دعای محمد بن ابی قره در شب هجدهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثانی و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثامنه عشر منه و یومها؛ دعاء آخر فی اللیله الثامنه عشر منه
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و دوم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز هجدهم ماه (دعای دوم):
رَوَیْنَاهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی قُرَّهَ فِی کِتَابِهِ عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ
دعاى این شب به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» نوشته‌ى «محمّد بن ابى قرّه»
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کَمَا حَمِدْتَ نَفْسَکَ وَ أَفْضَلَ مَا حَمِدَکَ الْحَامِدُونَ مِنْ خَلْقِکَ
خداوندا، ستایش تو را همان گونه که خود را ستوده‌اى و به برترین ستایشى که ستایشگران از آفریده‌هایت تو را ستوده‌اند،
حَمْداً یَکُونُ أَرْضَى الْحَمْدِ لَکَ وَ أَحَقَّ الْحَمْدِ عِنْدَکَ وَ أَحَبَّ الْحَمْدِ إِلَیْکَ وَ أَفْضَلَ الْحَمْدِ لَدَیْکَ وَ أَقْرَبَ الْحَمْدِ مِنْکَ وَ أَوْجَبَ الْحَمْدِ جَزَاءً عَلَیْکَ
ستایشى که موردپسندترین و زیبنده‌ترین و محبوب‌ترین و برترین و نزدیک‌ترین و پاداش‌آورترین ستایش باشد،
حَمْداً لَا یَبْلُغُهُ وَصْفُ وَاصِفٍ وَ لَا یُدْرِکُهُ نَعْتُ نَاعِتٍ وَ لَا وَهْمُ مُتَوَهِّمٍ وَ لَا فِکْرُ مُتَفَکِّرٍ
ستایشى که توصیف هیچ توصیف‌کننده و ستایش هیچ ستایشگر و خیال هیچ خیال‌کننده و اندیشه‌ى هیچ اندیشمندى بدان نرسد،
حَمْداً یَضْعُفُ عَنْهُ کُلُّ أَحَدٍ [أید] مِمَّنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ یَقْصُرُ عَنْهُ
ستایشى که همه‌ى کسانى [دست‌هایى]که در آسمان‌ها و زمین‌ها وجود دارند از [به‌جا آوردن]آن ناتوان باشند
وَ عَنْ حُدُودِهِ وَ مُنْتَهَاهُ جَمِیعُ الْمَعْصُومِینَ الْمُؤَیَّدِینَ الَّذِینَ أَخَذْتَ مِیثَاقَهُمْ فِی کِتَابِکَ الَّذِی لَا یُغَیَّرُ وَ لَا یُبَدَّلُ
و همه‌ى افراد معصوم مؤیّد که در کتاب بدون تغییر و تبدیل خود از آنان پیمان گرفته‌اى، به آن و حدود و منتهاى آن نرسند،
حَمْداً یَنْبَغِی لَکَ وَ یَدُومُ مَعَکَ وَ لَا یَصْلُحُ إِلَّا لَکَ حَمْداً یَعْلُو حَمْدَ کُلِّ حَامِدٍ وَ شُکْراً یُحِیطُ بِشُکْرِ کُلِّ شَاکِرٍ
ستایشى که زیبنده‌ى تو است و پیوسته با تو می‌ماند و جز براى تو شایسته نیست، ستایشى که از ستایش همه‌ى ستایشگران برتر باشد و سپاسى که به سپاسگزارى همه‌ى سپاسگزاران احاطه داشته باشد،
حَمْداً یَبْقَى مَعَ بَقَائِکَ وَ یَزِیدُ إِذَا رَضِیتَ وَ یَنْمِی کُلَّمَا شِئْتَ حَمْداً خَالِداً مَعَ خُلُودِکَ وَ دَائِماً مَعَ دَوَامِکَ
ستایشى که با پایندگى تو پاینده باشد و هرگاه پسندیدى افزون گردد و هر گاه خواستى ببالد، ستایشى که با جاودانگى تو جاودانه باشد و با پایدارى تو پاینده باشد،
کَمَا فَضَّلْتَنَا عَلَى کَثِیرٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ لِمَا وَهَبْتَ مِنْ مَعْرِفَتِکَ وَ صِیَامِ شَهْرِ رَمَضَانَ
چنان‌که ما را بر بسیارى از آفریده‌هایت برترى بخشیدى و شناخت خود و روزه‌ى ماه رمضان را بر ما ارزانى داشتى.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَقَامِ مُحَمَّدٍ وَ بِمَقَامِ أَنْبِیَائِکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خداوندا، به مقام حضرت محمّد و دیگر پیامبرانت-درود بر او و آنان-از تو می‌خواهم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستى
وَ تَقَبَّلَ صَوْمِی وَ تَصْرِفَ إِلَیَّ وَ إِلَى أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ أَهْلِ بَیْتِی وَ مَنْ یَعْنِینِی أَمْرُهُ وَ إِلَى جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ
و روزه‌ام را بپذیرى و از روزى افزون و رحمت و عافیت و نعمت‌ها و روزى گوارا و دلچسب خود به اندازه‌اى که به صلاح دین و مایه‌ى استوارى آخرت ما باشد،
مِنْ فَضْلِکَ وَ رَحْمَتِکَ وَ عَافِیَتِکَ وَ نِعَمِکَ وَ رِزْقِکَ الْهَنِیءِ الْمَرِیءِ مَا تَجْعَلُهُ صَلَاحاً لِدِینِنَا وَ قَوَاماً لِآخِرَتِنَا
به من و بستگان و فرزندان و خاندان و کسانى که مورد اهتمام من هستند و به همه‌ى مردان و زنان مؤمن، ارزانى دارى.