب روزه بدارد، از همه‌ى بلاها و آفت ها- مانند جنون (دیوانگى)، جذام، پیسى و فتنه‌ى دجال» -عافیت می‌یابد و عذاب قبر از او برطرف می گردد و پاداش اولیا و توابین و اوابین (نیایش کنندگان) به او داده می شود و نامه‌ عملش در گروه اول عبادت کنندگان به دست راستش داده می‌شود.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ خَمْسَهَ أَیَّامٍ کَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یُرْضِیَهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ بَعَثَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ وَجْهُهُ کَالْقَمَرِ لَیْلَهَ الْبَدْرِ وَ کَتَبَ لَهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ حَسَنَاتٍ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّهَ بِغَیْرِ حِسَابٍ وَ یُقَالُ لَهُ تَمَنَّ عَلَى رَبِّکَ مَا شِئْتَ

هرکس 5 روز از ماه رجب را روزه بدارد، بر خدا است که در روز قیامت او را خشنود نماید و چنان او را در روز قیامت مبعوث گرداند که چهره‌ى او همانند شب چهاردهم بدرخشد و به اندازه‌ى سنگریزه‌هاى شنزار «عالج» براى او عمل نیک می‌نویسد و بدون حساب وارد بهشت می‌گردد و به او گفته می‌شود: هرچه می‌خواهى، از پروردگارت بخواه

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّهَ أَیَّامٍ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ لِوَجْهِهِ نُورٌ یَتَلَأْلَأُ أَشَدُّ بَیَاضاً مِنْ نُورِ الشَّمْسِ وَ أُعْطِیَ سِوَى ذَلِکَ نُوراً یَسْتَضِی‏ءُ بِهِ أَهْلُ یَوْمِ الْجَمْعِ الْقِیَامَهِ وَ بُعِثَ مِنَ الْآمِنِینَ حَتَّى یَمُرَّ عَلَى الصِّرَاطِ بِغَیْرِ حِسَابٍ- وَ یُعَافَى عُقُوقَ الْوَالِدَیْنِ وَ قَطِیعَهَ الرَّحِمِ

هرکس 6 روز از ماه رجب را روزه بدارد، از قبر بیرون می‌آید، در حالى که نور چهره‌اش سپیدتر از نور آفتاب می‌درخشد و نیز افزون بر این، نورى به او عطا می‌شود که همه‌ى کسانى که در روز قیامت گرد آمده‌اند، بدان روشن و نورانى می‌گردند و خداوند او را در روز قیامت جزو ایمنان مبعوث می‌گرداند تا این‌که بدون حساب از [پل] صراط عبور کند و از عاقّ والدین بودن و نیز از قطع ارتباط با نزدیکان ایمن می‌گردد

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سَبْعَهَ أَیَّامٍ فَإِنَّ لِجَهَنَّمَ سَبْعَهَ أَبْوَابٍ یُغْلِقُ اللَّهُ لِصَوْمِ کُلِّ یَوْمٍ بَاباً مِنْ أَبْوَابِهَا وَ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ

هرکس 7 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند در برابر هر روز روزه، یکى از درهاى هفتگانه جهنم را به روى او می‌بندد و بدن او را بر آتش جهنم حرام می‌گرداند.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِیَهَ أَیَّامٍ فَإِنَّ لِلْجَنَّهِ ثَمَانِیَهَ أَبْوَابٍ یَفْتَحُ لَهُ بِصَوْمِ کُلِّ یَوْمٍ بَاباً مِنْ أَبْوَابِهَا وَ یُقَالُ لَهُ ادْخُلْ مِنْ أَیِّ أَبْوَابِ الْجِنَانِ شِئْتَ

هرکس 8 روز از ماه رجب را روزه بدارد، در برابر هر روزه یک در از درهاى هشتگانه‌ى بهشت به روى او گشوده می‌گردد و به او گفته می‌شود: از هر درى که خواستى وارد بهشت شو

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ تِسْعَهَ أَیَّامٍ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ هُوَ یُنَادِی لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَا یُصْرَفُ وَجْهُهُ دُونَ الْجَنَّهِ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ لِوَجْهِهِ نُورٌ یَتَلَأْلَأُ لِأَهْلِ الْجَمْعِ حَتَّى یَقُولُوا هَذَا نَبِیٌّ مُصْطَفًى وَ إِنَّ أَدْنَى مَا یُعْطَى أَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّهَ بِغَیْرِ حِسَابٍ

