الیاس
ییشتر مفسران و مورخان، او را از نوادگان هارون و از پیامبران بنی اسرائیل دانسته اند.(1) برخی دیگر او را همان «خضر»، یعنی معلم حضرت موسی علیه السلام دانسته اند و برخی دیگر نیز بر این باورند که الیاس علیه السلام از دوستان خضر علیه السلام بوده و هر دو زنده اند و او مأمور خشکی ها و خضر علیه السلام مأمور جزیره ها و دریاهاست یا مأموریت الیاس علیه السلام را در بیابان ها و خضر علیه السلام را در کوه ها می دانند.(2) برخی او را یحیی، تعمید دهنده عیسی علیه السلام، الیسع و ذا الکفل نیز دانسته اند(3)؛ولی آن گونه که از ظاهر آیات قرآن برمی آید، الیاس به طور جداگانه نام یکی از پیامبران بوده و با هیچ یک از پیامبران دیگر که نام برخی از آن ها در کنار الیاس آمده، متحد نیست. در برخی روایت ها آمده است: بعد از تجزیه سرزمین بنی اسرائیل، گروهی از آنان به شهری که به سبب وجود بتی به نام «بعل»، «بعلبک» نامیده می شد، کوچ کردند. مردم و پادشاه این دیار، بت بعل را می پرستیدند و خدای متعال برای هدایت آن ها الیاس علیه السلام را به سویشان فرستاد. پادشاه در آغاز دعوت او را پذیرفت؛ ولی همسرش وی را به سرپیچی و مخالفت با الیاس علیه السلام وا داشت. پادشاه نیز ضمن مخالفت با وی، درصدد کشتن او برآمد و الیاس به کوه ها و بیابان ها گریخت. بنابر قولی دیگر الیاس، الیسع را به جانشینی خود برگزید و خدای متعال او را به آسمان ها برد.(4)
__________________
1. طبری، جامع البیان، مج 5 ، ج 7، ص 340؛ طبرسی، مجمع البیان، ج 4، ص 510؛ ابن اثیر، الکامل، ج 1، ص 161؛ ثعلبی، قصص الأنبیاء، ص 385.
2. تفسیر قرطبی، ج7، ص24؛ المیزان، ج 17، ص 159؛ مکارم شیرازی، نمونه، ج 19، ص 144.؛ آلوسی، روح المعانی، مج 13، ج 23، ص 203.
3. مکارم شیرازی، همان، ج 19، 144؛ تفسیر قرطبی، ج 7، ص 24؛ طبری، همان، ج 8، ص 713؛ آلوسی، همان، مج 13، ج 23، ص 203.
4. ابن اثیر، همان، ج 1، ص 161 ـ 162؛ طبرسی، همان، ج 8 ، ص 713؛ المیزان، ج 17، ص 160.