اخوان لوط
قوم لوط که در قرآن کریم «اخوان لوط» نیز نامیده شده اند، در شهری به نام «سدوم» که در سرزمین فلسطین و میان مدینه و شام بود، زندگی می کردند؛ ولی در روایات و در کلمات مورخان از شهرهای دیگری نیز نام برده شده که متعلق به این قوم یوده است.(1) قوم لوط از بدترین و منفورترین اقوامی هستند که خداوند در قرآن از آنان نام برده است.(2) این قوم علاوه بر آنکه به پیامبرشان ایمان نیاوردند، مرتکب اعمال پلید و زشت بسیاری نیز شدند، مانند: شیوع عمل لواط که بنا بر روایات، پیش از آن، چنین عملی در دنیا سابقه نداشت و نخستین کسی که این عمل را به آن ها یاد داد، شیطان بود.(3) همچنین راهزنی و غارت مسافران و روا داشتن انواع آزار و اذیت ها در حق آن ها از کارهای خلاف آنان بود.(4)
سرانجام فرشتگان الهی از طرف خداوند مأمور شدند تا بر آن قوم شکنجه و عذاب وارد آورند. به رسم میهمانی به خانه حضرت لوط علیه السلام وارد شدند و خود را به او معرفی کردند و گفتند: شبانه خود با خاندانت باید از این شهر بیرون شوید و به پشت سر ننگرید. تبهکاران شبانه دور خانه حضرت لوط علیه السلام را گرفتند و از او خواستند که جوانان تازه وارد را تسلیم آن ها کند. سرانجام حضرت لوط علیه السلام و خاندانش شهر را ترک کردند و پس از آن بود که شهر به امر حق واژگون شد و سنگ های سجیل نشانه دار از آسمان فرو ریخت و آن قوم ستمکار را از بین برد.(5)
_____________________
خزائلی، محمد، اعلام القرآن، ص 542.
هاکس، جیمز، قاموس کتاب مقدس، ص 771.
رسولی، هاشم، قصص قرآن، ج 1، ص 201.
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج 6، ص 216.
مکارم شیرازی، تفسیرنمونه، ج 9، ص 191.