هرکس  9  روز از ماه رجب را روزه بدارد، وقتى از قبر بیرون می‌آید ندا در می‌دهد: «لا إله إلاّ اللّه» و رو به سوى بهشت می‌رود و جز بهشت و بهشتیان را نمی‌شناسد و نیز در حال بیرون آمدن از قبر چنان چهره‌اش براى اهل محشر می‌درخشد که برخى می‌گویند: این پیامبر برگزیده‌ى خدا است و کم‌ترین چیزى که به او عطا می‌شود، این است که بدون حساب وارد بهشت می‌گردد.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ عَشَرَهَ أَیَّامٍ جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ جَنَاحَیْنِ أَخْضَرَیْنِ مَنْضُومَیْنِ بِالدُّرِّ وَ الْیَاقُوتِ یَطِیرُ بِهِمَا عَلَى الصِّرَاطِ کَالْبَرْقِ الْخَاطِفِ إِلَى الْجِنَانِ وَ أَبْدَلَ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِ حَسَنَاتٍ وَ کُتِبَ مِنْ الْمُقَرَّبِینَ الْقَوَّامِینَ لِلَّهِ بِالْقِسْطِ وَ کَأَنَّهُ عَبَدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَ عَامٍ قَائِماً صَابِراً مُحْتَسِباً

هرکس 10 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند دو بال سبز جواهرنشان که با مروارید و یاقوت آراسته‌اند براى او قرار می‌دهد، که او به وسیله‌ى آن‌ها همانند آذرخش گذرا و درخشان به سوى بهشت‌ها پرواز می‌کند و خداوند اعمال بد او را به اعمال نیک تبدیل نموده و از مقربانى که به عدل و داد عمل می‌کردند، می‌نویسد و گویى که 1000 سال با شب‌خیزى و شکیبایى و براى خشنودى خدا، به عبادت پرداخته است.

وَ مَنْ صَامَ أَحَدَ عَشَرَ یَوْماً مِنْ رَجَبٍ لَمْ یُوَافَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ عِنْدَ رَبِّهِ أَفْضَلُ ثَوَاباً مِنْهُ إِلَّا مَنْ صَامَ مِثْلَهُ أَوْ زَادَ عَلَیْهِ

هرکس 11 روز از ماه رجب را روزه بدارد، هیچ بنده‌اى برتر از او در روز قیامت با خداوند ملاقات نمی‌کند، مگر کسى که به این اندازه و یا بیشتر از آن، از ماه رجب روزه گرفته باشد

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ اثْنَیْ عَشَرَ یَوْماً کُسِیَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ حُلَّتَیْنِ خَضْرَاوَیْنِ مِنْ سُنْدُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ یجیر [یُحْبَرُ] بِهِمَا لَوْ دُلِّیَتْ حُلَّهٌ مِنْهُمَا إِلَى الْأَرْضِ لَأَضَاءَ مَا بَیْنَ شَرْقِهَا وَ غَرْبِهَا وَ صَارَتِ الدُّنْیَا أَطْیَبَ مِنْ رِیحِ الْمِسْکِ

هرکس 12 روز از ماه رجب را روزه بدارد، در روز قیامت دو دست لباس سبز کامل از ابریشم نرم و ضخیم به او پوشانده شده و با آن دو آراسته می‌گردد، به‌گونه‌اى که اگر یکى از این دو دست لباس بر دنیا آویخته شود، بین مشرق و مغرب را روشن می‌گرداند و دنیا از بوى مشک خوشبوتر می‌گردد

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلَاثَهَ عَشَرَ یَوْماً وُضِعَتْ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَائِدَهٌ مِنْ یَاقُوتٍ أَخْضَرَ فِی ظِلِّ الْعَرْشِ قَوَائِمُهَا مِنْ دُرٍّ أَوْسَعُ مِنَ الدُّنْیَا سَبْعِینَ مَرَّهً عَلَیْهَا صِحَافُ الدُّرِّ وَ الْیَاقُوتِ فِی کُلِّ صَفْحَهٍ سَبْعُونَ أَلْفَ لَوْنٍ مِنَ الطَّعَامِ لَا یُشْبِهُ اللَّوْنُ اللَّوْنَ وَ لَا الرِّیحُ الرِّیحَ فَیَأْکُلُ مِنْهَا وَ النَّاسُ فِی شِدَّهٍ شَدِیدَهٍ وَ کُرَبٍ عَظِیمَهٍ

هرکس 13 روز از ماه رجب را روزه بدارد، در روز قیامت، سفره‌اى از یاقوت سبز در زیر سایه‌ى عرش براى او پهن می‌گردد که پایه‌هاى [تخت] آن سفره از مروارید و 700 برابر گسترده‌تر از دنیا است و سینى‌هایى از مروارید و یاقوت در آن نهاده شده است که در هر سینى هفده هزار نوع غذا وجود دارد و هیچ نوع از آن شبیه دیگرى نیست و بوى هیچ‌کدام نیز مشابه دیگرى نیست و آن شخص از آن‌ها میل می‌کند در حالى که مردم سخت گرفتار و بسیار اندوهگین هستند.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَهَ عَشَرَ یَوْماً أَعْطَاهُ اللَّهُ مِنَ الثَّوَابِ مَا لَا عَیْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ مِنْ قُصُورِ الْجِنَانِ الَّتِی بُنِیَتْ بِالدُّرِّ وَ الْیَاقُوتِ

هرکس 14 روز از ماه رجب روزه بدارد، خداوند ثوابى از کاخ‌هاى بهشتى ساخته شده از مروارید و یاقوت به او عطا می‌کند که هیچ دیده‌اى ندیده و هیچ گوشى نشنیده و بر دل هیچ بشرى خطور نکرده است

وَ مَنْ صَامَ خَمْسَهَ عَشَرَ یَوْماً وَقَفَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَوْقِفَ الْآمِنِینَ فَلَا یَمُرُّ بِهِ مَلَکٌ وَ لَا رَسُولٌ وَ لَا نَبِیٌّ إِلَّا قَالَ طُوبَى لَکَ أَنْتَ آمِنٌ مُشَرَّفٌ مُقَرَّبٌ مَغْبُوطٌ مَحْبُورٌ سَاکِنٌ الْجِنَانَ

هرکس 15 روز از ماه رجب را روزه بدارد، روز قیامت در جایگاه ایمنان می‌ایستد و هیچ فرشته و پیامبر و رسولى از کنار او نمی‌گذرد جز آنکه می‌گوید: خوشا به حال تو! که ایمن، مقرب، گرامی هستى و همه به حال تو غبطه می‌خورند و شادمان در بهشت ساکن می‌گردى

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّهَ عَشَرَ یَوْماً کَانَ فِی أَوَائِلِ مَنْ یَرْکَبُ عَلَى دَوَابَّ مِنْ نُورٍ یَطِیرُ بِهِمْ فِی عَرْصَهِ الْجِنَانِ إِلَى دَارِ الرَّحْمَنِ

هرکس 16 روز از ماه رجب را روزه بدارد، جزو اولین کسانى خواهد بود که بر مرکبى از نور سوار می‌گردند و در بالای عرصه بهشت پرواز می کنند تا به مقام «دارالرحمان» می رسند.

وَ مَنْ صَامَ سَبْعَهَ عَشَرَ یَوْماً وُضِعَ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ عَلَى الصِّرَاطِ سَبْعُونَ أَلْفَ مِصْبَاحٍ مِنْ نُورٍ حَتَّى یَمُرَّ عَلَى الصِّرَاطِ بِنُورِ تِلْکَ الْمَصَابِیحِ إِلَى الْجِنَانِ یُشَیِّعُهُ الْمَلَائِکَهُ بِالتَّرْحِیبِ وَ التَّسْلِیمِ

هرکس 17 روز از ماه رجب را روزه بدارد،  هفتاد هزار چراغ در روز قیامت از نور در [پل] صراط براى عبور او قرار داده می‌شود تا به وسیله‌ى نور این چراغ‌ها از صراط عبور کند و داخل بهشت گردد و فرشتگان با خوش‌آمدگویى و سلام او را همراهى می‌کنند.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِیَهَ عَشَرَ یَوْماً زَاحَمَ إِبْرَاهِیمَ فِی قُبَّهٍ فِی‏ جَنَّهِ الْخُلْدِ عَلَى سُرُرِ الدُّرِّ وَ الْیَاقُوتِ

هرکس 18 روز از ماه رجب را روزه بدارد، با حضرت ابراهیم خلیل-علیه السّلام-در یک جایگاه قرار می‌گیرد و جایگاه آن حضرت در زیر گنبد جاودانه و بر روى تخت‌هایى از مروارید و یاقوت خواهد بود.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ تِسْعَهَ عَشَرَ یَوْماً بَنَى اللَّهُ لَهُ قَصْراً مِنْ لُؤْلُؤٍ رَطْبٍ بِحِذَاءِ قَصْرِ آدَمَ وَ إِبْرَاهِیمَ فِی جَنَّهِ عَدْنٍ فَیُسَلِّمُ عَلَیْهِمَا وَ یُسَلِّمَانِ عَلَیْهِ تَکْرِمَهً وَ إِیمَاناً بِحَقِّهِ وَ کُتِبَ لَهُ بِکُلِّ یَوْمٍ یَصُومُ مِنْهَا کَصِیَامِ أَلْفِ عَامٍ

هرکس 19 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند کاخى از مروارید تازه در مقابل کاخ حضرت آدم و حضرت ابراهیم -علیهما السّلام-در بهشت جاودانه براى او بنا می‌نهد و چون وارد قصر شود بر حضرت آدم و حضرت ابراهیم سلام می‌گوید و نیز آن دو بزرگوار براى بزرگداشت و اداى حق او، به او سلام می‌گویند و در برابر هر روز روزه، همانند هزار سال روزه‌دارى [از ماه‌هاى دیگر] براى او نوشته می‌شود

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ عِشْرِینَ یَوْماً فَکَأَنَّمَا عَبَدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِشْرِینَ أَلْفَ عَامٍ

هرکس 20 روز از ماه رجب را روزه بدارد، گویى که  بیست هزار سال به عبادت خدا پرداخته است

