صحیفه سجادیه – مناجات نیازمندان

صحیفه سجادیه
11- مناجات نیازمندان

بسم الله الرّحمن الرّحیم
به نام خداى بخشاینده مهربان

اِلهى کَسْرى لا یَجْبُرُهُ اِلاّ لُطْفُکَ وَحَنانُکَ وَفَقْرى لایُغْنیهِ اِلاّ
خدایا شکست مرا جز لطف و مهر تو چیزى جبران نکند و نداریم را جز

عَطْفُکَ وَاِحْسانُکَ وَرَوْعَتى لا یُسَکِّنُها اِلاّ اَمانُکَ وَذِلَّتى لا یُعِزُّهاَّ
توجه و احسان تو برطرف نسازد و هراس و وحشتم را جز امان تو آرام نکند و خواریم را جز

اِلاّ سُلْطانُکَ وَاُمْنِیَّتى لا یُبَلِّغُنیهاَّ اِلاّ فَضْلُکَ وَخَلَّتى لا یَسُدُّها اِلاّ
سلطنت تو به عزت مبدل نسازد و جز فضل تو چیزى مرا به آرزویم نرساند و فقر و احتیاجم را جز احسان تو

طَوْلُکَ وَحاجَتى لا یَقْضیها غَیْرُکَ وَکَرْبى لا یُفَرِّجُهُ سِوى رَحْمَتِکَ
پر نکند و حاجتم را جز تو برنیاورد و گره از گرفتاریم جز رحمت تو نگشاید و درماندگیم را

وَضُرّى لا یَکْشِفُهُ غَیْرُ رَاْفَتِکَ وَغُلَّتى لا یُبَرِّدُها اِلاّ وَصْلُکَ
جز مهر تو برطرف نکند و سوز دلم را جز وصل تو فرو ننشاند

وَلَوْعَتى لا یُطْفیها اِلاّ لِقاَّؤُکَ وَشَوْقى اِلَیْکَ لا یَبُلُّهُ اِلا النَّظَرُ اِلى
و شعله درونم را جز لقاء تو خاموش نسازد و بر آتش اشتیاقم جز نظر به جلوه ات چیزى آب

وَجْهِکَ وَقَرارى لا یَقِّرُّدُونَ دُنُوّى مِنْکَ وَلَهْفَتى لا یَرُدُّها اِلاّ
نریزد و قرارى ندارم جز در نزدیکى تو و حسرت و افسوسم را جز نسیم جانبخش رحمتت باز مگرداند

رَوْحُکَ وَسُقْمی لا یَشْفیهِ اِلاّ طِبُّکَ وَغَمّى لا یُزیلُهُ اِلاّ قُرْبُکَ
و دردم را جز طبابت تو درمان نکند و اندوهم را جز قرب تو نزداید

وَجُرْحى لا یُبْرِئُهُ اِلاّ صَفْحُکَ وَرَیْنُ قَلْبى لا یَجْلُوهُ اِلاّ عَفْوُکَ
و زخمم را جز گذشت تو التیام نبخشد و زنگ دلم را جز عفو تو پاک نکند و اندیشه هاى

وَوَسْواسُ صَدْرى لا یُزیحُهُ اِلاّ اَمْرُکَ فَیا مُنْتَهى اَمَلِ الاْمِلینَ وَیا
باطل درونم را جز فرمان تو برطرف نکند پس اى منتها آرزوى آرزومندان و اى سرحد

غایَهَ سُؤْلِ السّاَّئِلینَ وَیا اَقْصى طَلِبَهِ الطّالِبینَ وَیا اَعْلى رَغْبَهِ
نهایى خواسته درخواست کنندگان و اى آخرین مرحله مطلوب طلب کنندگان و اى بالاترین خواهش

الرّاغِبینَ وَیا وَلِىَّ الصّالِحینَ وَیا اَمانَ الْخاَّئِفینَ وَیا مُجیبَ دَعْوَهِ
خواهشمندان و اى سرپرست شایستگان و اى امان بخش ترسناکان و اى اجابت کننده دعاى

الْمُضْطَرّینَ وَیا ذُخْرَ الْمُعْدِمینَ وَیا کَنْزَ الْباَّئِسینَ وَیا غِیاثَ
درماندگان و اى ذخیره نداران و اى گنج مستمندان و اى فریادرس

الْمُسْتَغیثینَ وَیا قاضِىَ حَواَّئِجِ الْفُقَراَّءِ وَالْمَساکینَ وَیا اَکرَمَ
فریادخواهان و اى برآرنده حاجات فقیران و بیچارگان و اى بزرگوارترین

الاْکْرَمینَ وَیا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ لَکَ تَخَضُّعى وَسُؤ الى وَاِلَیْکَ
بزرگواران و اى مهربانترین مهربانان به درگاه تو است فروتنى و خواسته ام و به سوى

تَضَرُّعى وَابْتِهالى اَسْئَلُکَ اَنْ تُنیلَنى مِنْ رَوْحِ رِضْوانِکَ وَتُدیمَ
تو است زارى و ناله ام از تو خواهم که مرا به نسیم جانبخش خوشنودیت برسانى و نعمتهایى را که

عَلَىَّ نِعَمَ امْتِنانِکَ وَها اَنَا بِبابِ کَرَمِکَ واقِفٌ وَلِنَفَحاتِ بِرِّکَ
از روى امتنان به من دادى ادامه دهى و من هم اکنون به در خانه کرمت ایستاده و خود را در معرض

مُتَعَرِّضٌ وَبِحَبْلِکَ الشَّدیدِ مُعْتَصِمٌ وَبِعُرْوَتِکَ الْوُثْقى مُتَمَسِّکٌ
وزش نسیمهاى رحمتت قرار داده و به رشته محکمت چسبیده و به دستاویز محکمت چنگ زده ام

اِلهى اِرْحَمْ عَبْدَکَ الذَّلیلَ ذَاالّلِسانِ الْکَلیلِ وَالْعَمَلِ الْقَلیلِ وَامْنُنْ
خدایا ترحم کن به این بنده ذلیلت که زبانش کُند و عملش اندک است و بر او

عَلَیْهِ بِطَوْلِکَ الْجَزیلِ وَاکْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّکَ الظَّلیلِ یا کَریمُ یا جَمیلُ
بوسیله احسان فراوانت منت بنه و او را در زیر سایه پایدارت بِبَر اى بزرگوار اى زیبابخش

یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
اى مهربانترین مهربانان