ترجمه عُدْوَهِ : طرف بلند بیابان – دامنه – مکان مرتفع (منظور در عبارت “إِذْ أَنتُم بِـﭑلْعُدْوَهِ ﭐلدُّنْیَا وَهُم بِـﭑلْعُدْوَهِ ﭐلْقُصْوَیٰ وَﭐلرَّکْبُ أَسْفَلَ مِنکُمْ ” این است که از لحاظ ارتفاع قرار گرفتن در دامنه ،شما در بین لشکر دشمن و کاروان تجاری آنها بودید و بالاترین ارتفاع هم متعلق به لشکر دشمن بوده است)