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ إِحْدَى وَ عِشْرِینَ یَوْماً شُفِّعَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ فِی مِثْلِ رَبِیعَهَ وَ مُضَرَ کُلُّهُمْ مِنْ أَهْلِ الْخَطَایَا وَ الذُّنُوبِ

هرکس 21 روز از ماه رجب را روزه بدارد، روز قیامت می تواند به تعداد افراد دو قبیله‌ى (بزرگ عرب) «ربیعه» و «مضرّ» که همگى اهل خطا و گناه هستند، شفاعت کند.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ اثْنَیْنِ وَ عِشْرِینَ یَوْماً نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَبْشِرْ یَا وَلِیَّ اللَّهِ مِنَ اللَّهِ بِالْکَرَامَهِ الْعَظِیمَهِ وَ مُرَافَقَهِ (الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً) [1]

هرکس 22 روز از ماه رجب را روزه بدارد، منادى‌اى از آسمان ندا در می‌دهد: «اى دوست خدا، از سوى خدا تو را بشارت باد به کرامت بزرگ الهی و همنشینی با پیامبران، صدیقین، شهیدان و صالحان و البته آنان هم نشینان نیکی هستند.»

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلَاثَهً وَ عِشْرِینَ یَوْماً نُودِیَ مِنَ السَّمَاءِ طُوبَى لَکَ یَا عَبْدَ اللَّهِ نُصِبْتَ قَلِیلًا وَ نَعِمْتَ طَوِیلًا طُوبَى لَکَ إِذَا کُشِفَ الْغِطَاءُ عَنْکَ وَ أُفْضِیتَ إِلَى جَسِیمِ ثَوَابِ رَبِّکَ الْکَرِیمِ وَ جَاوَرْتَ الْخَلِیلَ فِی دَارِ السَّلَامِ

هرکس 23 روز از ماه رجب را روزه بدارد، از آسمان ندا می‌شود: «اى بنده‌ى خدا، خوشا به حال تو! تو در مدت کوتاهی خود را به زحمت انداختی و نعمت طولانی و بسیار به دست آوردى. خوشا به حال تو آن‌گاه که پرده‌ها بر کنار می‌رود و به پاداش بزرگ و گرامی پروردگارت روانه گردیده و در جوار حضرت خلیل در سراى ایمنى و سلامت قرار می‌گیرى

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَهً وَ عِشْرِینَ یَوْماً إِذَا نَزَلَ بِهِ مَلَکُ الْمَوْتِ یُرَى لَهُ فِی صُورَهِ شَابٍّ عَلَیْهِ حُلَّهٌ مِنْ دِیبَاجٍ أَخْضَرَ عَلَى فَرَسٍ مِنْ أَفْرَاسِ الْجِنَانِ وَ بِیَدِهِ حَرِیرٌ أَخْضَرُ مُمَسَّکٌ بِالْمِسْکِ الْأَذْفَرِ وَ بِیَدِهِ قَدَحٌ مِنْ ذَهَبٍ مَمْلُوءٌ مِنْ شَرَابِ الْجِنَانِ فَسَقَاهُ إِیَّاهُ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِهِ فَهَوَّنَ عَلَیْهِ سَکَرَاتِ الْمَوْتِ ثُمَّ یَأْخُذُ رُوحَهُ فِی تِلْکَ الْحَرِیرَهِ فَیَفُوحُ مِنْهَا رَائِحَهٌ یَسْتَنْشِقُهَا أَهْلُ سَبْعِ‏ سَمَاوَاتٍ فَیَظَلُّ فِی قَبْرِهِ رَیَّانَ وَ یُبْعَثُ مِنْ قَبْرِهِ رَیَّانَ حَتَّى یَرِدَ حَوْضَ النَّبِیِّ ص

هرکس 24 روز از ماه رجب را روزه بدارد، هنگامی که فرشته‌ى مرگ-علیه السّلام-بر او وارد می‌شود، او را در صورت نوجوانى بدون محاسن می‌بیند در حالى که لباس کاملى از ابریشم سبز بر تن دارد و بر اسبى از اسب‌هاى بهشت سوار شده است و در دست او ابریشم سبز آغشته به مشک بسیار خوشبو و نیز کاسه‌ى طلایى پر از شراب بهشتى است، که هنگام بیرون آمدن روح او، از شراب بهشتی به او می نوشاند تا مرگ برای او آسان شود، آن‌گاه روح او را می‌گیرد و در آن ابریشم قرار می‌دهد، چنان بوى خوشى از آن به مشام می‌رسد که اهل همه‌ى آسمان‌هاى هفتگانه آن را استشمام می‌کنند و چون وارد قبر خو می شود سیراب و شادکام خواهد بود تا اینکه در کنار کوثر بر رسول خدا صلی الله علیه و آله وارد شود.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ خَمْسَهً وَ عِشْرِینَ یَوْماً فَإِنَّهُ إِذَا أُخْرِجَ مِنْ قَبْرِهِ یَلْقَاهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ بِیَدِ کُلِّ مَلَکٍ مِنْهُمْ لِوَاءٌ مِنْ دُرٍّ وَ یَاقُوتٍ وَ مَعَهُمْ طَرَائِفُ الْحُلِیِّ وَ الْحُلَلِ فَیَقُولُونَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ الْتَجَأْتَ إِلَى رَبِّکَ فَهُوَ مِنْ أَوَّلِ النَّاسِ دُخُولًا فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ مَعَ الْمُقَرَّبِینَ الَّذِینَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ

هرکس 25 روز از ماه رجب را روزه بدارد،هنگامی که از قبرخ ارج می شود هفتاد هزار ملک به استقبال او می آیند که در دست هر کدام آنان پرچمی از درّ و یاقوت است و انواع زیورها و زینت ها را با خود آورده وی می گویند: «ای ولی خدا! همانا تو به خدای خود پناهنده شدی.» پس او نخستین کسی خواهد بود که با مقرّبین و کسانی که از خدای خود راضی و خداوند از آنان راضی بوده وارد بهشت می شوند و این سعادت بزرگی خواهد بود.»

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّهً وَ عِشْرِینَ یَوْماً بَنَى اللَّهُ لَهُ فِی ظِلِّ الْعَرْشِ مِائَهَ قَصْرٍ مِنْ دُرٍّ وَ یَاقُوتٍ عَلَى رَأْسِ کُلِّ قَصْرٍ خَیْمَهُ حَرِیرٍ مِنْ حَرِیرِ الْجِنَانِ یَسْکُنُهَا نَاعِماً وَ النَّاسُ فِی الْحِسَابِ

هرکس 26 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند -عزّ و جلّ-در سایه‌ى عرش خود صد کاخ از مروارید و یاقوت براى او بنیان می‌نهد که بر سر هر کاخ، خیمه‌اى سرخ از ابریشم بهشتى زده شده است و در حالى که مردم در حال حساب پس دادن هستند، او نرم و راحت در آنجا سکنى می‌گزیند.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سَبْعَهً وَ عِشْرِینَ یَوْماً وَسَّعَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْقَبْرَ مَسِیرَهَ أَرْبَعِمِائَهِ أَلْفِ عَامٍ وَ مَلَأَ جَمِیعَ ذَلِکَ مِسْکاً وَ عَنْبَراً

هرکس 27 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند قبر او را به اندازه چهارصد هزار سال راه وسعت قرار می دهد که مسافت هر خندق به اندازۀ فاصلۀ زمین تا آسمان و مسافت پانصد سال راه می باشد.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِیَهً وَ عِشْرِینَ یَوْماً جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّارِ سَبْعَ خَنَادِقَ کُلُّ خَنْدَقٍ مَا بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ مَسِیرَهُ خَمْسِمِائَهِ عَامٍ

هرکس 28 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند-عزّ و جلّ-بین او و آتش جهنم هفت گودال قرار می‌دهد که فاصله هریک از آن‌ها با دیگرى به اندازه‌ى  فاصله زمین تا آسمان و مسافت پانصد سال راه می‌باشد.

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ تِسْعَهً وَ عِشْرِینَ یَوْماً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لَوْ کَانَ عَشَّاراً وَ لَوْ کَانَتِ امْرَأَهً فَاجِرَهً فَجَرَتْ سَبْعِینَ مَرَّهً بَعْدَ مَا أَرَادَتْ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ تَعَالَى وَ الْخَلَاصَ مِنْ جَهَنَّمَ یَغْفِرُ اللَّهُ لَهَا

هرکس 29 روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند او را می‌آمرزد، گرچه او راهزن باشد و یا زن بدکاره‌اى باشد که 70 بار عمل بد مرتکب شده باشد، سپس برای خدا و نجات از دوزخ روزه گرفته باشد

وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلَاثِینَ یَوْماً نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ یَا عَبْدَ اللَّهِ أَمَّا مَا مَضَى فَقَدْ غُفِرَ لَکَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فِیمَا بَقِیَ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ فِی الْجِنَانِ کُلِّهَا فِی کُلِّ جَنَّهٍ أَرْبَعِینَ مَدِینَهً وَ فِی کُلِّ [جَنَّهٍ] أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ قَصْرٍ فِی‏ کُلِّ قَصْرٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ بَیْتٍ فِی کُلِّ بَیْتٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَائِدَهٍ مِنْ ذَهَبٍ عَلَى کُلِّ مَائِدَهٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ قَصْعَهٍ فِی کُلِّ قَصْعَهٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ لَوْنٍ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ لِکُلِّ طَعَامٍ وَ شَرَابٍ مِنْ ذَلِکَ لَوْنٌ عَلَى حِدَهٍ فِی کُلِّ بَیْتِ أَرْبَعُونَ أَلْفَ سَرِیرٍ مِنْ ذَهَبٍ طُولُ کُلِّ سَرِیرٍ أَلْفُ ذِرَاعٍ فِی أَلْفَیْ ذِرَاعٍ عَلَى کُلِّ سَرِیرٍ جَارِیَهٌ مِنَ الْحُورِ عَلَیْهَا ثَلَاثُ مِائَهِ أَلْفِ ذُؤَابَهٍ مِنْ نُورٍ یَحْمِلُ کُلَّ ذُؤَابَهٍ مِنْهَا أَلْفُ أَلْفِ أَلْفِ وَصِیفَهٍ یغلقها [یُغَلِّفُهَا] بِالْمِسْکِ وَ الْعَنْبَرِ إِلَى أَنْ یُوَافِیَهَا صَائِمُ رَجَبٍ هَذَا لِمَنْ صَامَ شَهْرَ رَجَبٍ کُلَّهُ

