دعای امام علی (ع) در شب شنبه (مصباح المتهجد)
اعمال الجمعه؛ دُعَاءُ لَیْلَهِ السَّبْتِ
اعمال جمعه؛ دعای شب شنبه
مَرْوِیٌّ عَنْ عَلِیٍّ ع تَعَلَّمَهُ مِنْ جَبْرَئِیلَ ع حَیْثُ رَآهُ یَدْعُو بِهِ لَیْلَهَ السَّبْتِ وَ لَمْ یَعْرِفْهُ فَقَالَ النَّبِیُّ ص ذَاکَ جَبْرَئِیلُ ع
از امام علی علیه السلام روایت شده است که به من (پیامبر صلی الله علیه و آله) تعلیم داده شد از طرف جبرئیل علیه السلام هنگامی که دیدم می خواند این دعا را در شب شنبه در حالیکه من نمی دانستم چیست. پس جبرئیل علیه السلام به پیامبر صلی الله علیه و آله این چنین تعلیم داد:
یَا مَنْ عَفَى عَنِ السَّیِّئَاتِ فَلَمْ یُجَازِ بِهَا ارْحَمْ عَبْدَکَ یَا اللَّهُ نَفْسِی نَفْسِی ارْحَمْ عَبْدَکَ
أَیْ سَیِّدَاهْ عَبْدُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ أَیَا رَبَّاهْ أَیْ إِلَهِی بِکَیْنُونِیَّتِکَ أَیْ أَمْلَاهْ أَیْ رَجَایَاهْ
أَیْ غِیَاثَاهْ أَیْ مُنْتَهَى رَغْبَتَاهْ أَیْ مُجْرِیَ الدَّمِ فِی عُرُوقِی عَبْدُکَ عَبْدُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ
أَیْ سَیِّدِی أَیْ مَالِکَ عَبْدِهِ هَذَا عَبْدُکَ أَیْ سَیِّدَاهْ یَا سَیِّدَاهْ یَا أَمَلَاهْ یَا مَالِکَاهْ أَیَا هُوَ أَیَا هُوَ
یَا رَبَّاهْ یَا رَبَّاهْ یَا رَبَّاهْ عَبْدُکَ لَا حِیلَهَ لِی وَ لَا غِنَى بِی عَلَى نَفْسِی لَا أَسْتَطِیعُ لَهَا ضَرّاً وَ لَا نَفْعاً
وَ لَا أَجِدُ مَنْ أُصَانِعُهُ انْقَطَعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ عَنِّی وَ اضْمَحَلَّ عَنِّی کُلُّ بَاطِلٍ وَ أَفْرَدَنِی الدَّهْرُ
إِلَیْکَ فَقُمْتُ هَذَا الْمَقَامَ إِلَهِی تَعْلَمُ هَذَا کُلَّهُ فَکَیْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِی لَیْتَ شَعْرِی وَ لَا أَشْعُرُ
کَیْفَ تَقُولُ لِدُعَائِی أَ تَقُولُ نَعَمْ أَمْ تَقُولُ لَا فَإِنْ قُلْتَ لَا فَیَا وَیْلِی یَا وَیْلِی یَا وَیْلِی
وَ یَا عَوْلِی یَا عَوْلِی یَا عَوْلِی یَا شِقْوَتِی یَا شِقْوَتِی یَا شِقْوَتِی یَا ذُلِّی یَا ذُلِّی یَا ذُلِّی
إِلَى مَنْ أَوْ عِنْدَ مَنْ أَوْ کَیْفَ أَوْ لِمَا ذَا أَوْ إِلَى أَیِّ شَیْءٍ أَلْجَأُ وَ مَنْ أَرْجُو
وَ مَنْ یَعُودُ عَلَیَّ حَیْثُ تَرْفُضُنِی یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَهِ وَ إِنْ قُلْتَ نَعَمْ کَمَا أَظُنُّ فَطُوبَى لِی
أَنَا السَّعِیدُ طُوبَى لِی أَنَا التَّقِیُّ طُوبَى لِی أَنَا الْمَرْحُومُ أَیْ مُتَرَحِّمُ أَیْ مُتَرَأِّفُ
أَیْ مُتَعَطِّفُ أَیْ مُتَمَلِّکُ أَیْ مُتَجَبِّرُ أَیْ مُتَسَلِّطُ لَا عَمَلَ لِی أَبْلُغُ بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِی
وَ أَنَا أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی أَنْشَأْتَهُ مِنْ کُلِّکَ فَاسْتَقَرَّ فِی غَیْبِکَ فَلَا یَخْرُجُ مِنْکَ إِلَى شَیْءٍ سِوَاکَ
أَسْأَلُکَ بِهِ هُوَ ثُمَّ لَمْ تَلْفِظْ بِهِ وَ لَا یُلْفَظُ بِهِ أَبَداً أَبَداً وَ بِهِ وَ بِکَ لَا شَیْءَ غَیْرُ هَذَا وَ لَا أَجِدُ أَحَداً
أَنْفَعُ لِی مِنْکَ أَیْ کَبِیرُ أَیْ عَلِیُّ أَیْ مَنْ عَرَّفَنِی نَفْسَهُ أَیْ مَنْ أَمَرَنِی بِطَاعَتِهِ
أَیَا مَنْ نَهَانِی عَنْ مَعْصِیَتِهِ أَیْ مَدْعُوُّ أَیْ مَسْئُولُ أَیْ مَطْلُوباً إِلَیْهِ إِلَهِی رَفَضْتُ وَصِیَّتَکَ
وَ لَمْ أُطِعْکَ وَ لَوْ أَطَعْتُکَ لَکَفَیْتَنِی مَا قُمْتُ إِلَیْکَ فِیهِ قَبْلَ أَنْ أَقُومَ
وَ أَنَا مَعَ مَعْصِیَتِی لَکَ رَاجٍ فَلَا تَحُلْ بَیْنِی وَ بَیْنَ مَا رَجَوْتُ وَ ارْدُدْ یَدَیَّ
عَلَیَّ مَلْأَى مِنْ خَیْرِکَ وَ فَضْلِکَ وَ بِرِّکَ وَ عَافِیَتِکَ وَ مَغْفِرَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ بِحَقِّکَ یَا سَیِّدِی
وَ کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع یُتْبِعُ هَذَا الدُّعَاءَ بِهَذِهِ الْکَلِمَاتِ
و امام علی علیه السلام نیز در ادامه این دعا، این کلمات را خواند:
یَا عُدَّتِی عِنْدَ کُرْبَتِی وَ یَا غِیَاثِی عِنْدَ شِدَّتِی وَ یَا وَلِیَّ نِعْمَتِی یَا مُنْجِحِی فِی حَاجَتِی
یَا مَفْزَعِی فِی وَرْطَتِی یَا مُنْقِذِی مِنْ هَلَکَتِی یَا کَالِئِی فِی وَحْدَتِی صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
وَ اغْفِرْ خَطِیئَتِی وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی وَ اجْمَعْ لِی شَمْلِی وَ أَنْجِحْ لِی طَلِبَتِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی
وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً وَ لَا تُفَرِّقْ بَیْنِی
وَ بَیْنَ الْعَافِیَهِ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی وَ عِنْدَ وَفَاتِی وَ إِذَا تَوَفَّیْتَنِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین