آیا خواستن شفاعت از انبیا و اولیا شرک است؟

آیا خواستن شفاعت از انبیا و اولیا با توجه به آیات قرآن که این عمل را شرک و از کارهاى مشرکان می داند، توجیهى دارد؟

این پرسش از شبهات وهابى ها است که پاسخ هاى زیادى از سوى دیگر دانشمندان مسلمان به آن داده شده است. یکى از پاسخ ها چنین است: درخواست شفاعت زمانى شرک و از کارهاى مشرکان است، که شفیعان را مستقل از خداوند و در عرض پروردگار و مستقل در تصرف و نفوذ بدانیم، درحالى که در شفاعت صحیح، چنان که گذشت شفیع، واسطه فیض الهى و مجراى رحمت خداوند محسوب می شود و خودش بدون اذن خداوند، هیچ اقدامی نمی تواند بکند؛ چنان که کار سایر واسطه هاى فیض الهى درباره «خلق»، «رزق»، «توفى»، … نیز چنین است. هم چنین درخواست شفاعت نه تنها شرک و کفر نبوده و مرجوح نیست، بلکه راجح و مستحب نیز می باشد، زیرا: درخواست شفاعت از اولیاءالله و پیامبر(ص) به معناى درخواست دعا از آنان است و درخواست دعا از اولیا به خصوص شخص پیامبراکرم(ص) امرى مستحب است. یک دلیل آیه 64 سوره نسا که می فرماید: (وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّـلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآءُوکَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللَّهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا)؛ هرگاه آنان که به خویش ستم کرده بودند، به حضور تو می آمدند و از خداوند طلب آمرزش می کردند و پیامبر نیز درباره آنان درخواست آمرزش می کرد، خدا را توبه پذیر و رحیم می یافتند.
وانگهى سیره مسلمانان نیز درخواست شفاعت از اولیا، پیامبران و صالحان است و این سیره قطعیه، دلیلى بر رجحان درخواست شفاعت محسوب شود.[52]
—————
[52] براى اطلاع بیشتر در این زمینه به آیین وهابیت و منشور جاوید، اثر آیه الله سبحانى و … مراجعه کنید.