از دانشمندان اسلامی شنیده ایم که جسد شهدا پوسیده نمی شود، ولى اکنون پلاک برخى شهدا در معرکه جنگ تحمیلى پیدا می شود، در حالى که بدن آنها پوسیده است؟ لطفاً توضیح دهید.
از روایات استفاده می شود که روح انسان ـ چه شهید و چه غیرشهید ـ بعد از پایان زندگى دنیا (هنگام مرگ)، از این بدن جدا می شود و در بدن هایى مانند بدن دنیا که لطیف و خالى از مواد و عناصرِ شناخته شده این جهان مادّى است، قرار می گیرد که در اصطلاح به آن «بدن مثالى» یا «قالب مثالى» گویند.[69]
بدن بعد از جدا شدن روح از آن به مرور زمان می پوسد و تبدیل به خاک می شود، امّا کسانى که داراى نفس پاک و عظمت روحى خاصى باشند، بدنشان در قبر نمی پوسد؛ مانند برخى از شهدا، علما، صلحا و … ؛ چنان که پیکر پاک و مطهر جناب «حرّبن یزید ریاحى» که بیش از 850 سال از شهادت او می گذشت، تروتازه مشاهده شد. (زمان شاه اسماعیل صفوى) و یا بدن پاک «حبیب بن مظاهر» پس از یازده قرن با همان حالتى که دفن شده بود، پدیدار شد. (در زمان نادر شاه) و یا بدن مطهر «شیخ صدوق(ره)» بعد از گذشت 857 سال از وفاتش، کاملا سالم مشاهده شد. (سال 1238 هـ) و …[70]
جسدهاى شهدا نیز مانند جسدهاى دیگران، بعد از جدا شدن روح از بدن آنان، به مرور زمان متلاشى و تبدیل به خاک می شود، امّا بدن برخى از آنان که داراى عظمت روحى و نفسى پاک تر هستند، نمی پوسد و تروتازه باقى می ماند و این از عنایات خاص پروردگار در حق آنان است.
—————
[69] ر.ک: ناصر مکارم شیرازى و همکاران، پیام قرآن، ج 5، ص 463 ـ 465؛ کلینى، کافى، ج 3، ص 231 ـ 232.
[70] ر.ک: على اکبر مهدى پور، اجساد جاویدان.