آیا این درست است که پیامبر فرموده اند: «سوره هود، پشت مرا شکست»؟ در صورت صحت، علت آن را بیان کنید؟
الف ـ آن چه که در روایات آمده، این است که پیامبراکرم(ص) فرموده اند: «شیبتنى سوره هود؛ سوره هود مرا پیر کرد».[21]
ب ـ روایات دیگرى نیز آمده است که پیامبراکرم افزون بر این سوره، سوره واقعه، حاقه و … را نام برده اند.[22]
ج ـ اگر مجموع سوره ها ملاحظه شود، مسئله مشترک بین آنها «قیامت» است. بدیهى است که به یاد قیامت بودن و حوادث آن، براى انسان، به ویژه انسان هاى کامل، روز خوشى را باقى نمی گذارد.[23]
د ـ اگر تنها سوره هود، لحاظ شود، درباره علت بیان یاد شده (پیرى) از ابن عباس، در ذیل آیه 118 آمده است: «هیچ آیه اى بر پیامبراکرم(ص) شدیدتر و دشوارتر از آیه (فاستقم کما امرت و من تاب معک)؛ استقامت کن آن چنان که دستور یافته اى و هم چنین کسانى که با تو هستند، نبود.[24]
حضرت امام خمینى، در این باره می فرمایند: «امر به استقامت در دو سوره هود و شورى آمده است». در سوره شورى، امر شده که پیامبراکرم استقامت کند، ولى در سوره هود، امر شده که پیامبر و امت استقامت کنند، استقامت امت را هم در سوره هود خواسته است. این سوره است که ـ این آیه است که ـ پیامبراکرم می فرماید مرا پیر کرد. این آیه براى این که امر مشکل و مهمی (قیام براى خدا و استقامت دنبال آن قیام را همراه مردم) بیان می کند، پیامبر را پیر کرد.[25]
—————
[21] فضل طبرسى، مجمع البیان، ج 3، جزء 11، ص 110.
[22] فضل طبرسى، مجمع البیان، ج 3، جزء 11، ص 110.
[23] ر.ک: المیزان، ترجمه محمدباقر موسوى همدانى، ج 11، ص 104.
[24] فضل طبرسى، مجمع البیان، ج 3، ص 227.
[25] امام خمینى، صحیفه نور، ج 6، ص 276.