وقایع روز بیست و پنجم ماه ربیع الثانی
25 ربیع الثانی
کناره گیری معاویه بن یزید از خلافت
پس از آنکه یزید بن معاویه در چهاردهم ربیع‌الاول سال 64 هـ .ق. به درک واصل شد، فرزند او معاویه، به جای وی نشست. او پس از گذشت چهل روز، بر فراز منبر رفت و خطبه خواند و ضمن یادآوری اعمال شنیع و ظالمانه پدران خویش، آنها را لعن نمود و از افعال و کردارشان اظهار برائت کرد و پس از گریه شدید خود را از خلافت خلع کرد. مروان بن حکم که پای منبر او حاضر بود، برخاست و گفت: «اکنون که طالب خلافت نیستی، امر خلافت را به شورا واگذار کن، همچنانکه عمر بن خطاب چنین کرد». او گفت: «من حلاوت خلافت را نچشیدم، پس چگونه راضی شوم که تلخی اوزار آن را بچشم؟»
معاویه آن گاه از منبر پایین آمد و به خانه‌اش رفت و پیوسته مشغول گریه و زاری شد تا بالاخره پس از بیست و پنج روز و یا به قولی چهل روز درگذشت.
شایان ذکر است که برخی چنین نقل کرده‌اند که معاویه را با زهر مسموم نمودند و بدین علت درگذشت. ولید بن عتبه بن ابی سفیان که در طمع خلافت بود بر جنازه معاویه بن یزید حاضر شد تا بر آن نماز بخواند؛ هنگامی که تکبیر گفت، مورد حمله افراد ناشناس قرار گرفت و او نیز کشته شد. آن گاه شخص دیگری بر بدن وی نماز خواند و بدن را در دمشق به خاک سپردند و بدین ترتیب سلطنت از آل ابوسفیان به آل مروان انتقال یافت.