روش تفسیر قرآن به قرآن چگونه است و چه فوایدى دارد؟
این روش تفسیر، از روش هایى است که در عصر حاضر نیز در باب تفسیر قرآن متداول شده است، که در آن، استخراج معانى و مصادیق آیات به کمک آیات همانند آن که موضوع و محتواى آنها یکسان یا نزدیک به هم است، صورت می گیرد.
این روش تفسیرى، براساس «القرآن یفسّر بعضه بعضاً395» بوده و هست. هر گونه ابهام و اجمال ابتدایى در آیات قرآنى به علت عدم توجه به سایر آیات همانند می باشد، که با مراجعه و تدبر در مجموع آیاتى که موضوع آنها با موضوع آیات مورد نظر یکسان و یا نزدیک به آنها است، برطرف می شود. و اگر به نتیجه نرسید، از سنّت (حدیث) تفسیر آن دریافت می شود، زیرا سنّت، شارح قرآن و توضیح دهنده آن است؛ پس وظیفه سنّت، بیان تفصیلات دین و احکام و قصص و … است. از جمله تفاسیرى که از این شیوه بهره برده، تفسیر نفیس المیزان، نوشته مرحوم علامه طباطبائى است، ایشان در برترى آن بر سایر شیوه ها می فرماید: «تفسیر آیات با تدبّر و دقت در آنها و در آیات دیگر و با استفاده از احادیث، روش اساسى است که ما بدان تمسّک جسته ایم و این همان روشى است که پیغمبراکرم و اهل بیت(ع) در احادیث خود بدان ترغیب نموده اند.»
—————
395. المیزان، ج 3، ص 36.