جالوت
نام قرآنی جُلیات، پهلوان تنومند فلسطینی. جالوت متولد و اهل شهر جَتّ بوده و یژگی های جسمانی خارق العاده ای برای او ذکر شده از جمله اینکه قدی به بلندی سه متر داشته و در نبرد با بنی اسرائیل مجهز به ادوات جنگی بسیار سنگینی بوده است. یامبر وقتِ بنی اسرائیل ـ که در تورات نام او سموئیل ذکر شده ـ به فرمان خدا طالوت را برای جنگ با فلسطینیان به پادشاهی برگزید. اسرائیلیان پس از اعتراضاتی به پیامبرشان در باره این انتخاب سرانجام وی را به پادشاهی پذیرفتند و تحت فرماندهی وی، راهی جنگ با جالوت و یارانش شدند. در مسیر جنگ، پس از گذشتن از نهری که وسیله امتحان الاهی بود. بیشتر سپاهیان طالوت از مقاومت در برابر جالوت و سپاهیانش اظهار ناتوانی کردند و هنگامی که سپاهیان وفادار طالوت با جالوت و سپاهش رویارو شدند، از خداوند درخواست شکیبایی و پیروزی کردند و به اذن خداوند بر او پیروز گشتند و داوود علیه السلام، جالوت را کشت.(1)
_____________________
1. تفسیر قمی، ج1، ص 81؛ دینوری، اخبار الطوال، ص4؛ مسند ابن حنبل، ج 4، ص 290؛ حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 34.