الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث عشر فیما نذکره من زیادات دعوات فی اللیله التاسعه و یومها و فیها ما نختاره من عده روایات، فصل فیما یختص بالیوم التاسع من دعاء غیر متکرر، دعاء الیوم التاسع من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سیزدهم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز نهم ماه، فصل اول: دعاهای مخصوص روز نهم (اولین) دعای روز نهم ماه رمضان:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ ذَنْبِی وَ اعْصِمْ عَمَلِی وَ اهْدِ قَلْبِی وَ اشْرَحْ صَدْرِی وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی
خدایا، گناهم را بیامرز و عملم را نگاه دار و دلم را هدایت کن و سینه‌ام را بگشا و کارم را آسان
وَ جَوِّدْ فَهْمِی وَ خَفِّفْ وِزْرِی وَ آمِنْ خَوْفِی وَ ثَبِّتْ حُجَّتِی وَ ارْبُطْ جَأْشِی وَ بَیِّضْ وَجْهِی
و فهمم را خوب و گناهم را کم کن و هراسم را ایمنى بخش و دلیلم را ثابت و دلم را استوار بدار و رویم را سپید کن
وَ ارْفَعْ جَاهِی وَ صَدِّقْ قَوْلِی وَ بَلِّغْ حَدِیثِی وَ عَافِنِی فِی عُمُرِی وَ بَارِکْ لِی فِی مُنْقَلَبِی
و مقامم را بالا بر و سخنم را تصدیق کن و گفتارم را برسان و در عمرم عافیت بخش و بازگشتگاهم را خجسته گردان
وَ اعْصِمْنِی فِی جَمِیعِ أَحْوَالِی وَ أَوْسِعْ عَلَیَّ فِی رِزْقِی وَ سَهِّلْ عَلَیَّ مَطَالِبِی
و در تمام حالاتم نگاه دار و روزى‌ام را بگستران و خواسته‌هایم را آسان به من [به دیگران]برسان
وَ أَعْطِنِی مِنْ جَزِیلِ عَطَائِکَ وَ أَفْضَلِ مَا أَعْطَیْتَ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ
و از عطاى بزرگ [فراوان]و برترین عطایایى را که به یکى از آفریده‌هایت داده‌اى، به من عطا کن
وَ تَجَاوَزْ عَنِّی عَنْ جَمِیعِ مَا عِنْدِی بِحُسْنِ لُطْفِکَ الَّذِی عِنْدَکَ
و از تمام آنچه نزد من است [گناهان و غفلت‌ها و. . .]به لطف نیکویى که در نزد تو است، گذشت کن.
اللَّهُمَّ لَا تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی وَ لَا تُمَکِّنْهُ مِنْ عُنُقِی وَ لَا تَفْضَحْنِی فِی نَفْسِی وَ لَا تَفْجَعْنِی فِی جَارِی
خدایا، مرا دشمن‌شاد مکن و دشمنم را بر من مسلط مگردان و در رابطه با خودم رسوایم مکن و در رابطه با همسایه‌ام دلم را به درد نیاور.
وَ هَبْ لِی یَا إِلَهِی عَطِیَّهً کَرِیمَهً رَحِیمَهً مِنْ عَطَائِکَ الَّذِی لَا فَقْرَ بَعْدَهُ فَقَدْ ضَعُفَتْ قُوَّتِی وَ انْقَطَعَ عَنِ الْخَلْقِ رَجَائِی فَقُدْرَتُکَ
اى معبود من، عطایى باکرامت و مهرورزانه که بعد از آن دیگر نیازمندى‌اى وجود ندارد، به من ارزانى دار؛ زیرا نیرویم ضعیف شده و امیدم از مردم گسسته است.
یَا رَبِّ أَنْ تَرْحَمَنِی وَ تُعَافِیَنِی کَقُدْرَتِکَ عَلَى أَنْ تُعَذِّبَنِی وَ تَبْتَلِیَنِی
اى پروردگار من، قدرت تو بر این‌که بر من رحم کنى و عافیت بخشى همانند قدرت تو بر عذاب و گرفتار نمودن من است،
فَاجْعَلْ یَا مَوْلَایَ فِیمَا قَضَیْتَ تَعْجِیلَ خَلَاصِی مِنْ جَمِیعِ مَا أَنَا فِیهِ مِنَ الْمَکْرُوهِ وَ الْمَحْذُورِ وَ الْمَشَقَّهِ وَ عَافِنِی مِنْهُ کُلِّهِ
پس اى مولاى من، زود رها شدن من از همه‌ى ناخوشایندى‌ها و بیم‌ها و سختى‌هایى را که بدان دچار هستم، جزو سرنوشت حتمی خود بگردان و مرا از همه‌ى این‌ها عافیت بخش.
یَا إِلَهِی لَا أَرْجُو لِدَفْعِ ذَلِکَ عَنِّی أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ فَکُنْ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ
اى معبود من، براى برطرف کردن این‌ها به هیچ‌یک از آفریده‌هایت امید ندارم، پس اى شکوهمند و بزرگوار،
عِنْدَ أَحْسَنِ ظَنِّی بِکَ وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِذَلِکَ وَ عَلَى کُلِّ دَاعٍ دَعَاکَ بِهِ یَا مَوْلَایَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ
براساس بهترین گمانم به تو، با من رفتار کن و این‌ها را به من-و نیز اى مولاى من-به همه‌ى مؤمنانى که این‌ها را از تو درخواست نموده‌اند، ارزانى دار.
وَ أَنْتَ سَیِّدِی أَمَرْتَ بِالدُّعَاءِ وَ ضَمِنْتَ لِمَنْ شِئْتَ الْإِجَابَهَ وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ الَّذِی لَا خُلْفَ لَهُ
اى آقاى من، خود دستور داده‌اى که دعا کنیم و براى هرکس که بخواهى استجابت دعا را ضمانت نموده‌اى و وعده‌ى تو حق است و تخلف در آن راه ندارد.