دعای روز سی ام ماه رمضان

دعای روز سی ام ماه رمضان (مفاتیح الجنان)

دعاهای روزها؛ از ابن عباس روایت کرده اند که پیامبر صلی الله علیه و آله برای هر روز، دعایی ذکر فرموده اند ؛ روز سی ام

اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ بِالشُّکْرِ وَ الْقَبُولِ عَلَى مَا تَرْضَاهُ وَ یَرْضَاهُ الرَّسُولُ مُحْکَمَهً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ‏

اى خدا در این روز روزه مرا با جزاى خیر و مقبول حضرتت قرار ده که پسند حضرتت و پسند رسولت گردد و فروع آن را بواسطه اصول آن محکم اساس گردان

بِحَقِّ سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ‏

به حق سید ما حضرت محمد (ص) و آل اطهارش و ستایش خداى را که پروردگار عالمیان است

دعای روز سی ام ماه رمضان (اقبال الاعمال)
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الخامس و الثلاثون فیما نذکره من عمل آخر یوم من شهر رمضان‏؛ دعاء آخر فی یوم [فی آخر یوم منه‏] الثلاثین من شهر رمضان‏
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و پنجم- اعمال و دعاهای مخصوص روز سی ام ماه رمضان (پنجمین دعا):
اللَّهُمَ‏ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ بِالشُّکْرِ وَ الْقَبُولِ عَلَى مَا تَرْضَاهُ وَ یَرْضَاهُ الرَّسُولُ مُحْکَمَهً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ
خداوندا، روزه‌ى مرا در این روز با سپاس و پذیرش خود [روبه‌رو]گردان، آن‌گونه که تو می‌پسندى و فرستاده‌ات از آن خرسند است و درحالى‌که فروع آن با اصول استوار گردیده است،
بِحَقِّ [سَیِّدِنَا] مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ الْأَخْیَارِ الْأَبْرَارِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمْ‏
به حقّ [سرورمان]حضرت محمّد و خاندان پاک، پاکیزه، برگزیده و نیک او. درود خداوند بر آنان.
و منها اعتبار جریده أعمالک من أول الشهر إلى آخر یوم منه و قبل انفصاله فیجلس بین یدی مالک یوم الحساب على التراب أو بحسب ما یتهیأ جلوسه علیه بلزوم الآداب و یحاسب نفسه محاسبه المملوک الضعیف الحقیر مع مالکه المطلع على الکبیر و الصغیر فینظر ما کان علیه من حیث دخل دار ضیافه الله جل جلاله و الحضور بین یدیه و یعتبر معارفه بالله جل جلاله و برسوله ص و بخاصته و بما عرفه من الأمور التی [هی‏] من مهام تکلیفه فی دنیاه و تشریفه فی آخرته و هل ازداد معرفه بها و حبا لها و إقبالا علیها و نشاطا و میلا إلیها أم حاله فی التقصیر على ما دخل علیه فی أول الشهر من سوء التدبیر و کذلک حال رضاه بتدبیر الله جل جلاله هل هو قام فی جمیع أموره أو تاره یرضى و تاره یکره ما یختاره الله جل جلاله من تدبیره و کیف توکله على الله جل جلاله هل هو على غایه ما یراد منه من السکون إلى مولاه أو یحتاج إلى الثقه بالله جل جلاله إلى غیر الله جل جلاله من علائق دنیاه و کیف تفویضه إلى مالک أمره و کیف استحضاره لمراقبه [بمراقبه] اطلاع الله جل جلاله على سره و کیف أنسه بالله فی خلواته و جلواته و کیف وثوقه بوعود الله جل جلاله و تصدیقه لإنجاز عداته و کیف إیثاره لله جل جلاله على من سواه و کیف حبه له و طلب قربه منه و اهتمامه بتحصیل رضاه و کیف شوقه إلى الخلاص من دار الابتلاء و الانتقال إلى منازل الأمان من الجفاء و هل هو مستقیل من التکلیف أو یعتقد أن ذلک من أفضل التشریف و کیف کراهته لما کره الله جل جلاله من الغیبه و الکذب و النمیمه و الحسد و حب الرئاسه و کلما یشغله عن مالک دنیاه و معاده و غیر ذلک من الأسقام للأدیان التی تعرض لإنسان دون إنسان و فی زمان دون زمان بکل [فبکل‏] مرض کان قد زال حمد الله جل جلاله على زواله و قام بما یتهیأ له من قضاء حق إنعام الله جل جلاله و إفضاله و لیکن سروره بزوال أمراض الأدیان أهم عنده من زوال أمراض الأبدان و أکمل من المسار بالظفر بالغنى بالدرهم و الدینار لیکون علیه شعار التصدیق بمقدار التفاوت بین الانتفاع بالدنیا الفانیه و الآخره الباقیه أقول فإن رأى شیئا من أمراضه و سوء أعراضه قد تخلف و ما نقع فیه علاج الشهر بعبادته فلیعتقد أن الذنب له و إنما أتاه البلاء من جهته فیبکی بین یدی مالک رقبته و یستعین برحمته على إزالته‏
و از کیفیت محاسبه اعمال کل ماه؛ یکى دیگر از اعمال روز آخر ماه رمضان، بررسى نامه‌ى عمل خود از اوّل تا آخرین روز ماه، پیش از جدایى از آن است. بنابراین، روزه‌دار در پیشگاه مالک روز حساب، بر خاک یا بر هر چیز که میسّر است، باادب می‌نشیند و مانند حساب پس دادن مملوک ناتوان حقیر به مالک مطّلع بر بزرگ و کوچک، حساب پس می‌دهد و ملاحظه می‌کند و می‌بیند روزى که به میهمانخانه‌ى الهى-جلّ جلاله-وارد و به حضور او شرفیاب شد، معرفتش به خدا و رسول او و ویژگان درگاه او و معارف دیگر اعمّ از تکالیف مهم خدا در دنیا و مشرّف شدن او به آخرت چگونه بود، آیا شناخت و محبّت و توجه و نشاط و علاقه‌ى او به آن‌ها زیاد شده است، یا همان کوتاهى و سوء تدبیرى را که نسبت به آن‌ها در اوّل ماه داشت دارا است؟ و نیز حالت خشنودى خود از تدبیر خداوند-جلّ جلاله-را ملاحظه کند و ببیند آیا در تمام امورش آن را مدّ نظر قرار داده بود، یا این‌که گاه خشنود گردیده و گاه از تدبیرى که خداوند-جلّ جلاله-برگزیده ناخوشایند بوده است؟ و نیز ببیند توکّلش بر خداوند-جلّ جلاله-چگونه بوده است، آیا همان گونه که از او خواسته‌اند، کاملا به مولاى خود آرام گرفته بود، یا بر غیر خداوند-جلّ جلاله-اعتماد کرده و به علایق دنیوى دل بسته بود؟ و نیز ملاحظه کند و ببیند که تفویض امور به مالک امر خود و توجّهش به اطّلاع خداوند بر دل خود و انس به خدا در خلوت و در میان مردم و اعتماد بر وعده‌هاى خداوند-جلّ جلاله-و عمل خدا به وعده‌هایش چگونه بود و نیز آیا خداوند-جلّ جلاله-را بر غیر او مقدّم می‌داشت و محبّت او نسبت به خدا و درخواست قرب و اهتمام به تحصیل خشنودى خدا و اشتیاق به رهایى از سراى ابتلا و انتقال به جایگاه ایمنى از جفا چگونه بود؟ و این‌که آیا تکلیف را چیز سنگین به شمار می‌آورد، یا معتقد بود که تکلیف از برترین شرافت‌ها است؟ و آیا از امورى که خداوند-جلّ جلاله-ناخوشایند است-مانند غیبت و دروغ و سخن‌چینى و حسادت و حبّ ریاست و امور دیگرى که او را از مالک دنیا و معادش باز می‌دارد-کراهت داشت یا خیر؟ و بیمارى‌هاى دینى دیگر که در زمان‌هاى گوناگون بر افراد مختلف عارض می‌شود و در اثر آن از ستایش خداوند-جلّ جلاله-دست می‌کشند و یا در برابر آن مقاومت کرده و به برآوردن حقّ انعام و تفضّل خداوند-جلّ جلاله-به هر مقدار که براى آنان میسّر است، اقدام می‌کنند. و بدین ترتیب، از برطرف شدن بیمارى‌هاى دینى بیشتر از برطرف شدن بیمارى‌هاى جسمی و دست یافتن به ثروت و غنا از راه درهم و دینار خوشحال و شادمان گردد و به مقدار تفاوت میان بهره‌بردارى از دنیاى فانى و آخرت پاینده، نشانه‌ى تصدیق از او نمودار گردد و اگر دید بعضى از بیمارى‌ها و نیت‌ها و اغراض بد در وجودش مانده و درمان ماه رمضان از راه عبادت در آن مؤثّر نیفتاده است، باور داشته باشد که همه به واسطه‌ى گناه او است و به دلیل وجود گناه، بلا به سراغش آمده است و لذا در پیشگاه مالک وجود خود گریسته و از رحمت او براى برطرف شدن آن یارى بجوید.

