نبوت در قرآن

معجزات پیامبران اولوا العزم را بیان کنید.

معجزات پیامبران اولوا العزم را بنویسید.

بعضى از معجزه هاى پیامبرگرامی اسلام(ص) عبارتند از:
1. قرآن کریم؛[1]
2. شق القمر؛[2]
3. معراج؛[3]
و …
برخى از معجزات حضرت ابراهیم(ع) عبارتند از:
1. زنده کردن مرغ هاى چهارگانه به اذن خداوند متعال؛ چنان که در سوره بقره آیه 258 و 259، به آن اشاره شده است.
2. سرد شدن آتش و سلامتى از آن؛ چنان که در سوره انبیا، آیه 69 آمده است.
و …
برخى معجزات حضرت موسى(ع) عبارتند از: انداختن عصا و تبدیل شدن آن به اژدها و خنثى نمودن سحر ساحران فرعون، بیرون آوردن دست از گریبان و روشن شدن و درخشندگى در بین انگشتان آن حضرت، غرق شدن فرعونیان در رود نیل و نجات پیروان حضرت موسى، زدن عصا بر سنگ در بیابان و جوشیدن چشمه هاى آب به اذن خداوند، ارسال توفان، ملخ، شپش، قورباغه ها و خون شدن آب ها در میان قوم حضرت موسى از جانب خداوند؛ چنان که آیات سوره اعراف به آنها اشاره دارد. برجسته ترین و مؤثرترین معجزه حضرت موسى(ع) انداختن عصا و تبدیل آن به اژدها بود، که سحر تمام ساحران را در حضور فرعون و مردم خنثى کرد. علّت اهمیت آن نیز این بود که در زمان مصر باستان و دوره حکومت فرعونیان، سحر و ساحرى بسیار رواج داشته و به شدت دامن گیر جامعه آن زمان مصر بوده است.[4]

معجزات حضرت نوح(ع) :
خداوند متعال می فرماید: (فَأَنجَینَـهُ وَ أَصْحَـبَ السَّفِینَهِ وَ جَعَلْنَـهَآ ءَایهً لِّلْعَــلَمِینَ)؛[5] و او را با کشتى نشینان برهانیدیم و آن[ سفینه] را براى جهانیان عبرتى گردانیدیم.
از جمله معجزات حضرت نوح(ع) مسئله توفان و نجات نوح(ع) و پیروان آن حضرت بود. هنگامی که آب از زمین جوشید و فوران کرد، باقى قوم نوح که از آن حضرت تبعیت نکرده بودند، غرق شدند و حضرت نوح(ع) قبلا به آن هشدار داده بود.[6]

معجزات حضرت عیسى(ع)
در سوره مائده، آیه 110 آمده است: (وَإِذْ تَخْلُقُ … وَتُبْرِئُ الاَْکْمَهَ وَالاَْبْرَصَ بِإِذْنِى وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِى)؛ و چون خلق می کنى … و شفا می بخشى کور و پیسى را به امر من بیرون می آورى و زنده می گردانى مردگان را به اذن و امر من.
در این آیه، به معجزات آن حضرت اشاره می فرماید:
1. زنده کردن مردگان؛
2. شفا دادن شخص کور؛
3. شفا دادن مریض پیسى.[7]
—————
[1] اسراء، آیه 88.
[2] قمر، آیه 1.
[3] اسراء، آیه 1.
[4] جهت آگاهى بیشتر ر.ک: المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوى همدانى، ج 8، اعراف، 103 و تفسیر نمونه، ج 6، ص 283ـ285.
[5] عنکبوت، آیه 15.
[6] ر.ک: تاریخ پیامبران، ج 1، ص 254ـ278.
[7] ر.ک: همان، ج 2، ص 1092.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا