دعای سبحان الذی لا یحصی مدحته القائلون و لا یجزی بآلائه الشاکرون
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثانی و الثلاثون فی ما نذکره مما یختص باللیله الثامنه و العشرین من شهر رمضان، فصل فی ما یختص بالیوم الثامن و العشرین، من دعاء الیوم الثامن و العشرین من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و دوم اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و هشتم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و هشتم، و (اولین) دعای روز بیست و هشتم ماه رمضان:
سُبْحَانَ الَّذِی لَا یُحْصِی مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَ لَا یَجْزِی بِآلَائِهِ الشَّاکِرُونَ الْعَابِدُونَ
منزّه است خدایى که گویندگان نمی‌توانند سپاس او به شماره درآورند و شکرگذاران عابد نمی‌توانند پاداش نعمت‌هاى او را به‌جا آورند
وَ هُوَ کَمَا قَالَ وَ فَوْقَ مَا نَقُولُ وَ اللَّهُ کَمَا أَثْنَى عَلَى نَفْسِهِ (وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ
و او همان گونه است که خود گفته است و برتر از آن است که ما می‌گوییم و خداوند همان گونه است که خود خویشتن را ستوده است و انسان‌ها نمی‌توانند به دانش او
إِلَّا بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ)[1]
جز به اندازه‌اى که او می‌خواهد احاطه کنند، کرسى [علم]او آسمان‌ها و زمین را فراگرفته است و حفظ آن‌ها بر او سخت نیست و او بلندپایه و بزرگ است.
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ
پاکا خداى پدیدآورنده‌ى انسان‌ها، پاکا خداى صورت‌نگار، پاکا خداى آفریننده‌ى تمام جفت‌ها، پاکا خداى آفریننده‌ى تاریکى‌ها و نور،
سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى
پاکا خداى شکافنده‌ى دانه و هسته، پاکا خداى آفریننده‌ى همه‌ى اشیا، پاکا خداى آفریننده‌ى موجوداتى که دیده می‌شوند و یا نمی‌شوند،
سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)[2]
منزّه باد خدا به اندازه‌ى نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.
ثَلَاثا
سه بار
[1]) سوره البقره، آیه 255
[2]) سوره النمل، آیه 8