دعای روز سی ام ماه رمضان (زاد المعاد)
اعمال ماه رمضان؛ دعاهاى روزهاى ماه مبارک رمضان. از ابن عباس روایت کرده‌اند که حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله فضیلت بسیار از براى روزه هرروز ماه مبارک بیان فرمود و از براى هرروز دعاى مخصوص با فضیلت و ثواب بسیار براى آن دعا ذکر کرده‌اند و ما به اصل دعا اکتفا می‌نماییم.

دعاى روز سی ام:

اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ بِالشُّکْرِ وَ الْقَبُولِ عَلَى مَا تَرْضَاهُ وَ یَرْضَاهُ الرَّسُولُ مُحْکَمَهً

اى خدا! در این روز روزه‌ى مرا با جزاى خیر و مقبول مورد رضایت خود و پسند رسولت قرار ده

فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ بِحَقِّ سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ.[1]

و فروع آن را به واسطه‌ى اصول آن محکم گردان، به حقّ سید ما حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و آل اطهارش و ستایش خداى را که پروردگار عالمیان است.

مؤلف گوید که در تقدیم و تأخیر دعاها و عبارات هریک، در کتب دعوات، مختلف ذکر کرده‌اند و چون روایتش را معتبر نمی‌دانم متعرض ذکر آنها نشدم و دعاى روز بیست و هفتم را کفعمی در روز بیست و نهم ذکر کرده است و موافق مذهب شیعه در روز بیست و سوّم خواندن دور نیست که آن نسب باشد.

[1] ) اقبال الاعمال ص 266؛ مصباح الکفعمی ص 612.

دعای روز سی ام ماه رمضان (بلدالامین)
رَوَاهَا اِبْنُ عَبَّاسٍ عَنِ اَلنَّبِیِّ ص اَلْیَوْمَ اَلثَّلاَثِینَ

ابن عباس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت کرده است: دعای روز سی ام ماه رمضان

اَللَّهُمَّ اِجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ بِالشُّکْرِ وَ اَلْقَبُولِ عَلَى مَا تَرْضَاهُ

وَ یَرْضَاهُ اَلرَّسُولُ مُحْکَمَهً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَلطَّیِّبِینَ اَلطَّاهِرِینَ.