دعای سبحان الله البصیر الذی لیس شیء ابصر
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثانیه و العشرین منه و یومها، فصل فیما یختص بالیوم الثانی و العشرین من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم الثانی و العشرین من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و ششم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و دوم ماه،فصل اول دعاهای مخصوص روز بیست و دوم رمضان (دعای اول):
سُبْحَانَ اللَّهِ الْبَصِیرِ الَّذِی لَیْسَ شَیْءٌ أَبْصَرَ مِنْهُ یُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مَا تَحْتَ سَبْعِ أَرَضِینَ
پاکا خداى بینایى که هیچ‌چیز بیناتر از او وجود ندارد، از بالاى عرش خود زیر زمین‌هاى هفتگانه
وَ یُبْصِرُ مَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ (لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ)[1]
و آنچه را که در تاریکى‌هاى خشکى‌ها و دریاها وجود دارد می‌بیند و او دیدگان [چشم‌ها و دید عقل‌ها]را درک می‌کند ولى دیدگان نمی‌توانند او را درک کنند و لطیف و آگاه است
لَا تَغْشَى بَصَرَهُ الظُّلُمَاتُ وَ لَا یُسْتَتَرُ عَنْهُ بِسِتْرٍ وَ لَا یُوَارِی مِنْهُ جِدَارٌ وَ لَا یَغِیبُ عَنْهُ بَرٌّ وَ لَا بَحْرٌ
و تاریکى‌ها جلوى دید او را نمی‌گیرد و با هیچ پرده‌اى نمی‌توان خود را از او مستور داشت و هیچ دیوارى نمی‌تواند چیزى را از او بپوشد و هیچ خشکى و دریایى از دید او غایب نمی‌ماند
وَ لَا یُکِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ مَا فِی أَصْلِهِ وَ لَا قَلْبٌ مَا فِیهِ وَ لَا یَسْتَتِرُ مِنْهُ صَغِیرٌ وَ لَا کَبِیرٌ
و هیچ کوهى نمی‌تواند آنچه را که در بن خود وجود دارد و هیچ دلى آنچه را که در درون آن هست، نهان بدارد و هیچ کوچک و بزرگى نمی‌تواند خود را از دید او پنهان نگاه دارد
وَ لَا یُسْتَخْفَى مِنْهُ صَغِیرٌ لِصِغَرِهِ وَ (لا یَخْفى عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ
و هیچ کوچکى به خاطر کوچکى‌اش بر او مخفى نمی‌ماند و هیچ‌چیز نه در زمین و نه در آسمان بر او پنهان نمی‌ماند.
هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحامِ کَیْفَ یَشاءُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ)[2] ذَلِکَ اللَّهُ
او است خدایى که شما را در رحم مادران به هر صورتى که بخواهد نگارگرى می‌کند و معبودى جز او که سرافراز و فرزانه است وجود ندارد.
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
پاکا خداى آفریننده‌ى انسان‌ها، پاکا خداى صورت‌نگار، پاکا خداى آفریننده‌ى تمام جفت‌ها،
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خداى آفریننده‌ى تاریکى‌ها و نور، پاکا خداى شکافنده‌ى دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده‌ى همه‌ى اشیا،
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِین)[3]
پاکا خداى آفریننده‌ى موجوداتى که دیده می‌شوند و یا نمی‌شوند، منزّه باد خدا به اندازه‌ى نوشتن کلمات او، پاکا خدا که پروردگار جهانیان.
[1]) سوره الانعام، آیه 103
[2]) سوره آل عمران، آیات 5-6
[3]) سوره النمل، آیه 8