دعای اللهم غارت نجوم سمائک و نامت عیون انامک

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس عشر فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیله الثانیه عشر منه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات‏، فصل فیما یختص بالیوم الثانی عشر منه من دعاء غیر متکرر
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب شانزدهم و دعاهایی که در شب و روز آن خوانده می شود و در بعضی از روایات آورده اند (دعای اول) دعای مخصوص روز دوازدهم ماه:

اللَّهُمَّ غَارَتْ نُجُومُ سَمَائِکَ وَ نَامَتْ عُیُونُ أَنَامِکَ وَ هَدَأَتْ أَصْوَاتُ عِبَادِکَ وَ أَنْعَامِکَ
خداوندا، ستارگان آسمان فرو شدند و دیدگان مردم به خواب رفت و صداى بندگان و چارپایان خاموش شد

وَ غَلَّقَتْ مُلُوکُ الْأَرْضِ عَلَیْهَا أَبْوَابَهَا وَ طَافَتْ عَلَیْهَا حُرَّاسُهَا وَ احْتَجَبُوا عَمَّنْ یَسْأَلُهُمْ حَاجَهً أَوْ یَنْتَجِعُ مِنْهُمْ فَائِدَهً
و پادشاهان زمین درها را به روى خود بستند و نگاهبانان بر گرد آن‌ها به گردش در آمدند و خود را از هرکس که خواسته‌اى از آنان دارد یا جویاى بهره‌اى از آنان هستند، نهان داشتند؛

وَ أَنْتَ إِلَهِی حَیٌّ قَیُّومٌ لَا تَأْخُذُکَ سِنَهٌ وَ لَا نَوْمٌ وَ لَا یَشْغَلُکَ شَیْ‏ءٌ عَنْ شَیْ‏ءٍ أَبْوَابُ سَمَاوَاتِکَ لِمَنْ دَعَاکَ مُفَتَّحَاتٌ وَ خَزَائِنُکَ غَیْرُ مُغَلَّقَاتٍ
ولى اى معبود من، تو زنده و پاینده‌اى و خواب‌آلودگى و خواب تو را نمی‌گیرد و هیچ‌چیز تو را از چیز دیگر به خود سرگرم نمی‌کند و درهاى آسمان‌هایت براى دعاکنندگان به درگاهت، گشوده است و گنجینه‌هایت بسته نیست.

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَوْدِعُکَ وَ أَسْتَحْفِظُکَ بِأَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ النُّورُ الْقُدُّوسُ
خدایا، از آنجا که معبودى جز تو نیست و زنده و پاینده و نور بسیار پاکیزه‌اى،

نَفْسِی وَ رُوحِی وَ رِزْقِی وَ مَحْیَایَ وَ مَمَاتِی وَ أَنْفُسَ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْفُسَ أَشْیَاعِ مُحَمَّدٍ وَ جَمِیعَ مَا تَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَیَّ
خود و روح و روزى و زندگانى و مرگم و ارواح اهل بیت حضرت محمّد و پیروان او و تمامی آنچه را که بر من و آنان ارزانى داشته‌اى،

وَ عَلَیْهِمْ حَیّاً وَ مَیِّتاً وَ شَاهِداً وَ غَائِباً وَ نَائِماً وَ یَقْظَانَ وَ قَائِماً وَ قَاعِداً وَ مُسْتَخِفّاً
در حال زنده یا مرده و در حال حضور یا غیبت، خواب یا بیدارى، ایستاده یا نشسته و [حتى]درحالى‌که [دستورهاى تو را]کوچک و خوار می‌شمارم، به تو می‌سپارم و خواستار نگاه‌دارى از آن هستم.

وَ مُتَهَاوِناً بِنُورِ وَجْهِکَ [وَ بِنُورِ وَجْهِکَ‏] الْکَرِیمِ الْجَلِیلِ الرَّفِیعِ الْعَظِیمِ الْقَائِمِ بِالْقِسْطِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
به نور روى [اسما و صفات، یا ذات]باکرامت و والا و بلندپایه و بزرگ و به عدل و داد بر پاى تو که معبودى سرافراز و فرزانه جز تو وجود ندارد

وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ
و به حضرت محمّد و خاندان پاک و پاکیزه‌ى او-درودهاى تو بر او و بر همه‌ى آنان-

یَا وَلِیَّ النَّبِیِّینَ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ
اى سرپرست پیامبران و فرستادگان و به فرشتگان مقرّب درگاهت-درودهاى تو بر [همه‌ى]آنان-

یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ وَ بَیْتِکَ الْمَعْمُورِ وَ السَّبْعِ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ وَ بِکُلِّ مَنْ یُکْرَمُ عَلَیْکَ مِنْ جَمِیعِ خَلْقِکَ
اى پروردگار جهانیان و به خانه‌ى آباد و هفت‌تایى دوگانه [سوره‌ى حمد که هفت آیه دارد و دو بار در هر نماز خوانده می‌شود]و قرآن بزرگ و به تمامی کسانى که از میان همه‌ى آفریده‌هایت نزد تو ارجمندند

یَا سَیِّدِی مَعَ مَا تَفَضَّلْتَ عَلَیْهِمْ وَ عَلَیْنَا فَاجْعَلْنَا فِی حِمَاکَ الَّذِی لَا یُسْتَبَاحُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین‏
اى آقاى من، ما را همراه با آنچه بر ما و آنان ارزانى داشته‌اى، در تحت حمایت خود که کسى نمی‌تواند بدان تجاوز کند، قرار ده، به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان.