غزوه بنی قریظه
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به فرمان خداوند مأمور شد کار بنی قریظه ـ قبیله ای از یهودیان ـ را که ستون پنجم کفار بود، یکسره کند. موذن اذان گفت و پیامبر صلی الله علیه و آله نماز ظهر را با مسلمانان اقامه کرد. آن گاه حضرت به مؤذن دستور داد که چنین بگوید:« آنان که پیرو محمد صلی الله علیه و آله هستند، باید نماز عصر را در محله بنی قریظه بخوانند». سپس پرچم را به دست امام علی علیه السلام داد و مسلمانان روانه محله بنی قریظه شدند. پس از محاصره قلعه بنی قریظه، پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: بنی قریظه باید بدون هیچ قید و شرط تسلیم مسلمانان شوند؛ زیرا هیچ بعید نبود آن ها نیز مانند بنی نضیر هنگامی که از تیررس مسلمانان خارج شدند، باز با تحریک اعراب بت پرست، اسلام و مسلمانان را با خطرات بزرگی روبرو سازند و باعث شوند خون عده زیادی ریخته شود. بنی قریظه نیز پس از مقاوت هایی تصمیم گرفتند بدون قید و شرط تسلیم مسلمانان شوند و بی چون و چرا آنچه را که سعد بن معاذ درباره آن ها حکم کند، بپذیرند. سعد بن معاذ که بر اثر تیری که به دستش خورده بود، در خیمه‌ای بستری بود، به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله رسید و نظر داد که سربازان بنی قریظه اعدام شوند، اموالشان تقسیم شود و زنان و فرزندانشان اسیر شوند.(1)
__________________
1. واقدی، المغازی ج2، ص496؛ سیره ابن هشام، ج3، ص244.