هرکس 30 روز رجب را روزه بدارد، منادى‌اى از آسمان ندا در می‌دهد: «اى بنده‌ى خدا، گذشته‌ات آمرزیده شد، اکنون عمل براى آینده را آغاز کن» و نیز خداوند در تمامی بهشت‌ها، در هر بهشت  چهل شهر طلایى به او عطا می‌کند که در هر شهر هزار هزار کاخ وجود دارد و در هر کاخ هزار هزارخانه و در هر خانه هزار هزار سفره و بر هر سفره هزار هزار ظرف است و در هر ظرف هزار هزار نوع غذا و نوشیدنى است و نیز در هر خانه ای از آن خانه ها چهل هزار تخت طلایى است که مساحت هر تخت هزار ذراع در دو هزار ذراع است و بر روى هر تخت، دوشیزه‌اى از حورالعین و زنان زیباى بهشتى است که بافته های موی سر او سیصد هزار دنباله از نور است و هر دنباله ای از آن هزار میلیون نگهبان دارد که آن را با مشک و عنبر معطر می‌کنند، تا این‌که روزه دار رجب به آن برسد. این ثواب براى کسى است که کل ماه رجب را روزه بدارد.»

قِیلَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ فَمَنْ عَجَزَ عَنْ صِیَامِ رَجَبٍ لِضَعْفٍ أَوْ لِعِلَّهٍ کَانَتْ بِهِ أَوِ امْرَأَهٌ غَیْرُ طَاهِرَهٍ یَصْنَعُ مَا ذَا لِیَنَالَ مَا وَصَفْتَ قَالَ یَتَصَدَّقُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِرَغِیفٍ عَلَى الْمَسَاکِینِ وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ إِنَّهُ إِذَا تَصَدَّقَ بِهَذَا الصَّدَقَهِ فَیَنَالُ مَا وَصَفْتُ وَ أَکْثَرَ إِنَّهُ لَوِ اجْتَمَعَ جَمِیعُ الْخَلَائِقِ عَلَى أَنْ یُقَدِّرُوا قَدْرَ ثَوَابِهِ مِنْ أَهْلِ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ مَا بَلَغُوا عُشْرَ مَا یُصِیبُ فِی الْجِنَانِ مِنَ‏ الْفَضَائِلِ وَ الدَّرَجَاتِ قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ ص فَمَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلَى هَذِهِ الصَّدَقَهِ یَصْنَعُ مَا ذَا لِیَنَالَ مَا وَصَفْتَ قَالَ فَیُسَبِّحُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ کُلَّ یَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ إِلَى تَمَامِ ثَلَاثِینَ یَوْماً بِهَذَا التَّسْبِیحِ مِائَهَ مَرَّهٍ

عرض شد: «اى پیامبر خدا، اگر کسى به خاطر ضعف یا بیمارى نتوانست و یا زنى پاکیزه نبود و نتوانست در ماه رجب را روزه بدارد، چه کارى بکند تا به آنچه توصیف فرمودید، برسد؟» فرمود: «در عوض هر روز، یک قرص نان به بیچارگان بدهد. سوگند به خدایى که جانم در دست او است، هرکس این صدقه را در هر روز بپردازد، به آنچه توصیف کردم، بلکه به بیشتر از آن می‌رسد؛ زیرا اگر همه‌ى آفریده‌هاى آسمان‌ها و زمین گرد هم آیند تا اندازه‌ى ثواب صدقه را تعیین کنند، نمی‌توانند به یک دهم فضایل و درجاتى که صدقه‌دهندگان در بهشت‌ها می‌رسند، نایل گردند.» عرض شد: «اى رسول خدا، اگر کسى نتوانست این مقدار صدقه بدهد، چه کار کند تا به آنچه توصیف فرمودید، نایل گردد؟» فرمود: در هر روز از ماه رجب تا پایان 30 روز، این تسبیح را صد بار بگوید:

سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لَا یَنْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلَّا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ.

حَدَّثَنَا الْمُظَفَّرُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ الْعَلَوِیِّ السَّمَرْقَنْدِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْعُودٍ الْعَیَّاشِیُّ عَنْ أَبِیهِ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ إِشْکِیبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْکُوفِیِّ عَنْ أَبِی جَمِیلَهَ الْمُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِی رُمْحَهَ الْحَضْرَمِیِّ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ ع یَقُولُ

ابورمحه حضر می گوید: از امام باقر علیه السلام شنیدم که می فرمود:

إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَیْنَ الرَّجَبِیُّونَ فَیَقُومُ أُنَاسٌ یُضِی‏ءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَى رُءُوسِهِمْ تِیجَانُ الْمُلْکِ مُکَلَّلَهً بِالدُّرِّ وَ الْیَاقُوتِ مَعَ کُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ یَمِینِهِ وَ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ یَسَارِهِ یَقُولُونَ هَنِیئاً لَکَ کَرَامَهُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَا عَبْدَ اللَّهِ فَیَأْتِی النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ عِبَادِی وَ إِمَائِی وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَأُکْرِمَنَّ مَثْوَاکُمْ وَ لَأُجْزِلَنَّ عَطَاکُمْ [عَطَایَاکُمْ‏] وَ لَأُوتِیَنَّکُمْ (مِنَ الْجَنَّهِ غُرَفاً تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِینَ) [2] إِنَّکُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ لِی فِی شَهْرٍ عَظَّمْتُ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبْتُ حَقَّهُ مَلَائِکَتِی أَدْخِلُوا عِبَادِی وَ إِمَائِی الْجَنَّهَ ثُمَّ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع هَذَا لِمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ شَیْئاً وَ لَوْ یَوْماً وَاحِداً فِی [مِنْ‏] أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ.

«چون روز قیامت می شود از عرش الهی ندا می رسد: «أین الرجبیون» (یعنی کجایند آنهایی که در ماه رجب روزه می گرفتند و عبادت می کردند؟) پس عده ای از اهل محشر قیام می کنند در حالی که صورت های آنان نورانی است و بر سر آنان تاج هایی زیبا از درّ و یاقوت قرار دارد و با هر کدام آنان هزار ملک در طرف راست و هزار ملک در طرف چپ همراه هستند و به او بشارت می دهند و می گویند: گوارا باد کرامت الهی برای تو! سپس از ناحیه پروردگار به آنان ندا می رسد: ای بندگان من! به عزت و جلالم سوگند ، من شما را گرامی خواهم داشت و عطای فراوان به شما خواهم نمود و غرفه های بهشتی که در زیر آنها نهرهایی جاری است را به شما خواهم داد و شما در آن نعمت ها جاوید خواهید بود و اینها چه نیکو پاداشی است برای عمل کنندگان. همانا شما برای من در ماه رجب – که حرمت آن بزرگ بود- با میل خود روزه گرفتید. پس ای ملائکه من! بندگانم را وارد بهشت نمایید. سپس امام باقر علیه السلام فرمود: این پاداشها برای کسی است که مقداری از ماه رجب را ولو یک روز از اول یا وسط و یا آخر روزه گرفته باشد.

حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ جَعْفَرُ بْنُ نُعَیْمٍ الْحَاجِمُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِیلُ بْنُ مِهْرَانَ وَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْوَرَّاقُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْهَیْثَمِ بْنِ أَبِی مَسْرُوقٍ النَّهْدِیِّ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِیلُ بْنُ مِهْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَزِیدَ عَنْ سُفْیَانَ الثَّوْرِیِّ قَالَ حَدَّثَنِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَخِیهِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع قَالَ:

امام صادق علیه السلام از پدرانش، از امیر المؤمنین علیهم السلام نقل نموده که فرمود:

مَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ رَجَبٍ فِی أَوَّلِهِ أَوْ فِی‏ وَسَطِهِ أَوْ فِی آخِرِهِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فِی أَوَّلِهِ وَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ فِی وَسَطِهِ وَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ فِی آخِرِهِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ أَحْیَا لَیْلَهً مِنْ لَیَالِی رَجَبٍ أَعْتَقَهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ وَ قَبِلَ شَفَاعَتَهُ فِی سَبْعِینَ أَلْفَ رَجُلٍ مِنَ الْمُذْنِبِینَ وَ مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَهٍ فِی رَجَبٍ ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ أَکْرَمَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ فِی الْجَنَّهِ مِنَ الثَّوَابِ مَا لَا عَیْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ.

کسی که روز اول و یا وسط و یا آخر ماه رجب را روزه بگیرد گناهان گذشته و آیندۀ او بخشوده خواهد شد و کسی که سه روز از اول ماه رجب و سه روز از وسط و سه روز از آخر ماه رجب را روزه بگیرد گناهان گذشته و آینده او بخشیده می گردد؛ و کسی که یک شب از شب های ماه رجب را به عبادت خد اطی کنذ خداوند او را از آتش دوزخ آزاد می فرماید و شفاعت او را دربارۀ هفتاد هزار نفر از گنهکاران می پذیرد؛ و کسی که در ماه رجب برای خشنودی خدا صدقه بدهد خداوند در بهشت او را گرامی می دارد و پاداشی به او می دهد که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه بر قلب بشری خطور کرده باشد.

حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِمْرَانَ الدَّقَّاقُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ النَّخَعِیُّ عَنْ عَمِّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ یَزِیدَ النَّوْفَلِیِّ قَالَ سَمِعْتُ مَالِکَ بْنَ أَنَسٍ الْفَقِیهَ یَقُولُ‏

مالک بن انس می گوید:

وَ اللَّهِ مَا رَأَتْ عَیْنِی أَفْضَلَ مِنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ زُهْداً وَ فَضْلًا وَ عِبَادَهً وَ وَرَعاً فَکُنْتُ أَقْصِدُهُ فَیُکْرِمُنِی وَ یُقْبِلُ عَلَیَّ فَقُلْتُ لَهُ یَوْماً یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا ثَوَابُ مَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ رَجَبٍ إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً قَالَ وَ کَانَ وَ اللَّهِ إِذَا قَالَ صَدَقَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ رَجَبٍ إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً غُفِرَ لَهُ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا ثَوَابُ مَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ شَعْبَانَ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ شَعْبَانَ إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً غُفِرَ لَهُ‏

به خدا سوگند، چشم من شخصیتی را بهتر از حضرت جعفر بن محمد صادق علیه السلام از جهت زهد و فضیلت و عبادت و ورع- ندید و من هر زمانی خدمت آن حضرت می رسیدم او به من توجه می نمود و مرا اکرام می کرد. پس روزی به آن حضرت گفتم: ای فرزند رسول خدا! پاداش کسی که یک روز از ماه رجب را از روی ایمان و خلوص روزه بگیرد چیست؟ پس آن حضرت از پدر خود، از جد خود نقل نمود گرچه به خدا سوگند، اگر خود می فرمود صادق بود- که رسول خدا فرمود: کسی که از روز ایمان و خلوص یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد آمرزده خواهد شد. پس من به آن حضرت گفتم: پاداش کسی که یک روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، چیست؟ امام صادق علیه السلام باز فرمود: پدرم از جدش امیرالمؤمنین علیه السلام نقل نمود که رسول خدا فرمود: کسی که از روز ایمان و خلوص یک روز از ماه شعبان را روزه بگیرد آمرزیده خواهد شد.

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ تَمِیمٍ الْقَزْوِینِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِی قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَلِیٍّ الْأَنْصَارِیُّ عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِیِّ قَالَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا ع‏

عبدالسلام بن صالح هروی می گوید: حضرت رضا علیه السلام فرمود:

مَنْ صَامَ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ وَ مَنْ صَامَ یَوْمَیْنِ مِنْ رَجَبٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ مِنْ رَجَبٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَ أَرْضَاهُ وَ أَرْضَى عَنْهُ خُصَمَاءَهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ وَ مَنْ صَامَ سَبْعَهَ أَیَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فُتِحَتْ أَبْوَابُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ بِرُوحِهِ إِذَا مَاتَ حَتَّى یَصِلَ إِلَى الْمَلَکُوتِ الْأَعْلَى وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِیَهَ أَیَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّهِ الثَّمَانِیَهُ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ خَمْسَهَ عَشَرَ یَوْماً قَضَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ کُلَّ حَاجَهٍ إِلَّا أَنْ یَسْأَلَهُ فِی مَأْثَمٍ أَوْ فِی قَطِیعَهِ رَحِمٍ وَ مَنْ صَامَ شَهْرَ رَجَبٍ کُلَّهُ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ أُعْتِقَ مِنَ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّهَ مَعَ‏ الْمُصْطَفَیْنَ الْأَخْیارِ

کسی که روز اول رجب را روزه بگیرد روز قیامت خداوند از او راضی می شود؛ و کسی که دو روز از ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند در قیامت از او راضی می شود؛ و کسی که سه روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند در روز قیامت از او راضی می شود و او را راضی خواهد نمود و طلبکاران او را نیز از او راضی خواهد نمود؛ و کسی که هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرد هنگامی که از دنیا می رود درهای آسمان های هفتگانه به روی او گشوده می شود تا به ملکوت اعلی برسد؛ و کسی که هشت روز از ماه رجب را روزه بگیرد درهای هشتگانه بهشت به روی او گشوده می گردد؛ و کسی که پانزده روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند هر خواسته و حاجتی داشته باشد برآورده می کند مگر ان که درخواست گناه و یا درخواست قطع رحم کند؛ و کسی که همه ماه رجب را روزه بگیرد از گناهان خود پاک می شود مانند روزی که از مادر متولد گردیده است و از دوزخ آزاد می گردد و با برگزیدگان و نیکان وارد بهشت می شود.

———————–
پی‌نوشت:

[1] ) سوره النساء، آیه 69.
[2] ) سوره العنکبوت، آیه 58.